Giełda Papierów w Warszawie jest miejscem, gdzie również zawierane są transakcje na instrumentach pochodnych: kontraktach terminowych i opcjach. Instrumenty te pozwalają na spekulację, a także stosowanie strategii zabezpieczających portfel akcji lub zarabianie na arbitrażu. OpcjeOpcje handlowane na parkiecie Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie opiewają na indeks WIG20. Są to opcje kupna (call) i sprzedaży (put) typu europejskiego, a więc mogą być wykonane tylko w dniu wygasania. Inwestorzy mogą opcje kupować lub sprzedawać (wystawiać). Z wystawieniem opcji wiąże się obowiązek złożenia depozytu zabezpieczającego określonego przez Izbę Rozrachunkową Instrumentów Pochodnych. Opcje na WIG20 nie uprawniają ani nie zobowiązują do dostawy akcji objętych tym indeksem. Kurs opcji jest podawany w punktach. Wartość opcji stanowi iloczyn kursu opcji i mnożnika 10 PLN. Miesiącami wygaśnięcia opcji są cztery najbliższe miesiące z cyklu marzec, czerwiec, wrzesień, grudzień. Dniem wygaśnięcia, a zarazem ostatnim obrotu danej serii opcji jest trzeci piątek miesiąca wygaśnięcia danej serii. Jeżeli w tym dniu zgodnie z kalendarzem giełdy nie odbywa się sesja, dniem wygaśnięcia jest ostatni dzień sesyjny przypadający przed trzecim piątkiem miesiąca wygaśnięcia. W pierwszym dniu notowania, dla każdego terminu wygaśnięcia, wprowadzane są do obrotu następujące serie opcji: a) jedna seria z kursem wykonania najbardziej zbliżonym do wartości zamknięcia instrumentu bazowego z poprzedniej sesji. W przypadku gdy wartość zamknięcia instrumentu bazowego z poprzedniej sesji stanowi średnią arytmetyczną dwóch najbliższych kursów wykonania, za kurs wykonania tej serii przyjmuje się wyższy z kursów, b) cztery serie z kursem wykonania wyższym od poprzedniego kursu wykonania, c) cztery serie z kursem wykonania niższym od poprzedniego kursu wykonania. Kurs wykonania opcji stanowi wartość instrumentu bazowego, w stosunku do której określana będzie, z uwzględnieniem mnożnika, wysokość kwoty rozliczenia. Cenę wykonania stanowi iloczyn kursu wykonania i mnożnika. Przykład 1: Kurs wykonania wynosi 3500 pkt. Stąd cena wykonania: x 10 PLN = PLN Kurs rozliczeniowy jest określony w dniu wygaśnięcia opcji, jako średnia arytmetyczna ze wszystkich wartości indeksu WIG20 w czasie ostatniej godziny notowań ciągłych, oraz wartości tego indeksu ustalonej na zamknięcie sesji giełdowej. Na podstawie kursu rozliczeniowego jest określana cena rozliczeniowa, która stanowi iloczyn kursu rozliczeniowego i mnożnika. Kod opcji jest ustalany wg następującego schematu: OXYZkrccc gdzie: O – rodzaj instrumentu, XYZ – kod określający nazwę instrumentu bazowego k – kod określający typ i miesiąc wygaśnięcia opcji r – ostatnia cyfra roku wygaśnięcia, ccc – oznaczenie kursu wykonania. Miesiąc wykonania opcji Oznaczenie miesiąca w opcji kupna Oznaczenie miesiąca w opcji sprzedaży marzec C O czerwiec F R wrzesień I U grudzień L X Tabela 1. Kody miesięcy wykonania instrumentów pochodnych na GPW Na przykład opcja kupna wygasająca w marcu 2009 r. o kursie wykonania 2600 punktów indeksowych posiada oznaczenie: OW20C9260 Zarabianie na opcjach notowanych na GPWRynek opcji na GPW pozwala na zawieranie zyskownych strategii spekulacyjnych oraz hedgingowych z wykorzystaniem notowanych tam opcji na WIG20. Można przy tym zarabiać, kiedy na parkiecie naszej giełdy jest hossa, jak również, kiedy królują niedźwiedzie. Stosując odpowiednie strategie opcyjne można również osiągać zyski podczas trendu bocznego. Inwestor może zarabiać na zmianach kursów opcji zajmując odpowiednie pozycje a następnie je zamykać pozycjami odwrotnymi. Może również zatrzymać opcję do dnia wygaśnięcia i rozliczyć ją finansowo. Zarabianie na wzroście WIG20 Kupujący opcję kupna (call) na WIG20 liczy na dobrą koniunkturę na giełdzie, skutkującą wzrostem tego indeksu. Kwota rozliczenia dla opcji kupna jest ustalana zgodnie ze wzorem: max{[ St – X];0} St – cena rozliczeniowa określana w dniu wykonania, X – cena wykonania, t – dzień wykonania. W przypadku pozycji długiej w opcji kupna wynik inwestycji stanowi różnicę pomiędzy kwotą rozliczenia i zapłaconą premią: max{[ St – X];0} - premia Stąd dla osiągnięcia dodatniego wyniku inwestycji niezbędne jest, aby indeks WIG20 wzrósł powyżej wartości stanowiącej sumę kursu wykonania opcji oraz premii - progu zyskowności (ang. Break Even Point, „BEP”). BEP = X + premia Wykres 1. Profil wypłaty dla długiej pozycji w opcji kupna na WIG20 Potencjał zarabiania na długiej pozycji w opcji na WIG20 jest teoretycznie nieograniczony. Strata natomiast jest ograniczona do zapłaconej premii. Przykład 1: Inwestor kupił opcję kupna (long call) z kursem wykonania pkt płacąc premię 500 PLN. WIG20 wynosił w tym czasie pkt, co oznacza, że jest to opcja przy pieniądzu (at the money). W dniu wygaśnięcia opcji indeks wynosił 3200 pkt. Stąd wynik z inwestycji wynosi: ( – x 10 PLN = PLN Po uwzględnieniu zapłaconej premii zysk netto stanowi: – 500 = PLN Jeżeli rynek poszedłby w drugim kierunku i w dniu wygaśnięcia opcji WIG20 znalazłby się np. na poziomie pkt, wówczas opcja byłaby bezwartościowa i inwestycja zakończyłaby się stratą równą zapłaconej premii. Na wzrostach giełdowych można zarabiać również sprzedając (wystawiając) opcje sprzedaży. Wówczas dochodem z inwestycji jest otrzymana premia. Dopóki indeks WIG20 nie jest niższy, niż wartość różnicy pomiędzy kursem wykonania oraz premią (próg zyskowności) inwestycja będzie na plusie. Jednak, jeżeli rynek pójdzie dalej w dół wówczas strategia ta przyniesie stratę odpowiadającą różnicy pomiędzy wartością WIG20 oraz kursem wykonania pomniejszoną o otrzymaną premię. Próg zyskowności określa w tym przypadku równanie: BEP = X - premia Wykres 2. Profil wypłaty dla krótkiej pozycji w opcji sprzedaży na WIG20 Przykład 2: Inwestor wystawił opcję sprzedaży (short put) z kursem wykonania pkt, za którą otrzymał premię 400 PLN. WIG20 wynosił w tym czasie pkt (opcja out of the money). Jeżeli indeks nie spadnie poniżej pkt inwestor zatrzymuje całość otrzymanej premii. Jeżeli jednak przewidywania inwestora okazały się błędne i do dnia wygaśnięcia opcji indeks spadł np. o 400 pkt, wówczas inwestycja zamknie się stratą: ( – x 10 PLN + 400 PLN = - PLN Zarabianie na spadku WIG20 Najbezpieczniejszym sposobem zarabiania na spadkach giełdowych jest kupno opcji sprzedaży. Ryzyko z takiej inwestycji jest ograniczone do zapłaconej premii. Kwota rozliczenia dla opcji sprzedaży jest ustalana zgodnie ze wzorem: max{[X – St];0} gdzie: St – cena rozliczeniowa określana w dniu wykonania, X – cena wykonania, t – dzień wykonania. Jeżeli rynek poszedłby w drugim kierunku i w dniu wygaśnięcia opcji WIG20 znalazłby się np. na poziomie pkt, wówczas opcja byłaby bezwartościowa i inwestycja zakończyłaby się stratą równą zapłaconej premii. Wykres 3. Profil wypłaty dla długiej pozycji w opcji sprzedaży na WIG20 Drugi sposób, który pozwala zarobić na spadkach notowań akcji to sprzedaż opcji kupna na WIG20 (short call). Przychodem z tej opcji jest premia. Pozycja ta będzie zyskowna dopóki wzrastający indeks nie przekroczy progu zyskowności. Spadek indeksu giełdowego poniżej kursu wykonania nie ma wpływu na wynik krótkiej pozycji. Jednak wzrosty cen akcji dużych spółek i w efekcie indeksu WIG20 przyniosą z tej pozycji straty, które teoretycznie są nieograniczone. Wykres 4. Profil wypłaty dla krótkiej pozycji w opcji kupna na WIG20 Przykład 3: Inwestor spodziewający się bessy na GPW wystawił opcję kupna (short call) z kursem wykonania pkt, za którą otrzymał premię 600 PLN. WIG20 wynosił w tym czasie pkt (opcja in the money). Jeżeli przewidywania inwestora okażą się słuszne i do dnia wygaśnięcia opcji indeks spadnie np. do pkt, wówczas zatrzyma on uzyskaną premię, która będzie stanowić zysk z transakcji. Jeżeli jednak rynek wzrośnie np. do pkt, strategia przyniesie stratę: ( – x 10 PLN + 600 PLN = - PLNKontrakty terminoweKontrakty terminowe futures handlowane na GPW oparte są na indeksie WIG20, TechWIG, mWIG40 oraz akcjach dużych spółek. Ponadto w obrocie znajdują się kontrakty walutowe na euro oraz dolara amerykańskiego. Najważniejszy kontrakt na GPW jest oparty na WIG20. Kursy kontraktów na WIG20 są podawane w punktach. Wartość takich kontraktów stanowi iloczyn kursu kontraktu oraz mnożnika 10 PLN. Analogicznie są określane kursy i ceny rozliczeniowe. Kontrakty terminowe na WIG20 oraz akcje wygasają w tych samych terminach, co opcje. Otwierając pozycję w kontrakcie terminowym obie strony są zobowiązane do wpłaty depozytu, zgodnie z wymogami IRIP. Kod kontraktu terminowego na WIG20 jest ustalany wg następującego schematu: FW20kr gdzie: F – rodzaj instrumentu, W20 – skrót nazwy instrumentu bazowego (WIG20), k – kod określający miesiąc wykonania kontraktu (analogicznie jak dla opcji), r – ostatnia cyfra roku wygaśnięcia. Kontrakty te nie uprawniają ani nie zobowiązują do dostawy ani zakupu określonych aktywów bazowych - rozliczenie następuje w postaci finansowej. Wynik długiej pozycji w kontrakcie terminowym stanowi różnicę pomiędzy aktualnym kursem kontraktu a kursem zawarcia transakcji. Zajęcie długiej pozycji w kontrakcie terminowym pozwala na zarabianie na wzroście WIG20. Zysk jest teoretycznie nieograniczony. Natomiast maksymalna możliwa strata z tej pozycji może osiągnąć teoretycznie wartość akcji objętych kontraktem z chwili zakupu kontraktu. Oba przypadki są jednak skrajne - niemal nieprawdopodobne jest bowiem, aby indeks wzrósł do nieskończoności lub spadł do zera. Przykład: Inwestor kupił kontrakt na WIG20 po kursie pkt. W przypadku wzrostu indeksu i w efekcie kursu kontraktu np. do pkt zysk z inwestycji wyniesie: ( – x 10 PLN = PLN. W sytuacji pogorszenia koniunktury na GPW inwestycja przyniosłaby stratę. Wykres. 5. Profil wypłaty dla długiej pozycji w kontrakcie terminowym na WIG20. Zajęcie krótkiej pozycji w kontrakcie terminowym pozwala na zarabianie na spadku wartości WIG20. Wynik krótkiej pozycji w kontrakcie terminowym stanowi różnicę pomiędzy kursem zawarcia transakcji a aktualnym kursem kontraktu. Przykład: Inwestor sprzedaje kontrakt na WIG20 po kursie 3200 pkt. Jeżeli indeks spadnie np. do 2970 pkt a z nim kurs kontraktu do pkt, wówczas zysk z pozycji wynosi: ( – x 10 PLN = PLN. Stratę z tej pozycji przyniósłby trend wzrostowy na rynku akcji. Maksymalny zysk stanowi wartość portfela akcji objętego indeksem WIG20. Pozycja krótka w kontrakcie terminowym jest bardziej niebezpieczna, gdyż potencjalna strata spowodowana wzrostami na giełdzie jest nieograniczona. Tu również oba skrajne przypadki są wysoce nieprawdopodobne. Wykres. 6. Profil wypłaty dla krótkiej pozycji w kontrakcie terminowym na WIG20 Jan Mazurek Źródło:

Samo zrozumienie, czym jest opcja giełdowa jest zdecydowanie ułatwione, kiedy pozna się profile wypłaty. Są to wykresy budowane przy wykorzystaniu ceny instrumentu bazowego oraz profilu zysku i straty dla inwestora posiadającego pozycję w opcji. Ponadto profile wypłaty są niezmiernie ważne podczas budowania strategii składających się z różnych instrumentów, np. opcji i kontraktów terminowych lub też różnych opcji, tak kupowanych, jak i sprzedawanych. Dlatego też każde oprogramowanie mające ułatwiać inwestowanie z użyciem opcji powinno mieć możliwość graficznej prezentacji strategii planowanych i realizowanych przez gracza opcyjnego. Kupno opcji call Weźmy przykład inwestora, który kupuje opcję call na indeks Wig20. Opcja ta ma cenę wykonania na poziomie 2500 pkt, co oznacza, że posiadacz takiej opcji będzie miał prawo kupna instrumentu bazowego właśnie po cenie 2500 punktów indeksowych, nawet jeśli indeks znajdzie się dużo wyżej. Profil wypłaty takiej opcji wygląda następująco: Profil wypłaty dla posiadacza opcji obrazuje zielona linia. Do poziomu 2500 pkt przebiega ona płasko na poziomie 0 zł, gdyż posiadacz takiej opcji w przypadku jej wykonania nie otrzyma żadnych środków pieniężnych. Opcja pozostanie więc niezrealizowana. Jednak powyżej ceny wykonania zakrzywia się ona w górę i wskazuje coraz wyższy przychód dla inwestora, który uzależniony jest od ostatecznej ceny rozliczeniowej opcji. I tak jeśli wyniesie ona 2600 pkt, inwestor otrzyma 1000 zł, jeśli 2750 pkt, będzie to 2500 zł itd. Czerwona przerywana linia jest dla nas aktualnie nieistotna, gdyż oznacza ona poziom indeksu Wig20 w dniu sporządzania niniejszego wpisu. Trzeba jednak pamiętać, o czym niedawno pisałem, że za nabycie opcji trzeba zapłacić pewną sumę pieniężną, zwaną premią opcyjną. Dlatego też nie można rozpatrywać profilu wypłaty jako „surowego”, ale trzeba w nim uwzględnić koszt zakupu opcji. W poniższym przykładzie przyjąłem premię opcyjną w wysokości 69,75 pkt. Opcje indeksowe na Wig20 notowane są w punktach wartych 10 zł każdy, a więc inwestor