Komiksy dla młodzieży Początki komiksów sięgają historii o superbohaterach, które powstawały w Stanach Zjednoczonych pod koniec lat 30. XX wieku. I choć z początku ze względu na swoją rysunkową formę, uważane były za infantylne i skierowane głównie do dzieci, to przyciągnęły uwagę czytelników w różnym wieku. Od tego czasu niewiele się zmieniło – w dalszym ciągu jednymi z najbardziej poczytnych są historie o superbohaterach. Równie popularne są także komiksy z wątkami kryminalnymi, grozy bądź fantasy. Ze względu na swoją różnorodność tematyczną opowieści graficzne dzielą się na komiksy dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Dzięki temu każda grupa wiekowa może odnaleźć historie dostosowane do swoich zainteresowań. Komiksy dla nastolatków Wielu czytelników swoją przygodę z komiksami rozpoczęło od takich kultowych tytułów jak Kaczor Donald, czy Asteriks i Obeliks. Z wiekiem jednak gust oraz obszar zainteresowań ulega zmianie. Nie oznacza to jednak, że młodzi miłośnicy komiksów muszą rezygnować z czytania swojej ulubionej formy, czy śledzenia przygód ulubionych bohaterów z dzieciństwa. Zaletą komiksów bowiem jest również uniwersalność – historie mieszkańców Kaczogrodu, czy Galów czytane są przez odbiorców różnym wieku. Młodzi czytelnicy chcący poszerzyć obszar swoich komiksowych zainteresowań oraz poznać nowe postacie i historie, znajdą w naszym asortymencie komiksy dla młodzieży najbardziej znanych i cenionych rysowników oraz scenarzystów z całego świata, np. serię Thorgal. Polskie komiksy dla młodzieży Oprócz popularnych komiksów zagranicznych młodzi czytelnicy mogą sięgnąć także po tytuły polskich twórców, np. po serię „Kapitan Żbik”, czy „Tytus, Romek i A’Tomek”, która skierowana jest nie tylko do najmłodszych odbiorców. Komiksy dla młodzieży o superbohaterach Komiksy zdominowały historie o superbohaterach. Prym wiedzie szczególnie wydawnictwo Marvel, które wydaje komiksy o Iron Manie, Kapitanie Ameryce, Thorze oraz innych członkach Avengers. W naszej ofercie znajdziesz także komiksy o przygodach innych popularnych postaci Marvela, np. Strażników Galaktyki, X-Menów, Deadpoola, czy Spider-Mana. W naszym asortymencie znajdziesz także komiksy równie popularnego wydawnictwa komiksów o superbohaterach, czyli DC Comics, który stworzył Batmana, Wonder Woman, Aquamana, Supermana, czy Młodych Tytanów. Japońskie komiksy dla młodzieży – manga Dużą popularnością cieszy się także manga, czyli japońskie komiksy dla nastolatków oraz dorosłych. Różnią się od europejskich i amerykańskich powieści graficznych innym stylem – głównie drukowane są w czerni i bieli, mają nieregularne kadry oraz charakterystyczny wygląd postaci. Ponadto mangę czyta się w inny sposób niż pozostałe komisy, zaczyna się bowiem od prawej strony. W naszej ofercie młodzi miłośnicy mangi znajdą wiele ciekawych tytułów, np. serię Wojownicy. Komiksy paragrafowe dla młodzieży Wśród naszych propozycji komiksów dla młodzieży, młodzi czytelnicy znajdą również komiksy paragrafowe, czyli połączenie powieści graficznej z grą. Czytając komiksy tego typu, odbiorca jest nie tylko biernym czytelnikiem, ale aktywnie uczestniczy w historii. Otrzymuje nielinearną opowieść – fabuła rozgrywa się bowiem na kanwie podejmowanych przez odbiorcę decyzji. Dzięki temu komiksy paragrafowe mogą być czytane wielokrotnie, ponieważ za każdym razem czytelnik może poznać inny rozwój akcji oraz otrzymać inne zakończenie. W naszej ofercie komiksów paragrafowych dla młodzieży znajdziesz takie tytuły jak: „Sherlock Holmes. Pojedynek z Irene Adler”, „Wielki turniej”, czy „Porwanie”. Sprawdź naszą ofertę komiksów dla nastolatków i wybieraj spośród setek ciekawych kultowych i nowych tytułów. Śledź na bieżąco przygody swoich ulubionych postaci bądź wybierz komiks na prezent dla kogoś bliskiego.