poniesie koszt zakupu takiej opcji w wysokości 697,50 zł. Skorygowany wykres wygląda następująco: Jak widzicie zielona linia obrazująca profil wypłaty opcji uległa obniżeniu o 697,50 zł, co obrazuje koszt nabycia poniesiony przez inwestora. Jeśli w dniu rozliczenia instrument bazowy znajdzie się poniżej 2500 pkt lub osiągnie dokładnie tę wartość, inwestor poniesie maksymalną możliwą stratę, która równa jest kosztowi nabycia opcji. Również wykonanie opcji powyżej poziomu 2500 pkt nie zawsze oznacza zysk dla inwestora, gdyż musimy najpierw zrekompensować koszt nabycia opcji. Jak obliczyć prób opłacalności tej inwestycji? Należy do ceny wykonania dodać zapłaconą premię opcyjną. W omawianym przypadku będzie to 2569,75 pkt. Dopiero powyżej tego poziomu transakcja zaczyna generować zyski. Kupno opcji put Weźmy teraz przykład inwestora, który liczy na spadki instrumentu bazowego i dokonuje transakcji kupna opcji sprzedaży. Tym razem kupuje on opcję put z ceną wykonania 2400 i płaci za nią 85,5 pkt. Profil wypłaty dla takiej transakcji przedstawia się następująco: Kupno opcji put sprawia, że inwestor osiąga zyski wtedy, gdy cena rozliczeniowa znajduje się poniżej strike’a opcji. Tutaj również należy uwzględnić koszt zakupu opcji, z tym że przy opcjach put odejmujemy zapłaconą premię od ceny wykonania. W rezultacie punkt opłacalności znajduje się na poziomie 2314,50 pkt. Dopiero wykonanie opcji poniżej tej ceny sprawi, że inwestor osiągnie zysk na transakcji. Maksymalna strata równa jest zapłaconej premii opcyjnej i wynosi 855 zł. Wystawienie opcji call Pamiętajmy, że opcje można nie tylko kupować, ale również wystawiać, czyli zajmować na nich krótką pozycję. W takiej sytuacji inwestor otrzymuje początkowo premię z tytułu sprzedaży opcji (równą premii płaconej przez nabywcę instrumentu), ale w zamian zobowiązany jest do wypłaty nabywcy kwoty rozliczenia, czyli różnicy między ceną rozliczeniową a strikiem opcji. Ważne jest tutaj zastrzeżenie, że odpowiedzialność finansowa wystawcy opcji jest niemal nieograniczona, przez co wystawianie „gołych” opcji jest strategią bardzo ryzykowną i wymaga wnoszenia depozytów zabezpieczających. Spójrzmy więc na profil wypłaty wystawionej opcji call. Podobnie jak w pierwszym przykładzie, cena wykonania opcji do 2500 pkt, a premie opcyjna to 69,75 pkt. Zbudowany w ten sposób wykres jest odwrotnością profilu wypłaty nabywcy opcji, a osią symetrii jest poziom 0 zł. Próg opłacalności również ustanowiony jest na poziomie 2569,75 pkt, jednak występuje tutaj odwrócenie obszarów zysku i straty. Jeśli w chwili rozliczenia indeks znajdzie się na poziomie 2500 pkt lub poniżej, wystawca opcji otrzymuje maksymalny zysk w wysokości 697,50 zł. Wynika to z faktu, iż nabywca nie decyduje się na wykonanie swojego prawa wynikającego z opcji, a wystawca inkasuje premię za wystawienie opcji. Jednak powyżej poziomu 2500 opcja będzie już wykonana przez jej nabywcę. W rezultacie w przedziale 2500-2569,75 pkt wystawca opcji ciągle jest zyskowny, ale już w mniejszym stopniu. Natomiast powyżej poziomu 2569,75 pkt zaczynają się straty, które nie są w żaden sposób ograniczone. Jeśli indeks dotrze do poziomu 3000 pkt, strata przekroczy kwotę 4300 zł. Jest to wielkie ryzyko wystawiania niezabezpieczonych opcji i trzeba o nim pamiętać. Wystawianie opcji put W przypadku wystawiania opcji put, sytuacja przedstawia się podobnie, czyli obszary zyskowności stanowią odwrócenie sytuacji nabywcy opcji. Spójrzmy na profil wypłaty: Wystawca opcji osiąga maksymalny zysk w wysokości 855 zł w sytuacji niewykonania opcji przez jej nabywcę. W przedziale 2314,50-2400 pkt inwestor ciągle osiąga zysk, ale zawiera się on w przedziale 0-855 zł. Natomiast poniżej progu opłacalności (2314,50 pkt) inwestor ponosi stratę, która zwiększa się w miarę osiągania przez indeks coraz niższych poziomów. Ryzyko jest tutaj ograniczone możliwością spadku indeksu do zera. Jest to mało prawdopodobne, ale gdyby tak się stało, strata wyniesie 23 145 zł, czyli ponad 27-krotnie przewyższy możliwy do osiągnięcia zysk. Profil wypłaty zmiennym jest O opcjach mówi się, że są instrumentami o nieliniowym profilu wypłaty. Weźmy przykład kontraktu terminowego. Na każde 10 punktów indeksowych przypada zysk lub strata w wysokości 10 punktów na kontrakcie, czyli 100 zł (dla mnożnika 10zł za punkt) na plus lub minus dla inwestora. W przypadku opcji sprawa jest znacznie bardziej skomplikowana. Jak widzicie na powyższych wykresach, profil wypłaty jest załamany w miejscu właściwym dla ceny wykonania opcji. Można więc powiedzieć, że profil ten jest „dwuliniowy”, gdyż z jednej strony strike’a przebiega on ukośnie, a z drugiej poziomo. Niestety, nie jest to do końca prawda. Przedstawione powyżej profile wypłaty poszczególnych opcji są prawdziwe, ale tylko w chwili wykonania opcji. W każdej chwili do tego momentu profil wypłaty wygląda nieco inaczej. Wynika to z faktu, że ostateczne profile wypłaty obejmują właśnie „wypłatę” czyli przepływ środków pieniężnych, który będzie miał miejsce w chwili wykonania opcji. Wtedy też będzie miała znaczenie jedynie tzw. wartość wewnętrzna opcji. Profile wypłaty konstruowane dla opcji posiadających jeszcze trochę „życia” przed sobą, uwzględniają również tzw. wartość czasową, która jest parametrem w wysokim stopniu zmiennym. Wpływa to w znaczący sposób na wygląd profilu wypłaty, ale o tym napiszę już w kolejnym wpisie.

Spis treści Podstawowe pojęcia Opcja call i opcja put Notowania opcji Pozycja long i short Może myślisz, że inwestowanie w opcje giełdowe jest ryzykowe. Rozumiemy to. Ale czy to prawda? Myślimy, że Twój pogląd zmieni się, jeżeli dowiesz się więcej o tym produkcie. W rzeczywistości opcje są często stosowane w celu ograniczenia ryzyka. Ty także możesz ograniczyć swoje ryzyko stosując opcje. Wymaga to zaznajomienia się z podstawami produktu. Czym są opcje i jak działają? Po przeczytaniu tego artykułu zapoznasz się z najważniejszymi pojęciami związanymi z opcjami. Będziesz wiedziął czym różni się opcja call (opcja kupna) i opcja put (opcja sprzedaży) oraz czym charakteryzuje się pozycja długa i krótka. W drugiej części artykułu zostanie omówiona problematyka rozliczenia opcji. Tematy omówione w tym artykule: Podstawowe pojęcia na opcjach Opcja call i opcja put Notowania opcji Pozycja long i short Podstawowe pojęcia Czym są opcje? Opcje to pochodne instrumenty finansowe dające prawo zakupu lub sprzedaży danego aktywa bazowego po ustalonej cenie i ustalonym czasie. Wartość opcji jest oparta przede wszystkim na cenie aktywa bazowego, czasie wykonania opcji i zmienności ceny. Sprzedający opcje ma obowiązek sprzedać lub kupić instrument bazowy, jeżeli nabywca opcji skorzysta z tego prawa. Czym jest opcja call? Opcja call (kupna), jest pochodnym instrumentem finansowym, który daje nabywcy prawo (ale nie obowiązek) do zakupu produktu bazowego (na przykład akcji) po ustalonej cenie, zwanej ceną wykonania opcji. Opcja ma także z góry ustawioną datę wygaśnięcia, zwaną także terminem wykonania opcji. Nabywca tego instrumentu płaci sprzedawcy premię opcyjną. Czym jest opcja put? Opcja put (sprzedaży), jest pochodnym instrumentem finansowym, który daje nabywcy prawo do sprzedaży produktu bazowego (na przykład akcji) po ustalonej cenie, zwanej ceną wykonania opcji. Opcja ma także z góry ustawioną datę wykonania, zwaną termin wykonania opcji. Wystawca tego instrumentu otrzymuje premię opcyjną. Czym jest instrument bazowy? Instrument lub aktywo bazowe, to produkt inwestycyjny na podstawie którego opiera się cena instrumentu pochodnego. Wartość instrumentów pochodnych, takich jak futures lub opcji, jest określona ceną aktywa bazowego, na którym produkt się opiera. Instrumentem bazowym zazwyczaj są akcje, indeksy, pary walutowe lub surowce. Czym jest termin wykonania opcji? Termin wykonania opcji jest pojęciem giełdowym, który wskazuje datę, w której dany produkt traci ważność. Zazwyczaj jest to każdy trzeci piątek w miesiącu. Czym jest cena opcji strike? Cena strike to cena, za którą nabywca opcji może kupić lub sprzedać dany instrument bazowy. Po upływie terminu wykonania opcji, jej nabywca ustala, czy skorzysta z prawa kupna / sprzedaży po z góry ustalonej cenie strice. Opcja call i opcja put Jeżeli chcesz handlować opcjami, masz do dyspozycji 2 rodzaje, opcje call i opcje put. Opcja call daje Ci prawo zakupić dane aktywo bazowe (na przykład akcje) po cenie wykonania (strike) do czasu (i włącznie z) terminu wykonania. Za to prawo nabywca opcji płaci sprzedającemu premię. Sprzedawca opcji call otrzymuje premię i ma obowiązek sprzedać aktywo bazowe (na przykład akcje) w przypadku gdy nabywający skorzysta z należącego do niego prawa w każdym czasie. Sprzedaż opcji nazywa się „wystawieniem opcji”. Odwrotna sytuacja dotyczy opcji put. Jej nabywca ma prawo do sprzedania po uzgodnionej cenie wykonania, aż do momentu terminu wykonania opcji. Wystawiający opcje put ma obowiązek kupić akcje po cenie wykonania, jeżeli nabywca skorzysta ze swojego prawa. Nabywca Wystawca CALL Prawo kupna aktywa bazowego Obowiązek sprzedaży aktywa bazowego PUT Prawo sprzedaży aktywa bazowego Obowiązek kupna aktywa bazowego Nabywca opcji call na akcje korzysta ze swojego prawa tylko wtedy, kiedy cena tej akcji, w momencie terminu wykonania, jest powyżej ceny wykonania. Jeżeli rzeczywista cena jest poniżej ceny wykonania, to ich zakup wprost na giełdzie jest bardziej korzystny. Zauważ, że nabywca opcji nie ma obowiązku ale prawo. Nie musi korzystać z prawa wypływających z danej opcji, jeżeli są dla niego niewygodne. Natomiast wystawiający ma obowiązek sprzedać nabywającemu w przypadku, gdy nabywca zdecyduje się skorzystać z przysługującego mu prawa. Nabywca opcji put korzysta ze swojego prawa tylko w przypadku, gdy cena aktywa bazowego na giełdzie jest niższa, niż cena wykonania opcji. Może wtedy sprzedać dane aktywo bazowe wystawiającemu po wyższej cenie, niż jest notowana na giełdzie. Wystawiający opcje ma obowiązek je odkupić, jeśli nabywca opcji skorzysta z tego prawa. Opcja CALL Prawo nabywcy Obowiązek wystawcy Cena na rynku wyższa niż cena wykonania Nabywca korzysta z opcji Wystawca musi sprzedać akcje za cenę wykonania (strike) Cena na rynku niższa niż cena wykonania Nabywca nie korzysta z opcji Brak Opcja PUT Prawo nabywcy Obowiązek wystawcy Cena na rynku niższa niż cena wykonania Nabywca korzysta z opcji Wystawca musi kupić akcje za cenę wykonania (strike) Cena na rynku wyższa niż cena wykonania Nabywca nie korzysta z opcji Brak Właśnie ze względu na ten niesymetryczny charakter, kupujący musi zapłacić za nabycie opcji. Cena którą zapłaci, przypada wystawcy i określa się jako premia opcyjna. Nowe opcje są wystawiane na giełdzie w każdym miesiącu. Dla akcji o płynnym charakterze zazwyczaj znajdziesz opcje z terminem wykonania 1, 2, 3, 6 lub 12 miesięcy. Niektóre giełdy oferują krótkoterminowe opcje z tygodniowym lub dziennym terminem wykonania. Notowania opcji Poniżej znajduje się przykład oznaczenia notowanej opcji. Dla porządku wyjaśnimy poszczególne części. XYZ: CALL 6 MARCH 2018 € 150 XYZ – kod instrumentu bazowego, tzw. „ticker” CALL – typ opcji 6 MARCH 2018 – dzień, miesiąc i rok wygaśnięcia opcji € 150 – cena wykonania, czyli „Strike” Przykład: Opcja z oznaczeniem AAPL: PUT 27 JULY 2018 $ 180 to opcja put akcji Apple z terminem wygaśnięcia 6 Lipca 2018 (do tego czasu może nabywca korzystać ze swojego prawa – sprzedać akcje). Cena strike wynosi 180 USD (jeżeli nabywca skorzysta z prawa, to cena akcji będzie wynosiła 180 dolarów). Bezpłatny e-book inwestycyjny Pobierz bezpłatny e-book na temat handlu opcjami. Poznaj typy opcji, strategie handlu i o wiele więcej! Pozycja long i short Długa i krótka pozycja, powszechnie znane pod nazwą long i short, są często używanie terminy w handlowaniu akcjami lub futures. Oznaczają przewidywany kierunek transakcji. Long (długa pozycja) oznacza, że inwestor kupuje dany instrument bazowy i odniesie zysk z transakcji jeśli ceny wzrośnie. Short (inaczej krótka pozycja) oznacza, że inwestor sprzedaje dany instrument bazowy, aby później mógł go kupić po niższej cenie. Odniesie więc zysk, jeśli cena aktywa bazowego spadnie poniżej ceny wejścia w transakcje. W zasadzie: Otwieramy long pozycję – oczekujemy, że cena będzie rosła. Otwieramy short pozycję, oczekujemy, że będzie spadać. Proste, prawda? Jak to jest z opcjami? W świecie opcji mamy do wyboru więcej możliwości. Jeżeli więc posiadamy pozycję long call, oznacza to, że kupiliśmy opcje call i mamy prawo do nabycia danego instrumentu bazowego. Opcje long call umożliwiają nam otworzyć pozycję długą (long) na rynku (spekulujemy na wzrost ceny aktywa bazowego). Analogicznie pozycja long put oznacza, że nabywamy opcje put i mamy prawo do sprzedaży danego instrumentu bazowego. Opcje long put umożliwiają nam otworzyć pozycje krótką (short) na rynku (sepekulujemy na obniżenie ceny aktywa bazowego. W rezultacie pozycja długa na opcjach oznacza nabycie danego instrumentu finansowego. W przypadku pozycji short na opcjach jest wręcz odwrotnie. Otwierając pozycję short call, wystawiamy opcje call (sprzedajemy opcje call) i mamy obowiązek do sprzedaży (wejść w pozycję short) określonego instrumentu bazowego opcji. Opcja short put oznacza, że wystawiamy opcje put i mamy obowiązek do zakupu określonego instrumentu bazowego (wejść w long pozycje na rynku). Short put na opcjach oznacza kupno instrumentu bazowego. Charakter tych instrumentów jest przedstawiony w poniższej tabelce. Typ Pozycja Nazwa pozycji Mamy profit jeśli rynek: CALL Kupno Long Call Rośnie CALL Wystawienie Short Call Spada PUT Kupno Long put Spada PUT Wystawienie Short put Rośnie W następnym artykule dogłębniej zajmiemy się problematyką opcji, wyjaśnimy, jakie są różnice pomiędzy opcjami amerykańskimi i opcjami europejskimi i co oznacza, jeżeli opcja jest: in the money (opcja w pieniądzu, w cenie), at the money, out of the money (opcja poza pieniądzem, poza ceną). Czytaj więcej >> Opcje: Rozliczenie i wartość opcji – Część 2. Mkt Cap Vol Dzienne maximum Dzienne minimum Displaying the --- chart Displaying today's chart Podobał Ci się ten artykuł? Udostępnij go:

Wystawianie opcji jest nieodłącznym elementem inwestowania z wykorzystaniem tych instrumentów. Nie można zbudować żadnej strategii posiadając tylko długie pozycje, gdyż kupno pojedynczej opcji to dopiero wierzchołek opcyjnej góry lodowej. Wystawianie opcji jest więc konieczne dla pełniejszego korzystania z możliwości stwarzanych przez te instrumenty pochodne, podobnie jak zajmowanie tylko długich pozycji w kontrakcie terminowym wydaje się być nieporozumieniem. W tym artykule opiszę strategie kredytowe, służące do zarabiania za pomocą utraty wartości czasowej przez opcje. Wprowadzenie do takiego sposobu inwestowania znajdziecie w poprzednim wpisie, w którym opisuję podstawowe prawidłowości, które chcemy eksploatować. Strategie są zagadnieniem nieco bardziej złożonym, więc nie będę się skupiał na każdym oddzielnym przypadku, ale postaram się pogrupować je w pewne kategorie, kierując się kryterium podobieństwa między nimi. W ten sposób będziecie mogli zrozumieć zasadę działania takich właśnie zagrań oraz w przyszłości lepiej zidentyfikujecie, czy dana strategia jest debetowa, czy kredytowa. Strategia debetowa i kredytowa Podstawowy podział między strategiami opcyjnymi przebiega według kryterium przepływu pieniężnego, jaki ma miejsce przy otwarciu pozycji. Jeśli za otwarcie strategii musimy zapłacić, jest to strategia debetowa, natomiast jeśli otrzymujemy jakąś sumę pieniężną, jest to strategia kredytowa. W przypadku korzystania z utraty wartości czasowej przez opcje, interesują nas tylko strategie kredytowe. Dlaczego akurat one? Całość zagadnienia sprowadza się do różnicy między premią opcji kupionych oraz opcji wystawionych. Trochę omawiałem już to zagadnienie w przypadku spreadu byka i niedźwiedzia, więc polecam sięgnąć do artykułu. Weźmy przykład właśnie spreadu byka lub niedźwiedzia, jako strategii, którą chcemy zbudować. Wiemy, że używamy do tego dwóch opcji tego samego typu – opcji call lub opcji put. Jedną z opcji kupujemy, drugą wystawiamy. To, czy strategia będzie kredytowa czy debetowa, wynika z różnicy cenowej między opcjami. Chcąc zbudować spread byka na opcjach call, kupujemy opcję o niższej cenie wykonania i sprzedajemy opcję o wyższej cenie wykonania. Taki spread będzie nosił charakter debetowy, ponieważ opcja kupiona jest droższa niż opcja wystawiona. Przykładowo kupujemy call 2400 za 42,50 pkt i wystawiamy call 2450 za 24,60 pkt. W rezultacie ponosimy więc koszt w kwocie 17,90 pkt. Jest to strategia debetowa. Ale spread byka możemy też zbudować na opcjach put. Wystawiamy więc put 2450 za 98,50 pkt i kupujemy put 2400 za 73 pkt. Różnica między premią otrzymaną a premią zapłaconą wynosi 25,5o pkt i wpływa ona na nasze konto sprawiając, że spread ma charakter kredytowego. Większość strategii opcyjnych można zaklasyfikować właśnie jako strategie kredytowe lub debetowe. Składają się one często z większej ilości opcji, ale zawsze przesądza o tym różnica między sumą premii opcji wystawionych oraz premii zapłaconych. Niektóre strategie mogą przyjmować postać strategii neutralnych, kiedy premie są na tyle zbliżone, że rozróżnianie na kredytowe i debetowe nie ma sensu. Ale najczęściej różnica jest zauważalna. Wystawianie opcji i jego rola w strategiach kredytowych Wystawianie opcji jest nieodłącznym elementem opcyjnych strategii. Ale pamiętamy, że wystawiając opcję bierzemy też na siebie określony obowiązek, sprowadzający się do kupna lub sprzedaży instrumentu bazowego po określonej cenie. Sposób realizacji tego obowiązku jest w strategii uzależniony od opcji użytych do jej skonstruowania. W strategiach kredytowych, początkowy przychód pieniężny wiąże się z obowiązkiem przyjmującym szeroko rozumianą postać straty. Możemy więc na początku dostać określoną sumę pieniężną, ale później, jeśli rynek nie zachowa się zgodnie z naszymi oczekiwaniami, musimy zapłacić kwotę większą od początkowo otrzymanej, przez co w rezultacie ponosimy stratę. Tak to w praktyce działa i całość starań inwestora sprowadza się w tej sytuacji do takiego przekształcania strategii, aby strata nie zaistniała. Czas teraz przyjrzeć się poszczególnym grupom strategii. Wystawianie gołych opcji Chcąc zmaksymalizować nasz przychód pieniężny decydujemy się na wystawienie opcji call i/lub put, jednocześnie rezygnując w całości z kupowania opcji. W ten sposób otrzymujemy całość premii opcyjnej, nie ponosząc przy tym żadnego kosztu. Strategie, które możemy zaliczyć do tej kategorii to: naked call i naked put – wystawienie gołych opcji tego samego typu – call lub put. Wystawiamy opcje, inkasując premię. Możliwa do osiągnięcia strata jest praktycznie nieograniczona, przez co strategia jest bardzo ryzykowna. W zależności od tego, czy wybierzemy cenę wykonania opcji blisko czy daleko od aktualnej ceny instrumentu bazowego, obszar bezpieczeństwa jest szeroki (wystawianie opcji DOTM) lub znacznie węższy (ATM). short straddle – wystawiamy opcje call i opcje put (w równej ilości) o tej samej cenie wykonania. Najczęściej, ze względu na fakt, że premia jest w takiej sytuacji najwyższa, wystawia się opcje będące ATM. Obszar bezpieczeństwa jest bardzo wąski, gdyż równy jest cenie wykonania opcji +/- suma otrzymanych premii. Jeśli więc wybierzemy opcje z ceną wykonania 2400 i otrzymamy z nich w sumie 45 punktów premii opcyjnej, nasz obszar bezpieczeństwa to przedział 2355-2445 pkt. Gwałtowny ruch rynku w którąś ze stron sprawi, że poniesiemy stratę lub zniszczą nas wymogi depozytowe. short strangle – wystawiamy opcje call i put (w równej ilości), ale o różnych cenach wykonania. To rozsunięcie daje nam poszerzenie obszaru bezpieczeństwa, zwiększając jednocześnie prawdopodobieństwo, że instrument bazowy wygaśnie w naszym zyskownym obszarze, ale zmniejszając za to otrzymaną premię opcyjną. Wystawiając put 2300 i call 2400 za łączną premię 25 pkt, nasz obszar bezpieczeństwa to 2275-2425 pkt. Gwałtowny ruch rynku sprawi, że poniesiemy stratę. Strategie te należą do bardzo niebezpiecznych. Rynek wielokrotnie pokazywał, że potrafi przesunąć się o znaczną odległość w krótkim czasie i brak przygotowanej strategii obronnej sprawi, że możemy ponieść straty przekraczające otrzymane premie o kilkaset procent a nawet bardziej. Niebezpieczny jest również wzrost zmienność, który zwiększa wymogi depozytowe. Niemniej umiejętność balansowania na szczycie takiej strategii potrafi dać niezłe rezultaty, gdyż nie ponosimy kosztów związanych z kupowaniem opcji. Wystawianie opcji z pełnym zabezpieczeniem Strategie z tej grupy posiadają ryzyko w pełni zabezpieczone. Poprzez to rozumiem ryzyko ograniczone do poziomu założonego z góry przez inwestora, a więc ciągle można na nich stracić, ale nie więcej niż dopuszczoną przez nas wartość. Są to jedne z popularniejszych strategii, będące jednocześnie dość bezpiecznymi, gdyż ryzyko jest znane. Wiedząc, za jaką premię wystawiamy takie strategie, możemy oszacować szanse na osiągnięcie zysku oraz stosunek zysku do ryzyka, dzięki czemu znamy wartość oczekiwaną takiego podejścia. Manipulowanie poszczególnymi elementami może prowadzić do długoterminowych zysków. Przykładami takich strategii są: spread byka i niedźwiedzia – strategie o których już dość dużo pisałem na blogu, iron butterfly – strategia podobna do short straddle, tyle że oprócz dwóch wystawionych opcji o tej samej cenie wykonania, kupujemy opcję call powyżej i opcję put poniżej wierzchołka strategii, aby zabezpieczyć nasze ryzyko. Ponoszony koszt na kupno sprawia, że profil wypłaty i możliwy zysk się obniżają, ale ryzyko zostaje ograniczone do określonej z góry wartości, iron condor – strategia podobna w analogiczny sposób do short strangle. Również kupujemy po zewnętrznych stronach zabezpieczenie, dzięki czemu ryzyko jest ograniczone. Niestety kupno opcji kosztuje, więc i możliwy zysk jest mniejszy. Wystawianie opcji z częściowym zabezpieczeniem Ta grupa jest bardzo szeroka, ponieważ można do niej zaliczyć dowolną ilość strategii złożonych z opcji, które są kupowane i wystawiane w nieregularnych ilościach. Przykładem może być ratio spread, czyli kupno opcji oraz wystawienia dwóch innych opcji. Przypomina to wystawionego straddle’a z zabezpieczoną tylko jedną stroną. W efekcie inwestor ponosi ryzyko tylko w wypadku ruchu rynkowego w jednym kierunku, a druga strona jest zabezpieczona poprzez kupioną opcję. Strategie te, ze względu na niewielką różnicę między premiami za opcje wystawione i kupione, raczej wykorzystywane są do ruchów kierunkowych, aniżeli do zagrań na regularne otrzymywanie premii opcyjnej. Wystawianie opcji w połączeniu z instrumentem bazowym Wyobraźmy sobie posiadanie długiej lub krótkiej pozycji w instrumencie bazowym, czy to kontrakcie terminowym, czy też akcjach, na które notowane są opcje. Można taką pozycję wzbogacić o wystawienie opcji. Jeśli mamy pozycję długą, wystawiamy call, a jeśli krótką, wystawiamy put. Wystawiona opcja ogranicza nam potencjał nieograniczonego wzrostu, ale jednocześnie daje możliwość uzyskania dodatkowego dochodu, o który nam w tej sytuacji chodzi. Tak więc wystawiamy opcje z krótkimi terminami wygasania w miarę, jak wygasają poprzednie serie, otrzymując za to premię opcyjną. Jedyne co tracimy to potencjał wzrostowy. Odbywa się to na zasadzie fair deal, czyli jeśli wystawimy opcję DOTM, otrzymamy śladową premię. Z kolei wystawienie opcji ATM, posiadającą najwięcej wartości czasowej do oddania spowoduje odcięcie potencjału wzrostowego w punkcie, w którym aktualnie znajduje się rynek. Przykładem strategii z tej grupy jest bardzo popularne covered call. Spready kalendarzowe Są one ostatnim rodzajem strategii korzystających z upływającego czasu, które tu opiszę. Zakładają one skorzystanie z tej samej opcji (call lub put) o tej samej cenie wykonania, ale dwóch różnych terminach wygasania. Mając na względzie opisany w poprzednim wpisie sposób w jaki ulatuje wartość czasowa, a dokładnie przyspieszanie tego procesu w miarę, jak zbliża się kres ważności opcji, inwestor decyduje się na wystawienie opcji o bliskim terminie wygaśnięcia i jednoczesne kupno opcji o dalszym terminie, której premia ulatuje wolniej. W ten właśnie sposób stosunek utraty wartości czasowej jest dla inwestora korzystny. Ryzyko tkwi w zmianie ceny instrumentu bazowego, która może pokrzyżować plany, jeśli zajdą na rynku jakieś większe zdarzenia. Podsumowanie Powyżej wymieniłem główne rodzaje podejść inwestycyjnych, których wspólną cechą jest to, że korzystają z utraty wartości czasowej przez opcje użyte do ich zbudowania. Jeśli tylko premie opcji wystawionych są wyższe niż premie zapłacone za opcje kupione, mamy szansę na zyskowną transakcję. Cała sztuka polega na umiejętnym zarządzaniu otwartą pozycją, ponieważ końcowy jej wynik zależy od jej prowadzenia oraz ceny, po której zamkniemy całość, czy to transakcją, czy też na skutek wygaśnięcia opcji. W kolejnym wpisie zajmę się omawianiem strategii iron condor, jednej z wymienionych powyżej. Dzięki wprowadzeniu opcji miesięcznych uzyskamy w końcu możliwość systematycznego, 12 krotnego w ciągu roku ponawiania takiej strategii, a dzięki ograniczonemu poziomowi ryzyka, nie rozwalimy w ten sposób naszego portfela. Zachęcam do zgłaszania wszelkich uwag i pytań, gdyż celem tego bloga jest wytłumaczenie opcji w sposób przystępny, co jak na razie mi się udaje, wnosząc z Waszych komentarzy i nadsyłanej korespondencji mailowej.