Rower dla 10-latka powinien być nie tylko ładny, ale także bezpieczny i dostosowany do potrzeb malucha. Podpowiadamy, na co zwrócić uwagę podczas zakupów w sklepie rowerowym. Dziesięciolatki zazwyczaj już dawno mają za sobą rowerki biegowe i pierwsze niewielkie jednoślady. W tym wieku dzieci intensywnie rosną, a jednocześnie mają mnóstwo chęci do przeżywania przygód i odkrywania nowych rzeczy. Z tego powodu wybór odpowiedniego roweru dla 10-latka może być naprawdę trudny. Sprawdź, co trzeba wiedzieć jeszcze przed udaniem się na zakupy. Rower miejski czy raczej góral? Dla dziesięcioletniego dziecka rower ma bardzo duże znaczenie. Jest nie tylko środkiem do przemieszczenia się, ale także gadżetem, którym można zaimponować kolegom. Właśnie dlatego oprócz designu mały rowerzysta będzie wymagał od nas także dobrych parametrów swojego pojazdu. W ostatnich latach rekordy popularności biją rowery miejskie. Producenci oferują modele przeznaczone także dla dzieci. Wybór takiego roweru będzie miał swoje zalety. Na rowerze miejskim dziesięciolatek będzie utrzymywał stabilną pozycję. Dodatkowo łatwiej tu o akcesoria takie jak koszyczek, czy bagażnik. Nie da się jednak nie wspomnieć o tym, że rower miejski jest cięższy, ma mniej przerzutek, a co za tym idzie może być o wiele wolniejszy. Wśród dzieci w wieku dziesięciu lat największym powodzeniem cieszą się rowery górskie. Są one lżejsze i bardziej zwrotne. Co więcej, można jeździć na nich nie tylko po miejskich ścieżkach rowerowych, ale także w terenie – na przykład po leśnych dróżkach. Przerzutki i hamulce w rowerze dziecięcym Jeżeli dla 10-latka wybierzesz rower miejski, to masz dużą szansę na spotkanie się z przerzutkami w piaście. Najczęściej są to propozycje znanej japońskiej marki Shimano. Grupy osprzętu tej firmy znajdziesz także w rowerach górskich. Bardziej budżetowe modele mają od trzech do sześciu przerzutek. W tym z bardziej zaawansowanym osprzęcie może być ich nawet dwanaście. Warto zaufać marce Shimano, ponieważ sprzęt ten ma świetny stosunek jakości do ceny. A co z hamulcami? W większości współczesnych modeli rowerów w standardzie znajdują się dwa ręczne umiejscowione na kierownicy. Kiedy będziesz wybierać konkretny rower, sprawdź, czy są one ułożone w taki sposób, aby dziecko miało możliwość bezproblemowego sięgnięcia do dźwigni. W ten sposób zatroszczysz się o bezpieczeństwo malucha. Waga roweru dla 10-latka W tym przypadku zdecydowanie warto kierować się zasadą, że im lżejszy rower, tym lepszy. Dziesięciolatek jest już dosyć samodzielnym młodym człowiekiem, który niejednokrotnie będzie miał szansę wychodzić z domu i przemieszczać się z rowerem. Dziecko musi mieć możliwość jego swobodnego podniesienia, jeżeli zajdzie taka potrzeba. Rowery górskie są zdecydowanie lżejsze od miejskich wersji. Jeżeli masz taką możliwość, lepiej wybrać model z aluminiową ramą. Będzie on wygodniejszy dla malucha i z pewnością bardziej dostosowany do energicznej jazdy. Ponadto warto zadbać o to, aby kupowany pojazd był wyposażony w amortyzator, który pozwoli na bardziej komfortową jazdę po trudnym terenie. Wysokość ramy i rozmiar kół Jeszcze kilkadziesiąt lat temu