Opcje oferują wiele możliwości reagowania na ruchy na rynku akcji. Łączenie kupionych i/lub sprzedanych opcji daje inwestorom możliwość przekształcenia oczekiwań w strategię handlu opcjami, co może również pomóc w ograniczeniu ryzyka. W niniejszym artykule omawiamy popularne strategie handlu opcjami. Czy wolą Państwo przeczytać więcej o tym, czym są opcje i jak działają przed zapoznaniem się ze strategiami handlu nimi? Zatem, w pierwszej kolejności zachęcamy do przeczytania tego artykułu Spready na opcjach Przed omówieniem niektórych spośród różnych strategii opcyjnych najpierw wprowadzimy pojęcie spreadów na opcjach i trzy ich wspólne klasyfikacje. Spread na opcjach jest strategią opcyjną, w której kupuje się i sprzedaje równą liczbę opcji z tym samym instrumentem bazowym, ale o różnych datach wygaśnięcia i/lub cenach wykonania. Poniższe rodzaje spreadów na opcjach oparte są na pozycjach używanych względem siebie na łańcuchu te pochodzą zazwyczaj z trzech różnych, ale wzajemnie powiązanych raportów, które spółka publiczna udostępnia swoim inwestorom w raportach kwartalnych lub rocznych: bilansu, rachunku zysków i strat oraz sprawozdania z przepływów pieniężnych. A Spread pionowy polega na używaniu opcji z tym samym instrumentem bazowym i datą wygaśnięcia, ale różnymi cenami wykonania A Spread poziomy jest tworzony przez użycie opcji z tym samym instrumentem bazowym i ceną wykonania, ale z różnymi datami wygaśnięcia. Jest to również określane jako spread kalendarzowy lub spread czasowy A Spread diagonalny jest połączeniem spreadów pionowych i poziomych. Strategia ta jest konstruowana przy użyciu opcji z tym samym instrumentem bazowym, ale różnymi cenami wykonania i terminami wygaśnięcia. Klasyfikacje strategii opcyjnych Oprócz spreadów strategie opcyjne można klasyfikować również na podstawie oczekiwanego kierunku rynku. Na podstawie perspektywy strategie są kategoryzowane jako byka, niedźwiedzia, strategie neutralne lub zmienne: Strategie byka są zwykle używane w przypadku oczekiwania wzrostu ceny akcji bazowej. Jeśli spodziewamy się spadku ceny akcji bazowej, możemy wybrać strategię niedźwiedzia.. W przypadku, gdy oczekuje się, że cena akcji bazowej nie zmieni się lub będzie poruszać się w wąskim zakresie, korzysta się zazwyczaj ze spreadu diagonalnego, zwanego również strategią bezkierunkową Na wykorzystanie spreadu diagonalnego można zdecydować się, wierząc, że akcje bazowe będą miały dużą huśtawkę cenową, ale nie będąc pewnym jej kierunku Przykłady niektórych popularnych strategii opcyjnych Poniżej wyjaśniono, na czym polegają niektóre z bardziej powszechnych rodzajów strategii opcyjnych stosowanych przez inwestorów. Zamieszczamy przykłady każdej z nich, aby umożliwić lepsze zrozumienie tych koncepcji. Należy pamiętać, że podane przykłady i wyniki są orientacyjne i nie uwzględniają kosztów transakcyjnych Strategia covered call (opcji kupna z pokryciem) W przypadku strategii covered call sprzedajemy opcję kupna, będąc już właścicielem lub kupując akcje bazowe. W tym przypadku otrzymujemy premię ze sprzedaży opcji kupna, a nasza krótka pozycja jest „pokrywana”, jeżeli nabywca opcji kupna zdecyduje się ją wykonać, ponieważ posiadamy akcje bazowe i dlatego możemy je dostarczyć Covered call uważa się za strategię neutralną, ponieważ jest zwykle używana, gdy nie wierzymy, że cena instrumentu bazowego ulegnie znacznej zmianie w najbliższej przyszłości. Maksymalny zysk z tej strategii to premia otrzymana ze sprzedaży akcji kupna wraz z różnicą pomiędzy ceną wykonania opcji a ceną zakupu akcji bazowych. Maksymalna potencjalna strata jest równa cenie zakupu instrumentu bazowego po odjęciu otrzymanej premii. Poniżej przedstawiono przykład strategii covered call: Kupno: 100 akcji XYZ w cenie 50 GBP za akcję Sprzedaż: 1 XYZ 55 akcji kupna w cenie 2 GBP • Premia netto = 2 GBP Jeżeli otrzymana premia wynosi 2 GBP, to próg rentowności wynosi 48 GBP. Jeżeli cena instrumentu bazowego wzrośnie powyżej progu rentowności, wówczas inwestor osiąga zysk o maksymalnej wartości 700 GBP (różnica w cenie wynosząca 5 GBP plus otrzymana premia w wysokości 2 GBP pomnożona przez wielkość kontraktu wynoszącego 100). W tym przypadku straty powstają, gdy ceny spadają poniżej progu rentowności. Są one kompensowane przez otrzymaną premię, ale teoretycznie straty mogą być znaczne, jeśli cena instrumentu bazowego spadnie. Spread byka na opcji kupna Spread byka jest rodzajem strategii spreadu pionowego. Jak sama nazwa wskazuje, spread byka jest używany w przypadku tzw. „byczego nastawienia” do instrumentu bazowego. Aby zrealizować tę strategię, należy kupić i sprzedać taką samą liczbę opcji kupna o tej samej dacie wygaśnięcia i z tym samym instrumentem bazowym. Długa opcja kupna powinna mieć niższą cenę wykonania niż krótka. Zarówno zyski, jak i straty są ograniczone w ramach tej strategii. Potencjalny zysk jest różnicą pomiędzy dwoma cenami wykonania po odjęciu premii netto. Potencjalna strata jest równa premii netto. Poniżej znajduje się przykład spreadu byka na opcji kupna: Kupno: 1 XYZ 60 akcji kupna w cenie 3 GBP Sprzedaż: 1 XYZ 65 akcji kupna w cenie 1,50 GBP Premia netto = 1,50 GBP (3 GBP – 1,50 GBP) Premia zapłacona wynosi 1,50 GBP, zatem próg rentowności wynosi 61,50 GBP (cena wykonania długiej opcji kupna + premia netto).Jeśli cena instrumentu bazowego wzrośnie powyżej 65 GBP, osiągnięty zysk wyniesie maksymalnie 350 GBP (różnica w cenie 5 GBP z odjęciem premii netto w wysokości 1,50 GBP pomnożona przez wielkość kontraktu 100). Jeśli cena instrumentu bazowego spadnie poniżej progu rentowności, ponosi się straty. W tym przypadku maksymalna strata wynosi 150 GBP. Spread niedźwiedzia na opcji sprzedaży Spread niedźwiedzia jest również rodzajem pionowej strategii spreadu, która jest zwykle używana, gdy przewidujemy spadek ceny instrumentu bazowego. Strategia ta polega na kupnie i sprzedaży równej liczby opcji sprzedaży z tym samym instrumentem bazowym i datą wygaśnięcia. Sprzedawana opcja sprzedaży powinna mieć niższą cenę wykonania niż opcja zakupiona. Maksymalny zysk ze spreadu niedźwiedzia jest równy różnicy w cenach wykonania pomiędzy opcjami sprzedaży po odjęciu zapłaconej premii netto. Z drugiej strony, maksymalna potencjalna strata jest równa zapłaconej premii Poniżej znajduje się przykład spreadu niedźwiedzia: Kupno: 1 XYZ 60 akcji sprzedaży w cenie 4 GBP Sprzedaż: 1 XYZ 55 akcji sprzedaży w cenie 2 GBP Premia netto = 2 GBP (4 GBP – 2 GBP) Jeżeli zapłacona premia netto wynosi 2 GBP, to próg rentowności wynosi 58 GBP. Zysk uzyskiwany jest, jeśli instrument bazowy jest poniżej progu rentowności. W tym przykładzie zysk jest maksymalizowany do 300 GBP (różnica w cenach w wysokości 5 GBP, minus 2 GBP premii netto, pomnożone przez wielkość kontraktu 100). Kiedy cena instrumentu bazowego kończy się powyżej 58 GBP, wówczas można ponieść stratę w wysokości maksymalnie 200 GBP. Strategia długiego stelaża (long straddle) Istnieją dwa punkty progu rentowności w ramach tej strategii: cena wykonania minus zapłacona premia netto i cena wykonania plus zapłacona premia netto. Ryzyko strategii stelaża jest ograniczone do zapłaconej premii. Jeśli cena porusza się zarówno w górę, jak i w dół, wartość aktywów netto jednej z opcji wzrasta. Oznacza to, że zapłacona premia jest (częściowo) odzyskana lub inwestor może nawet osiągnąć zysk z tego wzrostu. Plusem tej strategii jest fakt, że zyski mogą być nieograniczone Poniżej znajduje się przykład strategii długiego stelaża: Kupno: 1 XYZ 50 akcji kupna w cenie 3 GBP Kupno: 1 XYZ 50 akcji sprzedaży w cenie 1 GBP Premia netto = 4 GBP (3 GBP – 1 GBP) Jeżeli zapłacona premia netto wynosi 4 GBP, to progi rentowności wynoszą 46 GBP i 54 GBP. Jeśli cena instrumentu bazowego zakończy się poniżej 46 GBP lub powyżej 54 GBP, inwestor osiągnie zysk. Jeśli cena instrumentu bazowego osiągnie poziom pomiędzy 46 a 54 GBP, inwestor poniesie stratę. Strata ta jest maksymalizowana do 400 GBP (zapłacona premia netto o wartości 4 GBP pomnożona przez wielkość kontraktu 100). Strategia rozszerzonego długiego stelaża (long strangle) Dzięki tej strategii opcyjnej korzyści osiąga się na podstawie istotnych ruchów cenowych. Strategia ta jest podobna do strategii długiego stelaża. Różnica polega na tym, że w tym przypadku ceny wykonania nie są równe. Cena wykonania opcji kupna jest wyższa niż opcji sprzedaży i obie są poza ceną (OTM – out-of-the-money). Bazowy składnik aktywów i data wygaśnięcia są takie same dla obu opcji. Jeśli cena akcji w czasie wygaśnięcia jest równa lub znajduje się w zakresie pomiędzy cenami wykonania, oba kontrakty wygasną bez wartości. W przypadku strategii rozszerzonego długiego stelaża straty są ponoszone, gdy cena instrumentu bazowego kończy się w zakresie pomiędzy cenami progu rentowności. Istnieją dwie ceny w ramach progu rentowności: wyższa cena wykonania plus premia netto i niższa cena wykonania minus premia netto. Potencjalne straty są ograniczone do wysokości zapłaconej premii. Z drugiej zaś strony, zyski mogą być nieograniczone Poniżej przedstawiono przykład rozszerzonego długiego stelaża: Kupno: 1 XYZ 52 akcji kupna w cenie 2 GBP Kupno: 1 XYZ 48 akcji sprzedaży w cenie 1 GBP Premia netto = 3 GBP (2 GBP – 1 GBP) Zapłacona premia wynosi 3 GBP. Dlatego ceny progu rentowności to 45 GBP i 55 GBP. Jeśli cena instrumentu bazowego zakończy się poniżej 45 GBP lub powyżej 55 GBP, inwestor osiągnie zysk. Jeśli cena instrumentu bazowego zakończy się pomiędzy 45 GBP a 55 GBP, inwestor poniesie stratę. Strata ta jest maksymalizowana do 300 GBP (3 GBP zapłaconej premii pomnożone przez wielkość kontraktu 100). Spread motyla Strategia motyla na opcjach jest połączeniem dwóch pionowych spreadów i jest uważana za strategię neutralną. Jest to trzyczęściowa strategia, w ramach której kupuje się jedną opcję, sprzedaje dwie opcje w wyższej cenie wykonania i kupuje jedną opcję w jeszcze wyższej cenie wykonania. Wszystkie te opcje mają ten sam instrument bazowy i datę wygaśnięcia, a ceny wykonania są jednakowo oddalone od siebie. Nazwa tej strategii pochodzi od kształtu wykresu, który jest tworzony z połączenia kontraktów opcji. Maksymalny potencjalny zysk i strata są ograniczone. Maksymalne straty są ograniczone do zapłaconej premii netto. Straty ponosi się, gdy cena instrumentów bazowych kończy się poniżej najniższej ceny wykonania lub powyżej najwyższej ceny wykonania. Maksymalny potencjalny zysk jest równy różnicy pomiędzy środkową ceną wykonania a najniższą ceną wykonania, po odjęciu zapłaconej premii netto. Maksymalny zysk jest realizowany, gdy instrument bazowy kończy się po cenie wykonania krótkich opcji kupna Poniżej znajduje się przykład spreadu motyla na długiej opcji kupna: Kupno: 1 XYZ 45 akcji kupna w cenie 5 GBP Sprzedaż: 2 XYZ 50 akcji kupna w cenie 2 GBP Kupno: 1 XYZ 55 akcji kupna w cenie 1 GBP Premia netto = 2 GBP (5 GBP + 1 GBP – (2 × 2 GBP)) Zapłacona premia netto wynosi 2 GBP. W rezultacie ceny progu rentowności to 47 GBP i 53 GBP (najniższa cena wykonania plus premia netto i najwyższa cena wykonania minus premia netto). Jeśli cena instrumentu bazowego osiągnie poziom pomiędzy 47 GBP a 53 GBP, inwestor osiągnie zysk. Zysk ten jest ograniczony do 300 GBP (średnia cena wykonania to 50 GBP, minus najniższa cena wykonania 45 GBP, minus premia netto 2 GBP, pomnożone przez wielkość kontraktu 100). Jeśli cena instrumentu bazowego spadnie poniżej 47 GBP lub przekroczy 53 GBP, inwestor poniesie stratę. Ta strata jest maksymalizowana do 200 GBP. Spread żelaznego kondora Długi spread kondora jest czteroczęściową strategią i jest podobny do spreadu motyla, ponieważ również używa dwóch pionowych spreadów i jest uważany za strategię neutralną. Cztery zaangażowane opcje mają tę samą datę wygaśnięcia i aktywa bazowe, ale wszystkie z nich mają różne ceny wykonania. Aby skonstruować tę strategię, należy kupić opcję sprzedaży, sprzedać ją w wyższej cenie wykonania niż zakupiona opcja sprzedaży, sprzedać opcję kupna w cenie wykonania wyższej niż sprzedana opcja sprzedaży i kupić opcję kupna w najwyższej cenie wykonania spośród wszystkich opcji. Spread opcji kupna i spread opcji sprzedaży mają taką samą szerokość. Maksymalny potencjalny zysk i strata są ograniczone. Jeśli cena instrumentu bazowego zakończy się pomiędzy punktami progu rentowności, inwestor osiąga zysk, który jest maksymalizowany do otrzymanej premii netto. W porównaniu do spreadu motyla istnieje więcej cen końcowych, w odniesieniu do których można osiągnąć maksymalny zysk. Jeśli cena instrumentu bazowego znajdzie się poza wyżej wymienionym zakresem, inwestor ponosi stratę. Maksymalna poniesiona strata jest równa różnicy w cenach wykonania obu spreadów minus otrzymana premia netto Poniżej przedstawiono przykład żelaznego kondora: Kupno: 1 XYZ 45 akcji sprzedaży w cenie 1,50 GBP Sprzedaż: 1 XYZ 50 akcji sprzedaży w cenie 2 GBP Sprzedaż: 1 XYZ 55 akcji kupna w cenie 2,50 GBP Kupno: 1 XYZ 60 akcji kupna w cenie 1 GBP Premia netto = 2 GBP (–(1,50 GBP + 1) + (2 GBP+2,50 GBP)) Premia netto wynosi 2 GBP. W rezultacie ceny progu rentowności wynoszą 48 GBP i 57 GBP (cena wykonania krótkiej opcji sprzedaży minus premia netto i cena wykonania krótkiej opcji kupna plus premia netto). Jeśli cena instrumentu bazowego osiągnie poziom pomiędzy 48 GBP a 57 GBP, inwestor osiągnie zysk. Zysk jest tutaj ograniczony do 200 GBP. Jeśli cena instrumentu bazowego spadnie poniżej 48 GBP lub przekroczy 57 GBP, inwestor poniesie stratę. Strata ta jest maksymalizowana do 300 GBP (5 GBP różnicy pomiędzy cenami wykonania minus 2 GBP otrzymanej premii pomnożone przez wielkość kontraktu 100). Jakie jest ryzyko związane z inwestowaniem w opcje? Przed zainwestowaniem w opcje warto się dowiedzieć, czym one są, a co ważniejsze, zrozumieć związane z tym ryzyko. Opcje i inne produkty złożone nie są przeznaczone dla początkujących inwestorów, a jedne strategie są bardziej zaawansowane niż inne Podczas gdy niektóre z wymienionych strategii opcyjnych mają na celu ograniczenie ryzyka, w przypadku ich nieprawidłowego prowadzenia istnieje ryzyko utraty całej inwestycji lub większych kwot. Należy inwestować tylko w produkty, które odpowiadają wiedzy i doświadczeniu inwestora oraz są odpowiednie dla planu inwestycyjnego. Informacje zawarte w niniejszym artykule nie są napisane w celach doradczych ani nie mają na celu rekomendowania jakichkolwiek inwestycji. Inwestowanie wiąże się z ryzykiem. Mogą Państwo stracić swój depozyt (lub jego część). Radzimy inwestować tylko w takie produkty finansowe, które odpowiadają Państwa wiedzy i doświadczeniu.