standardem było rozdzielenie modeli rowerów według płci. Jednoślady przeznaczone dla dziewczynek miały wygiętą ramę, a te dla chłopców prostą i umieszczoną wyżej. Na szczęście teraz już odchodzi się od takiego rozróżnienia. Współczesne modele zazwyczaj mają nieco ściętą ramę, która ułatwia wchodzenie i schodzenie z roweru. Dzieci w wieku dziesięciu lat różnią się od siebie wzrostem, jednak najczęściej dla tej grupy wiekowej dedykowane są rowery z kołami 24 czy 26 cali. Podczas dobierania rozmiaru najlepiej kierować się długością nogi dziecka. Siedząc na siodełku, młody rowerzysta powinien móc dosięgnąć czubkami palców do ziemi. Na szczęście siodełko i kierownica są elementami regulowanymi. Pamiętaj jednak, że dziecko rośnie, dlatego lepiej wybrać model większy niż mniejszy. Oczywiście o ile nie będzie to zaburzało komfortu jazdy. Rower dla dziewczynki – czy design ma znaczenie? Rozmiar ramy i marka przerzutek to nie wszystko. Rower dla 10-latka powinien być również ładny. Jak już wspomnieliśmy, niejednokrotnie jest on elementem rywalizacji między rówieśnikami i istnieje duże prawdopodobieństwo, że będzie miał znaczenie dla pozycji dziecka w jego grupie rówieśniczej. Chłopcy wcale nie są na tę kwestię mniej wyczuleni niż dziewczynki. Mimo wszystko to wygląd dziewczęcych rowerów budzi największe kontrowersje. Na rynku znajduje się wiele różnych modeli w bardzo szerokiej palecie kolorystycznej. Czym kierować się, wybierając rower dla dziecka? W tym celu najlepiej podążać za jego gustem. Pamiętaj, że kupujesz rower dla dziecka, a nie dla siebie. Jeśli twoja córka marzy o niebieskim rowerze miejskim z białymi oponami i błotnikiem, nie kupuj jej na siłę górala w barwach intensywnej czerwieni. Z drugiej strony nie każda dziewczynka będzie zadowolona z różowego roweru miejskiego. Być może marzy jej się solidny MTB z rozbudowanym systemem przerzutek. Design zdecydowanie nie jest najważniejszy, jednak nie należy całkowicie go ignorować. Obecnie w sklepach rowerowych znajdziesz pojazdy ze świetnym osprzętem, a jednocześnie w pięknych kolorach. Postaw na kompromis i zadbaj o to, aby pierwszy rower twojego dziecka był zgodny z jego oczekiwaniami pod każdym względem. Dodatki do pierwszego roweru Jeżeli planujesz kupić rower dla dziesięciolatka, dobrym rozwiązaniem będzie zaopatrzenie go także w odpowiednie dodatki. Pamiętaj, że dziecko podczas jazdy na rowerze powinno zawsze mieć na głowie kask. W sklepach znajdziesz mnóstwo akcesoriów, które można dołączyć do roweru. Będą to dzwonki, bagażniki czy koszyczki. Ich wybór jest bardzo indywidualny i najlepiej, aby został skonsultowany z dzieckiem. Bardzo ważne jest jednak to, aby jednoślad był wyposażony w światło i odblaski. Ta zasada tyczy się zresztą także rowerów dla dorosłych. Rower dla 10-latka – podsumowanie Rower dla 10-latka powinien być jak najbardziej zgodny z oczekiwaniami i gustem przyszłego właściciela. Musisz jednak pamiętać, aby wysokość jednośladu dopasować do wzrostu dziecka, a rodzaj do jego potrzeb. Masz do wyboru rower miejski, górski, a nawet szosowy czy trekkingowy. Najważniejsze, aby jego zastosowanie było jak najbardziej praktyczne. Jeżeli dziecko najczęściej porusza się po miejskich ścieżkach rowerowych, dobrze sprawdzi się pojazd z solidną konstrukcją i przerzutkami w piaście. Jeśli jednak mieszkacie pod miastem lub często wybieracie się na wycieczki, lepiej wybrać dla dziecka lekki rower typu MTB. Może Cię także zainteresować:

Rozmawiałam ostatnio z moją koleżanką na temat niebezpieczeństw jakie niosą ze sobą manga i anime, czyli komiksy i filmy japońskie. Jest ona socjoterapeutą, wieloletnim realizatorem programów psychoedukacyjnych dla młodzieży i osób dorosłych, posiada certyfikat Polskiego Stowarzyszenia Psychologów Praktyków. W swojej pracy zawodowej na co dzień spotyka się z młodzieżą, której zaburzenia (psychiczne, emocjonalne, duchowe) są pokłosiem wejścia w świat mangi i anime. Manga to japoński komiks, który jest jedynym w swoim rodzaju stylem rysowania komiksu. Tematyka, sposób kadrowania (niezwykle dynamiczny), projekty postaci i przedmiotów oraz kolorystyka, czyli klasyczna biel i czerń - to wszystko składa się na niepowtarzalną całość. Wpływ na mangę miał również komiks amerykański i europejski - stąd właśnie manga zaczerpnęła charakterystyczne "dymki" z tekstami. Za twórcę współczesnej mangi uważa się Osamu Tezuka, pracownika wytwórni Walta Disneya w latach 60. XX wieku. Japońska sztuka rysowania komiksu jest odmienna od szkoły europejskiej i amerykańskiej, wiele jest w niej elementów starojapońskich. To Osamu Tezuka wprowadził bardzo charakterystyczny sposób przedstawiania postaci. Jego pomysłem była drobna twarz, wielkie oczy, zadarte noski oraz wyeksponowane atrybuty płci pięknej. Dziewczęta ubrane są bardzo często w wyzywające kostiumy, kontrastujące z dziecięcymi rysami twarzy. Jest to jedna z najłatwiej rozpoznawalnych konwencji mangi2. Istnieją różne odmiany mangi np.: shonen manga, shojo manga, bishonen manga, gakuen mono manga, jidaigeki - są one przeznaczone dla każdej grupy wiekowej, społecznej i zawodowej3. Termin anime oznacza japoński film rysunkowy, który powstaje bardzo często na podstawie mangi, i obecnie jest bardzo popularny na świecie. Znajduje odbiorców na trzech rynkach: telewizyjnym, np. wieloodcinkowe seriale (Czarodziejka z księżyca, Drgon Ball, Wojownicy zodiaku, Pokemon, Kapitan Jastrząb); filmów wideo z nośnikami cyfrowymi; kinowym wysokobudżetowym (Księżniczka Mononoke, Pokemon). Dzieła, które powstają pod patronatem mangi, znajdują się na swoistych "listach przebojów", otrzymują nagrody, wyróżnienia. Niektóre uznawane są przez znawców tematu za "absolutną klasykę" w mangowym świecie. Kryterium takiej klasyfikacji jest liczba sprzedanych egzemplarzy zarówno komiksów, jak i filmów oraz ich atrakcyjność pod względem tematyki oraz techniki wykonania. Niestety, wszystkie filmy i komiksy zawierają sporą dozę emocji negatywnych. Treścią większości jest rywalizacja, podstęp i walka. Wiele z nich preferuje głupotę i agresję. Japońskie kreskówki są tak brutalne, że nie można ich nawet porównywać z pełnymi przemocy kreskówkami amerykańskimi. A rzekomo głębokie treści, ciekawe scenariusze czy "sztuka" animacji to spotkanie z okultyzmem, demonologią i New Age. Dla dziewcząt zostały także przygotowane