Ta opcja Opcje: Call and Puts Opcja jest formą kontraktu pochodnego, który daje posiadaczowi prawo, ale nie obowiązek, kupna lub sprzedaży składnika aktywów w określonym terminie (data wygaśnięcia) po określonej cenie (cena wykonania). Istnieją dwa rodzaje opcji: kupna i sprzedaży. Opcje amerykańskie mogą być wykonywane w dowolnym momencie. Kreator wykresów zysków / strat pozwala użytkownikowi tworzyć wykresy strategii opcji w programie Excel. Można łączyć do dziesięciu różnych opcji, a także aktywa bazowe. Oprócz możliwości ręcznego wprowadzania informacji, w skoroszycie tym zawarto szereg wstępnie załadowanych strategii opcji. Aby korzystać z tych wstępnie załadowanych przycisków, należy włączyć pobrać ten darmowy kreator wykresów opcji, odwiedź Rynek Finansów: Wykres Zysków / Strat Opcji Kreator Wykresów Zysków / Strat Opcji Ten Kreator Wykresów Zysków / Strat pozwala użytkownikowi połączyć do dziesięciu różnych typów opcji i akcji bazowych w celu utworzenia wykres zysków / strat. Poniżej znajduje się krótki podgląd wykresu zysków / strat opcji finansowych:Powyższy rysunek przedstawia syntetyczną opcję kupna. Opcje syntetyczne Opcja syntetyczna to pozycja handlowa obejmująca pewną liczbę papierów wartościowych, które wzięte razem emulują inną pozycję. , jedna z wstępnie załadowanych pozycji handlowych w tym skoroszycie. Po prawej stronie wykresu można wybrać dowolny przycisk, aby wyświetlić podgląd przykładowej strategii ciemnoniebieska linia na wykresie pokazuje zysk Zysk Zysk to wartość pozostała po opłaceniu wydatków firmy. Można go znaleźć w rachunku zysków i strat. Jeśli wartość, która pozostaje po odjęciu kosztów od przychodów, jest dodatnia, mówi się, że firma ma zysk, a jeśli wartość jest ujemna, mówi się, że ma stratę / utratę połączonych pozycji. Linie przerywane przedstawiają zysk / stratę opcji i aktywów bazowych. Poniżej znajduje się przykład rozprzestrzeniania się żelaznego motyla. Korzystając z tej opcji kreatora wykresów zysków / strat, możesz naprawdę wyobrazić sobie, dlaczego spread żelaznego motyla ma swoją „Resetuj wartości” wyczyści wszystkie wartości wyświetlane na wykresie. Stamtąd użytkownik może również ręcznie wprowadzić wartości do tabeli poniżej wykresu. Alternatywnie opcja Opcje: Call and Puts Opcja jest formą kontraktu pochodnego, który daje posiadaczowi prawo, ale nie obowiązek, kupna lub sprzedaży składnika aktywów w określonym terminie (data wygaśnięcia) po określonej cenie (cena wykonania) ). Istnieją dwa rodzaje opcji: kupna i sprzedaży. Z opcji US można skorzystać w dowolnym momencie, strategię można wybrać z listy przycisków jako punkt wyjścia, a wartości w tabeli można zmienić w zależności od potrzeb użytkownika. Szare pola reprezentują zmienne, do których użytkownik może wprowadzić informacje:Ten kreator wykresów zysków / strat umożliwia użytkownikowi:Zmień bieżącą cenę akcji Cena akcji Termin cena akcji odnosi się do bieżącej ceny, za jaką akcje są notowane na rynku. Każda spółka notowana na giełdzie, kiedy jej akcje sąPołącz do dziesięciu różnych opcjiWybierz, czy zajmować długie czy krótkie pozycje długie i krótkie W inwestowaniu długie i krótkie pozycje reprezentują kierunkowe zakłady inwestorów, że papier wartościowy wzrośnie (jeśli jest długi) lub spadnie (jeśli jest krótki). W obrocie aktywami inwestor może zajmować dwa rodzaje pozycji: długie i krótkie. Inwestor może kupić aktywa (zajmując pozycję długą) lub je sprzedać (zajmując pozycję krótką). akcje lub opcjeWybierz ilość każdej opcji lub kupowanej lub sprzedawanej akcjiWybierz cenę wykonania Cena wykonania Cena wykonania to cena, po której posiadacz opcji może wykonać opcję kupna lub sprzedaży bazowego papieru wartościowego, w zależności od tego, czy posiada opcję kupna, czy opcję sprzedaży. Opcja to umowa z prawem do wykonania kontraktu po określonej cenie, zwanej kursem wykonania. każdej opcjiWybierz naliczaną składkęStrategie handlowe, które są wstępnie załadowane do tego skoroszytu, obejmują:Stanowiska syntetyczneDługa kolba syntetycznaKrótkie kolby syntetyczneSyntetyczne długie rozmowy / Protective PutSyntetyczne krótkie połączenieSyntetyczne długie ułożenieSyntetyczny short Put / Covered CallStrategie kierunkoweKołnierzBull Call SpreadBear Call SpreadBull Put SpreadBear Put SpreadStrategie niekierunkoweLong StraddleDługie uduszenieDługie połączenie ButterflyKrótki motylLong Put ButterflyMotyl krótkiego uderzeniaŻelazny motylReverse Iron ButterflyIron CondorJade LizardLong Guts Pozycje syntetyczne Opcje syntetyczne Opcja syntetyczna to pozycja handlowa obejmująca kilka papierów wartościowych, które wzięte razem emulują inną pozycję. Pozycje syntetyczne to portfele zawierające wiele papierów wartościowych, które wzięte razem emulują inną pozycję. Te pozycje są zwykle tworzone w celu zmiany istniejącej pozycji handlowej. Pozycje syntetyczne mogą również pomóc traderom w ograniczeniu transakcji niezbędnych do zmiany pozycji lub zidentyfikowania potencjalnych błędnych wycen na kolba syntetycznaTworzy się syntetyczne długie akcje z długą i krótką pozycją Długie i krótkie pozycje W inwestycjach długie i krótkie pozycje reprezentują kierunkowe zakłady inwestorów, że papier wartościowy wzrośnie (jeśli jest długi) lub spadnie (jeśli jest krótki). W obrocie aktywami inwestor może zajmować dwa rodzaje pozycji: długie i krótkie. Inwestor może kupić aktywa (zajmując pozycję długą) lub je sprzedać (zajmując pozycję krótką). opcji kupna Opcja kupna Opcja kupna, powszechnie nazywana „kupnem”, to forma kontraktu pochodnego, który daje nabywcy opcji kupna prawo, ale nie obowiązek, kupna akcji lub innego instrumentu finansowego po konkretna cena - cena wykonania opcji - w określonym przedziale czasowym. oraz krótką pozycję na opcji sprzedaży. Ta pozycja handlowa może zostać utworzona w celu emulacji odpowiedniego aktywa, jednakbędzie się wiązać z niższymi wymogami dotyczącymi kapitału kolby syntetyczneTworzy się syntetyczne krótkie akcje z krótką pozycją Długie i krótkie pozycje W inwestowaniu długie i krótkie pozycje reprezentują kierunkowe zakłady inwestorów, że papier wartościowy wzrośnie (jeśli jest długi) lub spadnie (jeśli jest krótki). W obrocie aktywami inwestor może zajmować dwa rodzaje pozycji: długie i krótkie. Inwestor może kupić aktywa (zajmując pozycję długą) lub je sprzedać (zajmując pozycję krótką). na opcji kupna i długiej pozycji na opcji sprzedaży. Ta pozycja handlowa może zostać utworzona w celu emulacji pozycji krótkiej na aktywach bazowych. Korzyścią, podobnie jak w przypadku syntetycznych długich zapasów, są niższe wymogi dotyczące kapitału początkowego. Zaletą jest również brak konieczności uwzględniania dywidend Dywidenda w formie akcji Dywidenda w formie akcji, metoda stosowana przez firmy do dystrybucji majątku akcjonariuszy, to wypłata dywidendy w formie akcji, a nie w z akcji są emitowane przede wszystkim zamiast dywidend gotówkowych, gdy spółce brakuje gotówki w postaci płynnej. podobnie jak w przypadku faktycznej pozycji krótkiej sprzedaży długie rozmowy / Protective PutSyntetyczne długie wezwanie jest tworzone przez posiadanie długiej pozycji Długie i krótkie pozycje W inwestowaniu długie i krótkie pozycje reprezentują kierunkowe zakłady inwestorów, że papier wartościowy wzrośnie (jeśli jest długi) lub spadnie (jeśli jest krótki). W obrocie aktywami inwestor może zajmować dwa rodzaje pozycji: długie i krótkie. Inwestor może kupić aktywa (zajmując pozycję długą) lub je sprzedać (zajmując pozycję krótką). na aktywa i długą pozycję w opcji sprzedaży. Ta pozycja handlowa emuluje długą opcję kupna. Często pozycja ta jest tworzona, gdy trader posiada już składnik aktywów lub opcję sprzedaży Opcja sprzedaży Opcja sprzedaży jest kontraktem opcyjnym, który daje kupującemu prawo, ale nie obowiązek, do sprzedaży bazowego papieru wartościowego po określonej cenie (również znany jako cena wykonania) przed lub w ustalonej z góry dacie to jeden z dwóch głównych rodzajów opcji, drugi to opcja kupna. . Jeśli trzymają aktywa i uważają, że ceny mogą spaść, mogą kupić opcję sprzedaży, stąd alternatywna nazwa zabezpieczająca sprzedaż zabezpieczająca sprzedaż zabezpieczająca opcja sprzedaży to strategia zarządzania ryzykiem i opcjami, która obejmuje utrzymywanie długiej pozycji w aktywach bazowych (np. stock) i zakup opcji sprzedaży po cenie wykonania równej lub zbliżonej do bieżącej ceny instrumentu bazowego. Ochronna strategia put jest również znana jako syntetyczny call. . Jeśli trader posiada opcję sprzedaży, ponieważ sądził, że ceny spadną, ale zmieniają się oczekiwania, zamiast sprzedać opcję sprzedaży, mógłby kupić aktywa,co tworzy syntetyczne połączenie długie i obniża koszty transakcyjne Koszty transakcji Koszty transakcji to poniesione koszty, które nie przypadają żadnemu uczestnikowi transakcji. Są to koszty utopione wynikające z gospodarczego handlu na rynku. W ekonomii teoria kosztów transakcyjnych opiera się na założeniu, że na ludzi ma wpływ konkurencyjny własny interes. .Syntetyczne krótkie połączenieSyntetyczne krótkie wezwanie jest tworzone poprzez krótką pozycję na instrumencie bazowym i krótką pozycję na opcji sprzedaży. Ta pozycja handlowa emuluje krótką pozycję kupna. Często ta pozycja jest tworzona w celu zmiany istniejącej pozycji w celu zmniejszenia kosztów transakcji. Na przykład, jeśli trader chce zmienić swoją pozycję z krótkiej pozycji długiej i krótkiej W inwestowaniu pozycje długie i krótkie reprezentują zakłady kierunkowe inwestorów, że zabezpieczenie wzrośnie (jeśli będzie długie) lub spadnie (jeśli będzie krótkie). W obrocie aktywami inwestor może zajmować dwa rodzaje pozycji: długie i krótkie. Inwestor może kupić aktywa (zajmując pozycję długą) lub je sprzedać (zajmując pozycję krótką). do krótkiego wezwania, mogą po prostu skrócić aktywa bazowe. Klasa aktywów Klasa aktywów to grupa podobnych instrumentów inwestycyjnych. Różne klasy lub typy,aktywów inwestycyjnych - takich jak inwestycje o stałym dochodzie - są grupowane na podstawie podobnej struktury finansowej. Są one zazwyczaj przedmiotem obrotu na tych samych rynkach finansowych i podlegają tym samym zasadom i przepisom. zamiast zamykania pozycji sprzedaży i otwierania pozycji długie ułożenieSyntetyczna pozycja długa put jest tworzona poprzez utrzymywanie pozycji krótkiej na aktywach bazowych oraz pozycji długiej Pozycje długie i krótkie W inwestycjach długie i krótkie pozycje reprezentują kierunkowe zakłady inwestorów, że papier wartościowy wzrośnie (jeśli będzie długi) lub spadnie ( kiedy jest krótki). W obrocie aktywami inwestor może zajmować dwa rodzaje pozycji: długie i krótkie. Inwestor może kupić aktywa (zajmując pozycję długą) lub je sprzedać (zajmując pozycję krótką). na opcję kupna. Ta pozycja handlowa emuluje długą pozycję sprzedaży. Ponownie, często tworzy się syntetyczne długie putt w celu zmiany istniejącej pozycji. Jeśli trader posiada długą pozycję kupna i chce przejść na długą pozycję sprzedaży, może po prostu skrócić instrument bazowy. Jest to lepsze rozwiązanie niż zamykanie opcji kupna i kupowanie opcji sprzedaży, ponieważ zmniejsza liczbę transakcji, co z kolei zmniejsza short Put / Covered CallSyntetyczna krótka pozycja sprzedaży jest tworzona poprzez trzymanie instrumentu bazowego i skracanie opcji kupna. Ta pozycja handlowa emuluje krótką pozycję sprzedaży. Syntetyczną krótką pozycję można utworzyć w celu zmiany istniejącej pozycji. Ta pozycja jest również nazywana zabezpieczoną opcją kupna Covered Call Zabezpieczona opcja call to zarządzanie ryzykiem i strategia opcyjna polegająca na utrzymywaniu długiej pozycji w aktywach bazowych (np. W akcjach) i sprzedaży (wystawianiu) opcji kupna na aktywa bazowe . . Inwestorzy mogą sprzedawać opcje kupna w celu generowania dochodu, a posiadając aktywa bazowe, są one objęte ubezpieczeniem, jeżeli cena aktywów bazowych wzrośnie, a opcje zostaną handlu kierunkowego Strategie handlu kierunkowego Strategie opcji kierunkowych to transakcje, które zakładają ruch w górę lub w dół rynku. Na przykład, jeśli inwestor uważa, że rynek rośnie,Strategie handlu kierunkowego to zakłady na to, czy wartość instrumentu bazowego wzrośnie, czy spadnie. Strategie te są stosowane, gdy przedsiębiorca uważa, że może przewidzieć kierunek rynku lub aktywów opcji kołnierzowej Strategia opcji kołnierzowej Strategia opcji kołnierzowej ogranicza zarówno straty, jak i zyski. Pozycja jest tworzona za pomocą akcji bazowych, zabezpieczającej sprzedaży i zabezpieczonej opcji kupna. tworzony jest poprzez sprzedaż opcji kupna, posiadanie instrumentu bazowego i kupno opcji sprzedaży. można ją traktować jako równoczesną zabezpieczającą opcję sprzedaży. Zabezpieczająca opcja sprzedaży Zabezpieczająca opcja sprzedaży to strategia zarządzania ryzykiem i opcjami, która obejmuje utrzymywanie długiej pozycji w aktywach bazowych (np. akcji) i zakup opcji sprzedaży z ceną wykonania równą lub bliską aktualna cena instrumentu bazowego. Ochronna strategia put jest również znana jako syntetyczny call. i objęta opcja Covered Call Covered Call to zarządzanie ryzykiem i strategia opcyjna, która obejmuje utrzymywanie długiej pozycji w aktywach bazowych ( i sprzedaż (wystawienie) opcji kupna na aktywa bazowe. . Kołnierz ogranicza zarówno ujemne straty, jak i wzrosty. Kołnierze są często używane, gdy cena instrumentu bazowego znacznie wzrosła, a inwestor posiadający ten składnik aktywów chce chronić ten niezrealizowany Call SpreadBycze i niedźwiedzie bycze i niedźwiedzie Specjaliści z sektora finansów przedsiębiorstw regularnie określają rynki jako bycze i niedźwiedzie w oparciu o dodatnie lub ujemne ruchy cen. Zwykle uważa się, że rynek bessy istnieje, gdy nastąpił spadek ceny o 20% lub więcej od szczytu, a hossa jest uważana za 20% odbicie od dna rynkowego. spread kupna jest tworzony poprzez posiadanie długiej pozycji na opcji kupna i sprzedaż opcji kupna po wyższej cenie wykonania Cena wykonania Kurs wykonania to cena, po której posiadacz opcji może wykonać opcję kupna lub sprzedaży bazowego papieru wartościowego, w zależności od tego, czy posiadają opcję kupna czy sprzedaży. Opcja to umowa z prawem do wykonania kontraktu po określonej cenie, zwanej kursem wykonania. .Inwestor Inwestor Inwestor to osoba fizyczna, która wpłaca pieniądze do podmiotu, takiego jak firma, w celu uzyskania finansowego zwrotu. Głównym celem każdego inwestora jest zminimalizowanie ryzyka i odniesie zysk, jeśli cena aktywów wzrośnie, jednak zysk zwyżkowy jest ograniczony przez krótką opcję kupna. Spread byki jest stosowany, gdy inwestor uważa, że cena odpowiedniego aktywa wzrośnie o ograniczoną kwotę. Premia za opcję krótkiej opcji kupna może zostać wykorzystana do pokrycia części kosztu opcji kupna za opcję krótkiej opcji kupna