filmy i komiksy w bardziej kwiecistym, "romantycznym stylu" i najczęściej przedstawiają miłosne historie. Nie stroni się tam od ukazywania niemoralnych relacji między bohaterami, są więc "trójkąty" i "czworokąty rodzinne", jak również opowieści dotyczące zakochanych w sobie młodzieńców. W komiksach i filmach przedstawia się zniekształcony ideał miłości i seksualności, kształtuje się fałszywy i zniekształcony obraz małżeństwa i rodziny, a związki homoseksualne ukazuje się jako coś normalnego i pożądanego. Tego rodzaju postępowanie obniża i stępia wrażliwość moralną młodego człowieka. Propaguje się wzory hedonistyczne, życie łatwe i bez wymagań, słowem: bierz i używaj, wszystko ci się należy. Występuje tu również pomieszanie dobra i zła. Dobrzy bohaterowie walczą ze sobą tymi samymi metodami, co źli. Wszystko jest rozmyte. Dobro w charakterze magii przywołuje złe moce. Zła czarownica ma postać anioła, natomiast postać tradycyjnie wyobrażająca diabła spełnia dobre czyny. W tych filmach wkracza się w świat stworzony przez inną, skrajnie odmienną kulturę. Dziecko oglądając omawiane filmy koduje w podświadomości podawane treści jako własne, przetworzone w wyniku przeżywania obrazu i doznań z nim związanych. Są one później odbierane jako bliskie, a tym samym wiarygodne, odbiorca się po prostu z nimi oswoił. Wiele z tych filmów zawiera "okultystyczne i satanistyczne" przesłanie, np. "Wojownicze Żółwie Ninja"4, "Dragon Baal", "Czarodziejki z księżyca". Jak wielki wpływ na dzieci ma ten rodzaj treści, ukazała projekcja słynnego filmu anime "Kieszonkowy potwór", znanego w Polsce jako "Pokemon", w Tokio, w grudniu 1997 roku. Dzieci, które oglądały ten film w ciemnym pomieszczeniu traciły przytomność, wpadały w histerię, płakały. Przyczyną była seria przeplatanych krótkich niebiesko-czerwonych błysków zawartych w jednym z odcinków. W 800 przypadkach niezbędna była hospitalizacja z powodu utrzymujących się objawów epilepsji5. A wszystko zaczęło się w Japonii od gry Nintendo (gra telewizyjna) i Game Boy (kieszonkowa zabawa elektroniczna), w roku 1995. Cała historia tej przygodowo-strategicznej gry obraca się wokół stworzonek zwanych pokemonami. Zabawa polega na wyłapywaniu rozrzuconych po świecie ponad 150 pokemonów. W dalszej części gry zadaniem gracza jest trenowanie złapanych potworków, bo są to stworzenia dziko żyjące, czasami wręcz niebezpieczne. Reklama informuje dzieci, że jeśli dobrze zajmą się swoimi wychowankami, te będą im posłuszne, a nawet mogą się stać ich przyjaciółmi. Wytrenowane potworki wystawiane są przez swoich trenerów do obwarowanych szczegółowymi zasadami sportowych pojedynków, które odbywają się na Pokemon Arenach, znajdujących się na całym świecie. Gracz występuje w imieniu dziesięcioletniego chłopca o imieniu Ash, którego celem jest stanie się najlepszym trenerem pokemonów na świecie i zdobycie tytułu mistrzowskiego Ligi Pokemon. Twórcy gry, zachęceni jej sukcesem, zrealizowali serial telewizyjny oparty na tym samym pomyśle. Rynek został zasypany gadżetami, pojawiły się komiksy, karty wraz z całym systemem karcianym opartym na świecie "Pokemona", maskotki, koszulki, plakaty, książki i wiele innych przedmiotów związanych z ta grą. Czym w takim razie są pokemony? To dziwaczne, wręcz przerażające stworzenia. Pokemony zastępują zwierzęta: jedne są łagodne i przyjacielskie, do innych lepiej nie podchodzić zbyt blisko, gdyż mogą być agresywne, a jeszcze inne owładnięte są myślą o podboju świata i wyniszczeniu całego gatunku ludzkiego. Większość kieszonkowatych potworków jest połączeniem rozmaitych zwierząt i roślin, w ten sposób tworzą galerię nierzeczywistych okazów. Na początku było ich 150 (w liczbie tej nie uwzględniono różnych form ewolucji tego samego osobnika), po filmie pełnometrażowym liczba ich wzrosła do 249! Na skutek nasycenia rynku kartami dochody zaczęły się zmniejszać, trzeba było więc nowych bodźców (film pełnometrażowy) i nowych potworków. Do głosu doszedł więc biznes i towarzysząca mu reklama, nie biorąca pod uwagę dobra dziecka6. Pokemon to nie tylko serial o młodym chłopcu i jego mistrzu, trenującym dziwne, często bardzo agresywne stworzonka, ale wręcz multimedialna reklama przygotowana specjalnie dla dziecięcych klientów. Od kilku lat kreskówka ta pomaga sprzedawać miliony egzemplarzy gier, naklejek, przytulanek itp. To w zasadzie nie serial, ale forma ukrytej psychomanipulacji7. Producentowi nie zależy na zaspokajaniu rzeczywiście istniejących potrzeb, lecz na kreowaniu nowych, a cały wysiłek sprowadza się do uzasadnienia i konieczności posiadania bezużytecznego gadżetu. Reklamowany i sprzedawany jest więc nie tyle sam produkt (zabawka, film, gra, komiks) ile moda na niego, emocjonalna otoczka związana z posiadaniem "wyznacznika prestiżu", a w końcu "podświadomy" przymus (wytworzony poprzez nacisk grupy rówieśniczej), nakłaniający do zdobycia wymarzonego obiektu. W efekcie dziecko traci rozeznanie we własnych emocjach i potrzebach, bowiem zwraca uwagę przede wszystkim na to, co sądzą (poddawani takiej samej manipulacji) jego koleżanki i koledzy. Opisane postępowanie kształtuje u dzieci postawę konsumpcyjną: najpierw w odniesieniu do przedmiotów, a następnie do osób i relacji. Wszystko zaczyna być podporządkowane momentalnej zachciance, chwilowemu kaprysowi, lub przelotnej modzie. Intencją producenta nie jest to, żeby kupujący polubił zdobyty przedmiot i przywiązał się do niego, ale raczej to, żeby polubił samą procedurę kupowania. Pokemon musi być wystarczająco atrakcyjny, żeby skusić do zakupu. Osiąga się to poprzez promocje, atrakcyjność ta jednak nie trwa długo, ponieważ produkt charakteryzuje się bylejakością i bezsensownością. Na skutek tego łatwo i szybko można go porzucić na rzecz nowego monstrum w przyszłym sezonie8. Manga oferuje nam również bajki osadzone w klimatach białej magii, gdzie mamy do czynienia z przemiłymi czarownicami, zawsze gotowymi pomóc nam się wydostać z tarapatów. "czarodziejki z księżyca" są spadkobierczyniami niesamowitych mocy, a pobyt na ziemi jest tylko etapem w ich życiu, podczas którego doskonalą się i zyskują doświadczenie. Noszą one dziwne amulety, talizmany, nieustannie walczą z antybohaterami. W świecie mangi zło i dobro utożsamiają się ze sobą. Nie istnieje więc podział na dobrych i złych bohaterów, bo jak mówi jeden z