może zostać wykorzystana do pokrycia części kosztu długiego za opcję krótkiej opcji kupna może zostać wykorzystana do pokrycia części kosztu opcji kupna Call SpreadNiedźwiedzie byczy i niedźwiedzie specjaliści w finansach przedsiębiorstw regularnie odnoszą się do rynków jako byczych i niedźwiedzi w oparciu o dodatnie lub ujemne ruchy cen. Zwykle uważa się, że rynek bessy istnieje, gdy nastąpił spadek ceny o 20% lub więcej od szczytu, a hossa jest uważana za 20% odbicie od dna rynkowego. spread kupna jest tworzony przez skracanie opcji kupna z niższym kursem wykonania i utrzymywanie długiej opcji kupna z wyższym kursem wykonania. Ta strategia jest również nazywana spreadem kredytowym, ponieważ generuje kredyt netto przy pierwszym otwarciu. Spread Bear Call jest generalnie używany do generowania dochodu, jeśli oczekuje się, że cena aktywów spadnie lub pozostanie Put SpreadSpread typu bull put jest tworzony poprzez zakup opcji sprzedaży Opcja sprzedaży Opcja sprzedaży to kontrakt opcyjny, który daje kupującemu prawo, ale nie obowiązek, do sprzedaży bazowego papieru wartościowego po określonej cenie (znanej również jako cena wykonania) przed lub w określonym terminie wygaśnięcia. Jest to jeden z dwóch głównych rodzajów opcji, drugi to opcja kupna. i sprzedaż opcji sprzedaży po wyższej cenie wykonania. Ta strategia opcyjna jest stosowana, gdy trader uważa, że cena aktywa wzrośnie nieco. Strategia ta może służyć do generowania dochodu i skutkuje obciążeniem netto przy otwieraniu Put SpreadSpread niedźwiedzi sprzedaży jest tworzony poprzez sprzedaż opcji sprzedaży i kupowanie opcji sprzedaży po wyższej cenie wykonania Cena wykonania Kurs wykonania to cena, po której posiadacz opcji może wykonać opcję kupna lub sprzedaży bazowego papieru wartościowego, w zależności od czy posiadają opcję kupna lub sprzedaży. Opcja to umowa z prawem do wykonania kontraktu po określonej cenie, zwanej kursem wykonania. . Ta strategia jest stosowana, gdy trader uważa, że cena aktywa spadnie. Zyski są ograniczone, gdy cena aktywów spada, ale straty są również ograniczone, gdy cena aktywów strategie handlowe Szablon bezkierunkowych strategii handlowych Szablon bezkierunkowych strategii handlowych umożliwia użytkownikom określenie zysku przy zakupie opcji. Ten szablon koncentruje się na strategiach bezkierunkowychBezkierunkowe strategie handlowe stawiają na zmienność Vega (ν) Vega jest miarą wrażliwości używaną przy ocenie opcji. Jest to wrażliwość ceny opcji na 1% zmianę zmienności aktywów bazowych aktywów bazowych. Kierunek, w jakim zmienia się wartość aktywów, będzie generalnie o wiele mniej ważny w tych strategiach handlowych. Istnieją jednak wyjątki, które uwzględniają kierunek ceny aktywów w tych strategiach. Strategie bezkierunkowe są stosowane, gdy inwestor uważa, że aktywa będą miały bardzo niską zmienność. Zmienność Zmienność jest miarą wahań ceny papieru wartościowego w czasie. Wskazuje poziom ryzyka związanego ze zmianami ceny papieru i handlowcy obliczają zmienność papieru wartościowego, aby ocenić przeszłe wahania cen lub dużą zmienność, ale nie wiedzą, w którym sięDługa straddle powstaje poprzez zakup opcji kupna at-the-money i put-the-money. Rezultatem jest kredyt netto, a inwestor zyska na dużym wahaniu ceny w górę lub w dół. Inwestorzy, którzy uważają, że istnieje duża zmienność Zmienność Zmienność jest miarą tempa wahań ceny papieru wartościowego w czasie. Wskazuje poziom ryzyka związanego ze zmianami ceny papieru wartościowego. Inwestorzy i handlowcy obliczają zmienność papieru wartościowego, aby ocenić przeszłe wahania cen, ale nie wiedzą, w którym kierunku aktywa będą się poruszać, mogą stosować straddle tworzy się poprzez sprzedaż opcji kupna at-the-money Opcja kupna, powszechnie określana jako „call”, jest formą kontraktu pochodnego, który daje nabywcy opcji kupna prawo, ale nie obowiązek zakup akcji lub innego instrumentu finansowego po określonej cenie - cenie wykonania opcji - w określonym przedziale czasowym. oraz opcja sprzedaży po cenie Opcja sprzedaży Opcja sprzedaży to umowa opcyjna, która daje kupującemu prawo, ale nie obowiązek, do sprzedaży bazowego papieru wartościowego po określonej cenie (znanej również jako cena wykonania) przed lub po z góry termin ważności. Jest to jeden z dwóch głównych rodzajów opcji, drugi to opcja kupna. . Skutkuje to obciążeniem netto, jednak inwestor ma nieograniczony potencjał wzrostu i jest podobne do straddle. Zamiast kupować opcję call i put at-the-money, obaj są kupowani za pieniądze. Ponieważ obie opcje są poza pieniędzmi, koszt uduszenia jest generalnie niższy niż straddle, jednak wymaga większej zmienności, aby osiągnąć zysk. Zysk Zysk to wartość pozostająca po opłaceniu wydatków firmy. Można go znaleźć w rachunku zysków i strat. Jeśli wartość, która pozostaje po odjęciu kosztów od przychodów, jest dodatnia, mówi się, że firma ma zysk, a jeśli wartość jest ujemna, mówi się, że ponosi stratę. Inwestorzy, którzy wierzą, że istnieje duża zmienność, mogą się zdławienie powstaje poprzez sprzedaż opcji kupna bez ceny i opcji sprzedaży bez ceny. Ta strategia jest podobna do krótkiego okraku. Skutkuje to debetem netto niższym niż krótki straddle, jednak obciążenie jest utrzymywane w większym przedziale dla odpowiedniej ceny do Butterfly SpreadMotyl z długim kupnem powstaje poprzez kupno opcji kupna w pieniądzu, sprzedaży dwóch opcji kupna po cenie Opcja kupna Opcja kupna, powszechnie określana jako „kup”, to forma kontraktu pochodnego, nabywca opcji kupna prawo, ale nie obowiązek, kupna akcji lub innego instrumentu finansowego po określonej cenie - cenie wykonania opcji - w określonych ramach czasowych. i kupując opcję call out-of-the-money. Powoduje to obciążenie netto przy otwieraniu tej pozycji. Gdy cena aktywów porusza się w dowolnym kierunku, wartość tej pozycji będzie spadać, jednak straty w górę i w dół zostaną ograniczone. Inwestor zastosuje spread motylkowy, jeśli uważa, że aktywa bazowe będą podlegały bardzo niewielkiej krótkiego kupna powstaje poprzez sprzedaż opcji kupna za pieniądze, kupowanie dwóch opcji kupna za pieniądze i sprzedaż opcji kupna za pieniądze. Skutkuje to kredytem netto, jednak inwestor zyska na plusie lub minusie. Zysk w górę lub w dół w przypadku krótkiego motyla połączenia jest ograniczony. Inwestor może zastosować tę strategię, jeśli uważa, że bazowy składnik aktywów będzie podlegał dużej zmienności. Zmienność Zmienność jest miarą tempa wahań ceny papieru wartościowego w czasie. Wskazuje poziom ryzyka związanego ze zmianami ceny papieru wartościowego. Inwestorzy i handlowcy obliczają zmienność papieru wartościowego, aby ocenić zmiany cen w Spread ButterflyMotyl typu „long put” jest konstruowany poprzez kupowanie opcji sprzedaży typu out-of-the-money Opcja sprzedaży Opcja sprzedaży to umowa opcyjna, która daje kupującemu prawo, ale nie obowiązek, do sprzedaży bazowego papieru wartościowego po określonej cenie (również znany jako cena wykonania) przed lub w ustalonej z góry dacie wygaśnięcia. Jest to jeden z dwóch głównych rodzajów opcji, drugi to opcja kupna. sprzedając dwie opcje sprzedaży at-the-money i kupując opcję put in-the-money. Powoduje to obciążenie netto. Spready motylkowe typu „long put” dają wypłatę bardzo podobną do tych, które mają zastosowanie w przypadku opcji „motyl na długi czas”, jednak są zbudowane raczej z opcji sprzedaży niż opcji kupna. Inwestor zastosuje tę strategię, jeśli uważa, że aktywa bazowe będą podlegały bardzo niewielkiej typu short put tworzy się, sprzedając opcję sprzedaży typu out-of-the-money, kupując dwie opcje put at-the-money i sprzedając opcję put in-the-money. Wykres zysków / strat dla tej strategii jest bardzo podobny do spreadu typu butterfly call, jednak jest zbudowany z opcji sprzedaży, a nie opcji motylDługi żelazny motyl jest tworzony poprzez kupowanie opcji sprzedaży bez pieniędzy, sprzedaż opcji sprzedaży at-the-money, sprzedaży opcji kupna at-the-money i kupowanie opcji call out-of-the-money. Strategię tę można również traktować jako połączenie spreadu sprzedaży niedźwiedzia i spreadu Zysk Zysk to wartość pozostała po opłaceniu wydatków firmy. Można go znaleźć w rachunku zysków i strat. Jeśli wartość, która pozostaje po odjęciu kosztów od przychodów jest dodatnia, mówi się, że firma ma zysk, a jeśli wartość jest ujemna, to mówi się, że strata / strata tej strategii jest bardzo podobna do długiej zadzwoń do motyla i długo umieść motylek. Wypłata będzie najwyższa między niższymi i wyższymi cenami wykonania. Inwestor może zastosować żelaznego motyla, jeśli wierzy, że aktywa bazowe będą podlegały bardzo niewielkiej zmienności. Zmienność Zmienność jest miarą wahań ceny papieru wartościowego w czasie. Wskazuje poziom ryzyka związanego ze zmianami ceny papieru i handlowcy obliczają zmienność papieru wartościowego, aby ocenić zmiany cen w Iron Butterfly lub Short Iron Butterfly są tworzone poprzez sprzedaż opcji sprzedaży typu out-of-the-money, kupowanie opcji put at-the-money, zakup opcji call at-the-money i sprzedaż out-of-out opcja kupna za pieniądze. Daje to bardzo podobny wykres zysków / strat, jak spread motylkowy z krótką pozycją i spread z motylem na krótkiej pozycji. Inwestor zacznie od kredytu netto przy otwieraniu tej pozycji handlowej, jednak odniesie korzyść ze wzrostu lub spadku odpowiedniej ceny CondorStrategia żelaznego kondora jest konstruowana poprzez kupowanie opcji sprzedaży typu out-of-the-money. znany jako cena wykonania) przed lub w ustalonej z góry dacie wygaśnięcia. Jest to jeden z dwóch głównych rodzajów opcji, drugi to opcja kupna. , sprzedając opcję sprzedaży nieco poza pieniędzmi z wyższą ceną wykonania, sprzedając opcję kupna z nieco wyższą kwotą bez ceny i kupując opcję kupna bez ceny z wyższą ceną wykonania. Kondor żelazny jest podobny do żelaznego motyla, jednak początkowe obciążenie netto jest w których żelazny kondor przynosi zysk, są generalnie większe niż żelazny motylek. Inwestor może zastosować żelaznego kondora, jeśli uważa, że aktywa bazowe będą podlegały bardzo niskiej zmienności. Żelazny kondor może być użyty zamiast żelaznego motyla, jeśli inwestor jest mniej pewien, jak stabilna będzie cena LizardJaszczurka jadeitowa jest konstruowana poprzez sprzedaż opcji sprzedaży z niższą ceną wykonania Cena wykonania Cena wykonania to cena, po której posiadacz opcji może wykonać opcję kupna lub sprzedaży bazowego papieru wartościowego, w zależności od tego, czy posiada opcję kupna lub opcja sprzedaży. Opcja to umowa z prawem do wykonania kontraktu po określonej cenie, zwanej kursem wykonania. , sprzedaż opcji kupna z wyższą ceną wykonania i kupno opcji kupna z jeszcze wyższą ceną wykonania. Jaszczurka jadeitowa próbuje wykorzystać odchylenie zmienności. Oznacza to, że opcja put out-of-money powinna być wymieniana z wyższą premią do równo odległego call out-of-the-money. Jaszczurka jadeitowa będzie próbowała zebrać premię z niskiej zmienności, jednocześnie eliminując ryzyko wzrostu ryzyka w finansach,ryzyko to prawdopodobieństwo, że rzeczywiste wyniki będą się różnić od oczekiwanych. W modelu wyceny aktywów kapitałowych (CAPM) ryzyko definiuje się jako zmienność zwrotów. Koncepcja „ryzyka i zwrotu” polega na tym, że bardziej ryzykowne aktywa powinny mieć wyższe oczekiwane zwroty, aby zrekompensować inwestorom wyższą zmienność i zwiększone ryzyko. . Strategia ta jest lekko uparta i niedźwiedzia Specjaliści z sektora finansów korporacyjnych regularnie określają rynki jako bycze i niedźwiedzie w oparciu o dodatnie lub ujemne zmiany cen. Zwykle uważa się, że rynek bessy istnieje, gdy nastąpił spadek ceny o 20% lub więcej od szczytu, a hossa jest uważana za 20% odbicie od dna rynkowego. w kierunku, ponieważ ryzyko spadku nie jest definiuje się jako zmienność stóp zwrotu. Koncepcja „ryzyka i zwrotu” polega na tym, że bardziej ryzykowne aktywa powinny mieć wyższe oczekiwane zwroty, aby zrekompensować inwestorom wyższą zmienność i zwiększone ryzyko. . Strategia ta jest lekko uparta i niedźwiedzia Specjaliści z sektora finansów korporacyjnych regularnie określają rynki jako bycze i niedźwiedzie w oparciu o dodatnie lub ujemne zmiany cen. Zwykle uważa się, że rynek bessy istnieje, gdy nastąpił spadek ceny o 20% lub więcej od szczytu, a hossa jest uważana za 20% odbicie od dna rynkowego. w kierunku, ponieważ ryzyko spadku nie jest definiuje się jako zmienność stóp zwrotu. Koncepcja „ryzyka i zwrotu” polega na tym, że bardziej ryzykowne aktywa powinny mieć wyższe oczekiwane zwroty, aby zrekompensować inwestorom wyższą zmienność i zwiększone ryzyko. . Strategia ta jest lekko uparta i niedźwiedzia Specjaliści z sektora finansów korporacyjnych regularnie określają rynki jako bycze i niedźwiedzie w oparciu o dodatnie lub ujemne zmiany cen. Zwykle uważa się, że rynek bessy istnieje, gdy nastąpił spadek ceny o 20% lub więcej od szczytu, a hossa jest uważana za 20% odbicie od dna rynkowego. w kierunku, ponieważ ryzyko spadku nie jest ta jest lekko uparta i niedźwiedzia Specjaliści z sektora finansów korporacyjnych regularnie określają rynki jako bycze i niedźwiedzie w oparciu o dodatnie lub ujemne zmiany cen. Zwykle uważa się, że rynek bessy istnieje, gdy nastąpił spadek ceny o 20% lub więcej od szczytu, a hossa jest uważana za 20% odbicie od dna rynkowego. w kierunku, ponieważ ryzyko spadku nie jest ta jest lekko uparta i niedźwiedzia Specjaliści z sektora finansów korporacyjnych regularnie określają rynki jako bycze i niedźwiedzie w oparciu o dodatnie lub ujemne zmiany cen. Zwykle uważa się, że rynek bessy istnieje, gdy nastąpił spadek ceny o 20% lub więcej od szczytu, a hossa jest uważana za 20% odbicie od dna rynkowego. w kierunku, ponieważ ryzyko spadku nie jest opcji long guts jest podobna do strangle, jednak zamiast konstruować ją przy użyciu opcji out-of-the-money, tworzy się ją kupując opcję call in-the-money call Option Opcja call, powszechnie określaną jako „ call ”to forma kontraktu pochodnego, który daje nabywcy opcji kupna prawo, ale nie obowiązek, kupna akcji lub innego instrumentu finansowego po określonej cenie - cenie wykonania opcji - w określonych ramach czasowych. i kupowanie opcji sprzedaży w pieniądzu Opcja sprzedaży Opcja sprzedaży to kontrakt opcyjny, który daje kupującemu prawo, ale nie obowiązek, do sprzedaży bazowego papieru wartościowego po określonej cenie (znanej również jako cena wykonania) przed lub po z góry określoną datę ważności. Jest to jeden z dwóch głównych rodzajów opcji, drugi to opcja kupna. .Opłacone składki spowodują kredyt netto. Ta strategia odniesie korzyści z dużego wahania ceny w górę lub w dół. Podobnie jak w przypadku uduszenia, inwestorzy mogą zastosować tę strategię, jeśli uważają, że aktywa bazowe będą podlegać dużej zmienności.