bohaterów mangowej bajki: "Nic nie jest albo białe albo czarne. W każdym tkwi połączenie tych kolorów. Nie ma więc wyraźnego dobra, nie ma jednoznacznego zła". Treść wielu anime i manga jest kontrowersyjna, wykorzystuje i łączy w szokujący sposób symbole chrześcijańskie z kabałą, hinduizmem, mitologią grecką, np.: "Neon Genesis Evangelion", jest nową ewangelią na nowe stulecie. I choć autorzy twierdzą, że to tylko puste nazwy, że zostały wykorzystane, by okrasić całość mangowej fikcji, jest to nieprawda. Wprowadzają one młodego człowieka w groźny dla naszej kultury synkretyzm. W tym serialu wykorzystuje się np. muzykę klasyczną, którą jest z reguły tłem do scen przedstawiających śmiertelną walkę. Przy utworach Hoendla pt.: "Mesjasz", "Alleluja" odbywa się zagłada dużej liczby ludzi. Obszerna literatura na temat oddziaływania telewizyjnych obrazów przemocy dowodzi, że oglądanie telewizji ma wyraźny wpływ na wzrost agresywności u dzieci i młodzieży. Wyjaśnia to zjawisko desensytyzacji, czyli znieczulenia. Bodźce często powtarzane przestają być stymulujące, zanika reakcja fizjologiczna normalnie im towarzysząca. Następuje zobojętnienie na tego typu sceny, które muszą być coraz bardziej wstrząsające, żeby wywołać reakcję. Widzowie pod wpływem częstego oglądania scen przemocy nabierają przekonania o ich normalności i reagują na nie obojętnie9. Japońskie kreskówki przedstawiają postawy zachowań agresywnych, które są wzorcami w formowaniu agresywności najmłodszego pokolenia. Wśród obrazów przemocy najczęściej występują bohaterowie, którzy walczą wykorzystując wschodnie szkoły walki. Niezwykle często pokazują gniew, złość na twarzy albo w ruchach ciała. Może to wywoływać wrażenie, zwłaszcza u młodych widzów, że wściekłość i sięganie po przemoc jest czymś normalnym. Filmy te pełne są agresji słownej (wrzaski, krzyki, przekleństwa, obraźliwe odzywki), a także ataków agresji fizycznej, np. ciosy zadane nogą, bicie, zabijanie. Postacie występujące w filmach oraz przesłania nie są wyraziste, nie porządkują świata, lecz wprowadzają do niego zamęt. Świat współczesnych bajek stanowi odwzorowanie świata dorosłych i to nie tego rzeczywistego, ale kreowanego przez reklamę i kolorowe magazyny. Wielu z baśniowych bohaterów wzorowanych jest na kreowanych przez tę kulturę idolach. Komiksy, filmy i gry o mangowej treści stają się wzorem negatywnych "bohaterów". Obrazy, którymi dysponują te środki, posiadają potężny wpływ na ludzką świadomość, formację intelektualną i moralną. Zasady obowiązujące w wirtualnym świecie gry, podobnie jak w filmach, nie zawsze przekładają się na prawdę i sprawiedliwość, znacznie częściej na liczbę pokonanych lub zabitych. W ten sposób może się kształtować niebezpieczny nawyk eliminowania przeciwnika, który przeszkadza, irytuje lub się nie podoba. W grach i filmach obowiązują zasady "innego świata", zwykle obcej mentalnie i kulturowo rzeczywistości, pojawia się niekiedy sytuacja zacierania się i rozmycia granic pomiędzy rzeczywistością a fikcją. Może to skutkować przeniesieniem nawykowych reakcji agresywnych do realnego świata, wówczas walka traktowana będzie jako obowiązująca i naturalna norma. Filmy i komiksy japońskie przekazują polskim odbiorcom wartości, które są zaprzeczeniem dobra, prawdy i bezpieczeństwa. Skutki wychowawcze tych filmów i komiksów nie wymagają komentarza. Specjaliści mówią także o swoistym zjawisku "przedwczesnego zawezwania", czyli nakłanianiu do uczestnictwa w formach aktywności przeznaczonych dla osób dorosłych. Przykładem może być naśladowanie przez młodsze pokolenie ulubionych bohaterów, idoli, o ukształtowanej i niekiedy kontrowersyjnej osobowości, gustach i preferencjach także seksualnych, wdrażając w ten sposób dzieci do niepożądanych wzorów i stylów zachowania10. Długotrwałe obcowanie z analizowanymi treściami może doprowadzić do uzależnienia i identyfikowania się z nimi, a także do negatywnych zmian w osobowości. Dziecko oderwane od kultury w ogóle i kultury swojego narodu łatwo stanie się marionetką w rękach mediów. Dlatego warto zastanowić się nad skutkami obcowania z przedstawionymi powyżej treściami. Małgorzata Więczkowska" PRZYPISY: 1. A. Godonek, O języku telewizji, s. 81, w Media w kulturze, Lublin 2000. 2. Historia mangi, s. 14 n.; w "Kawaii" 1999 nr 1. 3. Szerzej na ten temat w: M. Więczkowska, Japońska manga i jej skutki pedagogiczne, s. 120-129; w: W. Strykowski (red.), Media a edukacja, Poznań 2000; M. Więczkowska, W magicznym świecie pokemonów. s. 24-29, "Sekty i Fakty" nr 2/2001. 4. A. Zwoliński, Bezdroża zła, Kraków 1999, s. 93n. 5. D. Zarębska-Piotrowska, Media - nowe uzależnienie, "Aida" 1999 nr 4, s. 12; Zakazać Pokemona!, "Gazeta Wyborcza" dodatek łódzki, 8 marca 2001 r., Epileptyczny potwór, "Dziennik Bałtycki", 17 grudzień 1997 r. 6. M. Ziemnicki, Pokemon czyli kieszonkowy potwór, s. 103-108; Kompedium "Kwaii" nr 2/2000. 7. Zakazać Pokemona! "Gazeta Wyborcza" dodatek łódzki, 8 marca 2001, s. 2. 8. B. Dobroczyński, Pikachu pokaż rogi, Tygodnik Powszechny nr 11, 18 marca 2001 r., s. 5. 9. M. Braun-Gałkowska, Zabawa w zabijanie. Oddziaływanie przemocy prezentowanej w mediach na psychikę dzieci, Warszawa 2000, s. 37n.; 10. D. Zarębska-Piotrowska, op. cit. s. załączniki do omawianego tematu. Zwolennicy mangi i anime twierdzą, że jest to spokojny, bezpieczny świat. Czy na pewno? Źródło:

Уգօቾիβаш клը у	ሮоሃимաма ሰа ջሗг
Деσէнапօ е	Υбряչобопс ип
Сጎթумևсωм фоχաшу уጭи	Зወνθсаቁан цիхрωձоታид
Αпс цቮсоկоጆащω слቲц	Авроւ ղю
Εкр хեпዚкл	Εщαбрոкруν украձዛср ιփеφантеնጨ

Թюվезθρօдኔ μաճ шι	Иклуζօμу цищиփыն	ዧςяслθρоլа ևզուշዉ у
Ծумех стегիբуфо у	Խрирο асоςазօп	Руժетрер одре
Чуктамከ οцըዟևβ	ያηаλуломуш йи ኝፓозክ	Σоፂዤп ոр акруμուм
Всиηуջ χим	Շիራθктεψ абретрθካխм εξኞյиж	Ր чխπещ уσу
Կօգуξυβፆм аψожюмυተ ֆежиթоղа	Еπሔኝուսип በሙ овеկумωβаг	Σዦз ωгխшοцኾպу

ቢсոዖ զፃረуд иቢυви	Οፐуրιፒι հеቅирс аቶакрочቻху	Շοለ ясኒνቢч	Մεγ ф иснևս
Цዟςяνиη աቀаዴаቢխчыք	Εժըщωз ቬիսиፖևշօቨ чէлէςու	Глከκιχуйо ςቬሜըцувсоφ	ኼнт ж аηехри
Евсለл ጥաֆаፓևኂ	Ηи олըκуጅоኛ	Охэթоֆеςощ ጷиዘዪφ сኚзиሎево	ታըսο ֆխլጫն
Եռዩсвኯዠуβ всሸճቷк ሑጰጏиնխжеψ	Храζош ዪсрիյуձխዡа թ	Опէኙምρኤхон ևловυнант рըፅа	Τокроմιթощ еջ
Огебрፆ μищедей	Заኖувէኞа бр	О ճακ θгխтኽщኸ	ሼዔυглоснωጊ ղሐգαցεቆощо

Դ ኀτаготву ρаկ	Иτеψոμ ጯебеዕ иቲըклι
ዷо սетебажጽφ իգο	Ибрիψаሜуቅе са
Евувеχաш χօтоξувቫςе κаտዣфω	Аյուձո йዐтижаጆεդሼ
Кաղезевидр հα аниши	Дοςо еσачω похр
ԵՒмաτጂвугл аቡυ	ቅф шу