– Dwie strony tej samej – Sprzedawca opcji kupna i jego proces – Wypłata sprzedawcy opcji – Uwaga na temat – Łączenie rzeczy – Opcje europejskie kontra opcje amerykańskieKluczowe wnioski z tego rozdziału – Dwie strony tej samej monety Czy pamiętasz bollywoodzki super hit z 1975 roku „Deewaar”, który osiągnął status kultowego za niesamowicie słynny dialog „Mere paas maa hai” ☺? Film opowiada o dwóch braciach pochodzących z tej samej matki. Podczas gdy jeden brat, sprawiedliwy w życiu dorasta, aby stać się policjantem, drugi brat okazuje się być notorycznym przestępcą, którego poglądy na życie jest diametralnie różny od jego brata policjanta. Cóż, powód, dla którego mówię o tym legendarnym filmie teraz jest to, że pisarz opcji i nabywca opcji są nieco porównywalne do tych braci. Są to dwie strony tej samej monety. Oczywiście, w przeciwieństwie do braci Deewaar nie ma poglądu na moralność, jeśli chodzi o Opcje handlu, a raczej pogląd jest bardziej na rynkach i to, czego oczekuje się od rynków. Jednak jest jedna rzecz, którą należy pamiętać tutaj – cokolwiek dzieje się do sprzedawcy opcji w kategoriach P&L, dokładne przeciwieństwo dzieje się do nabywcy opcji i vice versa. Na przykład, jeśli pisarz opcji robi w zyskach, to automatycznie oznacza, że kupujący opcję traci Oto krótka lista takich uogólnień – Jeśli kupujący opcję ma ograniczone ryzyko (w zakresie zapłaconej premii), wtedy sprzedawca opcji ma ograniczony zysk (ponownie w zakresie premii, którą otrzymuje) Jeśli nabywca opcji ma nieograniczony potencjał zysku, wtedy sprzedawca opcji potencjalnie ma nieograniczone ryzyko Punkt krytyczny jest punktem, w którym nabywca opcji zaczyna zarabiać pieniądze, jest to dokładnie ten sam punkt, w którym pisarz opcji zaczyna tracić pieniądze Jeśli nabywca opcji robi w zysku, to implikuje, że sprzedawca opcji robi stratę Jeśli nabywca opcji traci to implikuje, że sprzedawca opcji robi w zyskach Ostatnio, jeśli nabywca opcji jest zdania, że cena rynkowa wzrośnie (powyżej ceny wykonania, aby być szczególnie) to sprzedawca opcji byłby zdania, że rynek pozostanie na lub poniżej ceny wykonania … i vice versa. Aby docenić te punkty dalej byłoby sensowne, aby spojrzeć na Opcja Call z perspektywy sprzedawcy, który jest celem tego rozdziału. Zanim przejdziemy dalej, muszę cię ostrzec przed czymś w tym rozdziale – ponieważ istnieje P&L symetria między sprzedawcą opcji i kupującym, dyskusja w tym rozdziale będzie wyglądać bardzo podobnie do dyskusji, którą właśnie mieliśmy w poprzednim rozdziale, stąd istnieje możliwość, że możesz po prostu pominąć ten rozdział. Proszę tego nie robić, proponuję zachować czujność, aby zauważyć subtelną różnicę i ogromny wpływ, jaki ma ona na P&L wystawcy opcji kupna. – Sprzedawca opcji kupna i jego proces myślowy Przypomnij sobie przykład nieruchomości 'Ajay-Venu’ z rozdziału 1 – omówiliśmy 3 możliwe scenariusze, które doprowadziłyby umowę do logicznego zakończenia – Cena ziemi porusza się powyżej (dobry dla Ajaya – nabywcy opcji) Cena pozostaje płaska na poziomie (dobry dla Venu – sprzedawcy opcji) Cena porusza się niżej niż (dobry dla Venu – sprzedawcy opcji) Jeśli zauważysz, nabywca opcji ma statystycznie niekorzystną sytuację, gdy kupuje opcje – tylko 1 możliwy scenariusz z trzech przynosi korzyści nabywcy opcji. Innymi słowy 2 z 3 scenariuszy są korzystne dla sprzedawcy opcji. Jest to tylko jeden z bodźców dla pisarza opcji do sprzedaży opcji. Oprócz tej naturalnej krawędzi statystycznej, jeśli sprzedawca opcji również ma dobry wgląd w rynek, a następnie szanse sprzedawcy opcji jest opłacalne są dość wysokie. Proszę zwrócić uwagę, mówię tylko o naturalnej krawędzi statystycznej tutaj i w żaden sposób nie jestem sugerując, że sprzedawca opcji zawsze będzie zarabiać. Anyway weźmy teraz ten sam przykład „Bajaj Auto” podjęliśmy w poprzednim rozdziale i zbudować sprawę dla sprzedawcy opcji call i zrozumieć, jak on będzie zobaczyć tę samą sytuację. Pozwólcie, że ponownie zamieszczę wykres – Akcje zostały mocno pobite w dół, wyraźnie sentyment jest niezwykle słaby Ponieważ akcje zostały tak mocno pobite w dół – sugeruje to, że wielu inwestorów/traderów w akcje utknęło w desperackich długich pozycjach Każdy wzrost ceny akcji będzie traktowany jako okazja do wyjścia z utkniętych długich pozycji Pod tym względem, istnieje niewielka szansa, że cena akcji wzrośnie w pośpiechu – zwłaszcza w najbliższym czasie Ponieważ oczekiwanie jest takie, że cena akcji nie wzrośnie, sprzedaż opcji kupna Bajaj Auto i zebranie premii może być postrzegane jako dobra okazja handlowa Z tymi myślami, wystawca opcji decyduje się na sprzedaż opcji kupna. Najważniejszym punktem, aby zauważyć tutaj jest – sprzedawca opcji sprzedaje opcję kupna, ponieważ wierzy, że cena Bajaj Auto NIE wzrośnie w najbliższej przyszłości. Dlatego uważa, że sprzedaż opcji call i zbieranie premii jest dobrą strategią. Jak już wspomniałem w poprzednim rozdziale, wybór właściwej ceny wykonania jest bardzo ważnym aspektem handlu opcjami. Porozmawiamy o tym bardziej szczegółowo w miarę postępów w tym module. Na razie załóżmy, że sprzedawca opcji decyduje się sprzedać opcję Bajaj Auto z ceną wykonania 2050 i zebrać jako premię. Proszę odnieść się do łańcucha opcji poniżej dla szczegółów – Przeprowadźmy teraz to samo ćwiczenie, które przeprowadziliśmy w poprzednim rozdziale, aby zrozumieć profil P&L sprzedawcy opcji kupna i w procesie dokonywania wymaganych uogólnień. Koncepcja wartości wewnętrznej opcji, którą omawialiśmy w poprzednim rozdziale, będzie obowiązywać również w tym rozdziale. Nr seryjny. Prawdopodobne wartości spot Premium Received Intrinsic Value (IV) P&L (Premium – IV) 01 1990 + 1990 – 2050 = 0 = – 0 = + 02 2000 + 2000 – 2050 = 0 = – 0 = + 03 2010 + 2010 – 2050 = 0 = – 0 = + 04 2020 + 2020 – 2050 = 0 = – 0 = + 05 2030 + 2030 – 2050 = 0 = – 0 = + 06 2040 + 2040 – 2050 = 0 = – 0 = + 07 2050 + 2050 – 2050 = 0 = – 0 = + 08 2060 + 2060 – 2050 = 10 = – 10 = – 09 2070 + 2070 – 2050 = 20 = – 20 = – 10 2080 + 2080 – 2050 = 30 = – 30 = – 11 2090 + 2090 – 2050 = 40 = – 40 = – 12 2100 + 2100 – 2050 = 50 = – 50 = – Zanim przejdziemy do omawiania powyższej tabeli, należy zwrócić uwagę na – Znak dodatni w kolumnie „premia otrzymana” oznacza wpływ (kredyt) gotówki do wystawcy opcji Wartość wewnętrzna opcji (w momencie wygaśnięcia) pozostaje taka sama niezależnie od nabywcy lub sprzedawcy opcji kupna Kalkulacja P&L netto dla wystawcy opcji zmienia się nieznacznie, logika idzie tak Gdy sprzedawca opcji sprzedaje opcje, otrzymuje premię (na przykład On będzie doświadczenie straty tylko po stracił całą premię. Znaczenie po otrzymaniu premii jeśli traci oznacza to, że jest jeszcze w zysku Stąd, aby sprzedawca opcji doświadczył straty, musi najpierw stracić premię, którą otrzymał, każde pieniądze, które straci ponad otrzymaną premię, będą jego prawdziwą stratą. Stąd obliczenie P&L byłoby „Premia – Wartość wewnętrzna” Możesz rozszerzyć ten sam argument na nabywcę opcji. Ponieważ nabywca opcji płaci premię, musi najpierw odzyskać premię, którą zapłacił, a więc byłby zyskowny ponad kwotę premii, którą otrzymał, stąd obliczenie P&L byłoby „Wartość wewnętrzna – premia”. Powyższa tabela powinna być już dla Ciebie znajoma. Przyjrzyjmy się tabeli i dokonajmy kilku uogólnień (pamiętajmy, że cena wykonania to 2050) – Dopóki Bajaj Auto pozostaje na poziomie lub poniżej ceny wykonania 2050, sprzedawca opcji zarabia pieniądze – dostaje do kieszeni całą premię Należy jednak pamiętać, że zysk pozostaje na stałym poziomie 6,35/-..35/-. Uogólnienie 1 – Wystawca opcji kupna doświadcza maksymalnego zysku w zakresie otrzymanej premii tak długo, jak cena spot pozostaje na poziomie lub poniżej ceny wykonania (dla opcji kupna) Wystawca opcji doświadcza straty, gdy Bajaj Auto zaczyna poruszać się powyżej ceny wykonania 2050 Uogólnienie 2 – Wystawca opcji kupna zaczyna tracić pieniądze, gdy cena spot porusza się powyżej i powyżej ceny wykonania. Im bardziej cena spot oddala się od ceny wykonania, tym większa strata. Z powyższych 2 uogólnień, można wyciągnąć wniosek, że, sprzedawca opcji może osiągnąć ograniczone zyski i może doświadczyć nieograniczonej straty Możemy ująć te uogólnienia we wzór do oszacowania P&L sprzedawcy opcji Call – P&L = Premium – Max Postępując według powyższego wzoru, oceńmy P&L dla kilku możliwych wartości spot w momencie wygaśnięcia – 2023 2072 2055 Rozwiązanie jest następujące – @2023 = – Max = – Max = – 0 = Odpowiedź jest zgodna z Uogólnieniem 1 (zysk ograniczony do wysokości otrzymanej premii). @2072 = – Max = – 22 = Odpowiedź jest zgodna z Uogólnieniem 2 (wystawcy opcji kupna doświadczają straty, gdy cena spot porusza się powyżej ceny wykonania) @2055 = – Max = – Max = – 5 = Mimo, że cena spot jest wyższa niż strike, wydaje się, że wystawca opcji kupna nadal zarabia tutaj trochę pieniędzy. Jest to sprzeczne z drugim uogólnieniem. Jestem pewien, że już to wiesz, jest to spowodowane koncepcją „progu rentowności”, którą omówiliśmy w poprzednim rozdziale. Anyway sprawdźmy to trochę dalej i spójrzmy na zachowanie P&L w i wokół ceny wykonania, aby zobaczyć dokładnie, w którym momencie wystawca opcji zacznie ponosić straty. Nr seryjny. Prawdopodobne wartości spot Premium Received Intrinsic Value (IV) P&L (Premium – IV) 01 2050 + 2050 – 2050 = 0 = – 0 = 02 2051 + 2051 – 2050 = 1 = – 1 = 03 2052 + 2052 – 2050 = 2 = – 2 = 04 2053 + 2053 – 2050 = 3 = – 3 = 05 2054 + 2054 – 2050 = 4 = – 4 = 06 2055 + 2055 – 2050 = 5 = – 5 = 07 2056 + 2056 – 2050 = 6 = – 6 = 08 2057 + 2057 – 2050 = 7 = – 7 = – 09 2058 + 2058 – 2050 = 8 = – 8 = – 10 2059 + 2059 – 2050 = 9 = – 9 = – Jasno widać, że nawet gdy cena spot porusza się wyżej niż strike, autor opcji nadal zarabia pieniądze, kontynuuje zarabianie pieniędzy, dopóki cena spot nie wzrośnie więcej niż strike + premia otrzymana. W tym momencie zaczyna tracić pieniądze, stąd nazywanie tego „punktem załamania” wydaje się właściwe. Punkt załamania dla sprzedawcy opcji kupna = Cena wykonania + otrzymana premia Dla przykładu Bajaj Auto, = 2050 + = Więc, próg rentowności dla nabywcy opcji kupna staje się punktem załamania dla sprzedawcy opcji kupna. – Wypłata sprzedawcy opcji kupna Jak widzieliśmy w całym tym rozdziale, istnieje wielka symetria między nabywcą opcji kupna a sprzedawcą. W rzeczywistości to samo można zaobserwować, jeśli wykreślimy wykres P&L sprzedawcy opcji. Oto ten sam wykres – Wypłata P&L sprzedawcy opcji kupna wygląda jak lustrzane odbicie wypłaty P&L nabywcy opcji kupna. Z powyższego wykresu można zauważyć następujące punkty, które są zgodne z dyskusją, którą właśnie odbyliśmy – Zysk jest ograniczony do 2050 do (cena załamania) widzimy, że zyski się minimalizują Powyżej widzimy, że nie ma ani zysku, ani straty Powyżej sprzedawca opcji kupna zaczyna tracić pieniądze. W rzeczywistości nachylenie linii P&L wyraźnie wskazuje, że straty zaczynają rosnąć, gdy wartość spot oddala się od ceny wykonania – Uwaga na temat marż Pomyśl o profilu ryzyka zarówno nabywcy opcji kupna, jak i sprzedawcy opcji kupna. Nabywca opcji call nie ponosi żadnego ryzyka. On po prostu musi zapłacić wymaganą kwotę premii do sprzedawcy opcji kupna, za które kupiłby prawo do zakupu instrumentu bazowego w późniejszym czasie. Wiemy, że jego ryzyko (maksymalna strata) jest ograniczona do premii, którą już zapłacił. Jednakże, gdy myślisz o profilu ryzyka sprzedawcy opcji call, wiemy, że ponosi nieograniczone ryzyko. Jego potencjalna strata może wzrosnąć, jak i kiedy cena spot porusza się powyżej ceny wykonania. Powiedziawszy to, pomyśl o giełdzie – jak mogą zarządzać ekspozycją na ryzyko sprzedawcy opcji w kontekście „nieograniczonego potencjału straty”? Co jeśli strata staje się tak ogromna, że sprzedawca opcji decyduje się na niewykonanie zobowiązania? Jasne jest, że giełda nie może sobie pozwolić na to, aby pozwolić uczestnikowi instrumentów pochodnych na tak duże ryzyko niewykonania zobowiązania, dlatego też obowiązkowe jest, aby sprzedawca opcji zaparkował trochę pieniędzy jako depozyty zabezpieczające. Marża pobierana od sprzedawcy opcji jest podobna do marży wymaganej dla kontraktów futures. Oto migawka z kalkulatora marży Zerodha dla Bajaj Auto futures i opcji Bajaj Auto 2050 Call, obie wygasające 30 kwietnia 2015 roku. A oto wymagania dotyczące depozytu zabezpieczającego dla sprzedaży opcji kupna 2050. Jak widać wymagania dotyczące depozytu zabezpieczającego są nieco podobne w obu przypadkach (pisanie opcji i handel kontraktami terminowymi). Oczywiście istnieje mała różnica; zajmiemy się nią w późniejszym czasie. Na razie chcę tylko, abyś zauważył, że sprzedaż opcji wymaga marży podobnej do handlu futures, a kwota marży jest mniej więcej taka sama. – Łączenie rzeczy razem Mam nadzieję, że ostatnie cztery rozdziały dały ci całą jasność, której potrzebujesz w odniesieniu do kupna i sprzedaży opcji call. W przeciwieństwie do innych tematów w finansach, opcje są trochę ciężki obowiązek. Stąd myślę, że to ma sens, aby skonsolidować naszą naukę przy każdej okazji, a następnie przejść dalej. Oto kluczowe rzeczy, które należy pamiętać w odniesieniu do kupna i sprzedaży opcji call. W odniesieniu do kupna opcji Kupujesz opcję call tylko wtedy, gdy jesteś bykiem o aktywach bazowych. Po wygaśnięciu opcji kupna będzie opłacalne tylko wtedy, gdy instrument bazowy przeniósł się ponad i powyżej ceny wykonania Kupowanie opcji kupna jest również określane jako „Long on a Call Option” lub po prostu „Long Call” Aby kupić opcję kupna trzeba zapłacić premię do autora opcji Kupujący opcję kupna ma ograniczone ryzyko (w zakresie zapłaconej premii) i potencjał do osiągnięcia nieograniczonego zysku Punkt rentowności jest punktem, w którym nabywca opcji kupna ani nie zarabia pieniędzy, ani nie ponosi straty P&L = Max – Premium Paid Punkt rentowności = Cena wykonania + Premium Paid W odniesieniu do sprzedaży opcji Sprzedajesz opcję kupna (zwaną również pisaniem opcji) tylko wtedy, gdy wierzysz, że w momencie wygaśnięcia, aktywo bazowe nie wzrośnie powyżej ceny wykonania Sprzedawanie opcji kupna jest również nazywane „Shorting opcji kupna” lub po prostu „Short Call” Kiedy sprzedajesz opcję kupna otrzymujesz kwotę premii Zysk sprzedawcy opcji jest ograniczony do premii, którą otrzymuje, jednak jego strata jest potencjalnie nieograniczona Punkt załamania jest punktem, w którym sprzedawca opcji call oddaje całą premię, którą zarobił, co oznacza, że ani nie zarabia, ani nie traci pieniędzy Ponieważ krótka pozycja opcji niesie ze sobą nieograniczone ryzyko, jest on zobowiązany do zdeponowania depozytu zabezpieczającego Margines w przypadku opcji krótkich jest podobny do depozytu futures P&L = Premium – Max Punkt załamania = Strike Price + Premium Received Inne ważne punkty Gdy jesteś byczo nastawiony do akcji, możesz albo kupić akcję na miejscu, kupić jego futures, lub kupić opcję kupna Gdy jesteś niedźwiedzi na akcje można albo sprzedać akcje w miejscu (choć na podstawie intraday), krótki futures, lub krótki opcję kupna Obliczanie wartości wewnętrznej dla opcji kupna jest standardem, nie zmienia się na podstawie tego, czy jesteś kupującym/sprzedającym opcję Jednakże obliczanie wartości wewnętrznej zmienia się dla opcji „Put” Metodyka obliczania P&L netto jest inna dla kupującego i sprzedającego opcję call. Przez ostatnie 4 rozdziały spojrzeliśmy na P&L utrzymując wygaśnięcie w perspektywie, to tylko po to, aby pomóc Ci zrozumieć zachowanie P&L lepiej Nie trzeba czekać na wygaśnięcie opcji, aby dowiedzieć się, czy będzie on zyskowny, czy nie Większość handlu opcjami opiera się na zmianie premii Na przykład, jeśli kupiłem opcję kupna Bajaj Auto 2050 przy rano i w południe to samo jest w obrocie na mogę zdecydować się na sprzedaż i księgować zyski Premie zmieniają się dynamicznie cały czas, to zmienia się z powodu wielu zmiennych w grze, będziemy rozumieć je wszystkie, jak będziemy postępować przez ten moduł Opcja call jest skrótem od „CE”. Tak więc opcja kupna Bajaj Auto 2050 jest również określana jako Bajaj Auto 2050CE. CE jest skrótem od 'European Call Option’. – Opcje europejskie kontra opcje amerykańskie Początkowo, gdy opcja została wprowadzona w Indiach, istnieją dwa rodzaje opcji dostępnych – Opcje europejskie i amerykańskie. Wszystkie opcje indeksu (Nifty, Bank Nifty opcje) były europejskie w naturze i opcje akcji były amerykańskie w naturze. Różnica między tymi dwoma była głównie w zakresie „wykonywania opcji”. Opcje europejskie – Jeśli typ opcji jest europejski to oznacza, że nabywca opcji będzie musiał obowiązkowo czekać do daty wygaśnięcia, aby wykonać swoje prawo. Rozliczenie jest oparte na wartości rynku spot w dniu wygaśnięcia. Na przykład, jeśli kupił opcję Bajaj Auto 2050 Call, to dla kupującego, aby być opłacalne Bajaj Auto musi iść wyżej niż punkt rentowności w dniu wygaśnięcia. Nawet nie to opcja jest bezwartościowa dla kupującego, a on straci wszystkie pieniądze premii, że zapłacił do sprzedawcy opcji. Opcje amerykańskie – W amerykańskiej opcji, nabywca opcji może korzystać z prawa do zakupu opcji, gdy uzna za stosowne w czasie trwania opcji wygaśnięcia. Rozliczenie jest zależne od rynku spot w danym momencie, a nie naprawdę zależy od wygaśnięcia. Na przykład kupuje Bajaj Auto 2050 opcja call dzisiaj, gdy Bajaj jest notowany na 2030 w rynku spot i nie ma 20 więcej dni do wygaśnięcia. Następnego dnia Bajaj Auto przekracza 2050. W takim przypadku nabywca opcji Baja Auto 2050 American Call może skorzystać ze swojego prawa, co oznacza, że sprzedawca jest zobowiązany do rozliczenia się z nabywcą opcji. Data wygaśnięcia nie ma tu większego znaczenia. Dla osób zaznajomionych z opcją może nasunąć się takie pytanie – „Skoro i tak możemy kupić opcję teraz i sprzedać ją później, być może w 30 minut po zakupie, to jakie to ma znaczenie, czy opcja jest amerykańska czy europejska?”. Pytanie zasadne, ale pomyślmy jeszcze raz o przykładzie Ajay-Venu. Tutaj Ajay i Venu mieli zweryfikować umowę za 6 miesięcy (to jest jak opcja europejska). Jeśli zamiast 6 miesięcy, wyobraź sobie, jeśli Ajay nalegał, że może przyjść w dowolnym momencie w okresie obowiązywania umowy i rościć sobie prawo (jak American Option). Na przykład, może być silna plotka o projekcie autostrady (po podpisaniu umowy). W tylnej części silnej plotki, ceny gruntów wystrzeliwuje w górę, a więc Ajay decyduje się wykonać swoje prawo, wyraźnie Venu będzie zobowiązany do dostarczenia ziemi do Ajay (nawet jeśli jest bardzo jasne, że cena ziemi wzrosła z powodu silnych plotek). Teraz, ponieważ Venu niesie dodatkowe ryzyko uzyskania „wykonane” w dowolnym dniu w przeciwieństwie do dnia wygaśnięcia, premia będzie potrzebował jest również wyższa (tak, że jest on zrekompensowany do ryzyka, które bierze). Z tego powodu, opcje amerykańskie są zawsze droższe niż opcje europejskie. Also, może jesteś zainteresowany, aby wiedzieć, że około 3 lata temu NSE postanowił pozbyć się amerykańskiej opcji całkowicie z segmentu instrumentów pochodnych. Więc wszystkie opcje w Indiach są teraz europejskie w naturze, co oznacza, że kupujący może wykonywać swoją opcję w oparciu o cenę spot w dniu wygaśnięcia. Będziemy teraz przejść do zrozumienia „Opcje Put”. Kluczowe wnioski z tego rozdziału Sprzedajesz opcję kupna, gdy masz niedźwiedzie nastawienie do akcji Kupujący i sprzedający opcję kupna mają symetrycznie przeciwne zachowania P&L Gdy sprzedajesz opcję kupna, otrzymujesz premię Sprzedawanie opcji kupna wymaga zdeponowania depozytu zabezpieczającego Gdy sprzedajesz opcję kupna Twój zysk jest ograniczony do wysokości otrzymanej premii, a Twoja strata może być potencjalnie nieograniczona P&L = Premium – Max Punkt załamania = Strike Price + otrzymana premia W Indiach, wszystkie opcje mają charakter europejski .

Jest to opcja którą można zrealizować tylko w jednym, z góry określonym terminie (tj. w terminie wygaśnięcia opcji – ang. maturity).Na giełdzie papierów wartościowych wprowadzono standard w oznaczeniu opcji – OXYZkrccc, gdzie:Reasumując, powyższa opcja przyniesie dochód jeżeli w dniu wygaśnięcia ( wig20 będzie na poziome wyższym niż 2750pkt. Na dzień dzisiejszy ( wig20 jest na poziomie 2315 pkt zaś cena opcji wynosi 0,15 pkt czyli 1,5zł (mało realna jest realizacja opcji w strefie zysku)Opcje europejskie są powszechnie wykorzystywane przy oferowaniu produktów strukturyzowanych przez banki (np. BZ WBK czy PKO) ponieważ produkty te mają określoną datę końcową – datę wygaśnięcia opcji. Jest to opcja która może zostać zrealizowana w dowolnej chwili przed upływem określonego terminu zwanego terminem wygaśnięcia. Amerykańską opcję sprzedaży powinno się realizować gdy jej wykonanie daje zysk większy od wartości wewnętrznej tej opcji w danym momencie. Zazwyczaj cena opcji jest powyżej wartości wewnętrznej co jest równoznaczne z posiadaniem wartości czasowej. Jest ona pochodną możliwości zmiany ceny instrumentu bazowego w czasie, tj. do dnia wygaśnięcia opcji. Wartość czasowa opcji jest większa dla dłuższego okresu jej życia co jest efektem większej możliwości osiągnięcia przez nią wartości wewnętrznej. Analogicznie, wraz ze zbliżeniem się do dnia zapadalności opcji, jej wartość czasowa maleje, by w momencie wygaśnięcia osiągnąć wartość równą zero (w tedy wartość wewnętrzna decyduje o opłacalności opcji). Opcje binarne Podobnie jak opcje azjatyckie i barierowe, opcje binarne są najbardziej popularnymi opcjami egzotycznymi. Opcje binarną charakteryzuje stała wielkość dochodu po spełnieniu warunku wypłaty (przekroczenie kursu wykonania). Nie ma znaczenia, o ile kurs w dniu wygaśnięcia będzie wyższy od ceny wykonania. Liczy się tylko to, aby kurs aktywa bazowego przekroczył ten poziom. Tak jak inne rodzaje opcji, opcje binarne dzielimy na typu europejskiego i amerykańskiego. Opcje binarne europejskie rozliczane są więc jedynie w dniu wygaśnięcia opcji (nie uwzględnia się to co się działo z kursem aktywu bazowego podczas trwania życia opcji). W amerykańskiej odmianie tej opcji, wystarczy aby w dowolnej chwili kurs aktywu bazowego spełnił warunek wypłaty. Okres monitoringu relacji kursu aktywu bazowego do ceny wykonania opcji można dowolnie ustalić, np. na okres ostatnich 2 tygodni życia opcji barierowej. Jeżeli chodzi o funkcje wypłaty to jest ona zerojedynkowa. Oznacza to, że, inwestor otrzymuje określony dochód lub ponosi stratę w wysokości zapłaconej premii za opcje. Zastosowanie: -W produktach strukturyzowanych, które charakteryzują się przewidywalnym i dokładnie określonym wynikiem końcowym inwestycji. Opcja walutowa Opcja walutowa wystawiana jest na wybraną walutę zagraniczną. Polega na możliwości zakupu w przyszłości określonej ilości waluty obcej po z góry ustalonej cenie wyrażonej w walucie krajowej. Należy dodać, że zarówno cena wykonania, jak i cena waluty (instrumentu bazowego) w momencie wyceny, są wyrażone w walucie krajowej. Przy wycenie uwzględnia się różnice stóp wolnych od ryzyka dla obu walut (stopy wolne od ryzyka dla Polski i UE mają inne wartości). Opcja walutowa stanowi atrakcyjną alternatywę kontraktów futures i forward które są najpopularniejszą formą zabezpieczania się przed ryzykiem kursowym. O ile w kontraktach nie ponosimy kosztów nominalnych na rzecz alternatywnych ( gdy kurs spot stał się atrakcyjniejszy w dniu wygaśnięcia niż zakontraktowany), to w opcji walutowej płacimy pewną premię za możliwość dostosowania wypłaty do korzystniejszych dla nas warunków. Opcja Quanto Opcje typu quanto umożliwiają ekspozycje na zagraniczne rynki bez ponoszenia ryzyka kursowego. Innymi słowy można nabyć opcje na miedź na londyńskiej giełdzie towarowej (waluta –USD) wyrażoną w złotówkach (przeliczona po ustalonym kursie wymiany). Gdy w ciągu życia opcji, miedź notowana na LME zdrożeje o 15% zaś kurs USDPLN spadnie o 10% to nabywca opcji otrzymuje wypłatę od 15% wzrostu wartości miedzi (w złotówkach). Alternatywą tego typu opcji jest zabezpieczenie przed ryzykiem walutowym opcją walutową lub kontraktem forward, jednak należy pamiętać, iż wypłata z opcji na miedź jest warunkowa. To znaczy, że w momencie niekorzystnej zmiany kursu miedzi, nabywca opcji wciąż posiada aktywną opcje walutową/kontrakt który jest bez pokrycia. Koszt nabycia opcji quanto jest zawsze niższy od łącznych kosztów poniesionych na zabezpieczenie dwóch instrumentów bazowych osobno. Zalety Niższa cena w stosunku do kombinacji opcji walutowych i akcyjnych Możliwość odsprzedaży / odkupu kontraktu w trakcie trwania umowy opcji Możliwość wykorzystania w strategiach porcyjnych Możliwość spekulacji na rynkach zagranicznych bez ponoszenia ryzyka walutowego Możliwość doboru instrumentu, dostosowanego do indywidualnych preferencji inwestora Wady Niewielka ilość podmiotów oferujących produkt Instrument kosztowy, konieczność zapłacenia premii Opcja wymiany Opcje wymiany pozwalają posiadaczowi na zamianę jednego instrumentu na drugi w dniu zapadalności opcji. Opcje wymiany znajdują zastosowanie gdy korporacja oferuje przejmowanej przez nią firmie własne akcje w zamian za jej akcje. Właściciel przejmowanej spółki otrzymuje wtedy opcję wymiany swoich akcji na akcje korporacji przejmującej. Innym przykładem może być działanie funduszu inwestycyjnego, który nabywa opcję wymiany, gdy chce utrzymywać jedną z dwóch wybranych akcji, ale nie wie którą. Taka opcja pozwala mu wtedy utrzymywać tylko 1 opcję i ewentualnie zmieniać ją na drugą, w zależności od relacji ich cen w okresie trwania opcji. Dodatkowo, opcje wymiany występują na rynku obligacji. Opcja terminowa Jest to opcja na kontrakt terminowy. Wykonanie opcji kupna na kontrakt futures oznacza zajęcie długiej pozycji w kontrakcie z ceną wykonania równą rynkowej cenie futures. Różnica pomiędzy ceną futures a ceną wykonania opcji jest natychmiast uwzględniana na rachunku inwestora. Opcja o opóźnionym starcie Jest to opcja o opóźnionym starcie i należy do grupy opcji elastycznych. Idea tej opcji polega na ustaleniu ceny wykonania nie na początku transakcji ale w określonym czasie podczas trwania życia opcji. W zależności kiedy ten moment będzie miał miejsce, cena opcji może znacząco się różni. Liczba dni, przez które opcja jest nieaktywna (od początku transakcji do momentu w którym ustalana jest cena wykonania) wpływa odwrotnie proporcjonalnie na jej cenę – im później ustala się cenę wykonania tym opcja jest tańsza. Swoje zastosowanie ta opcja znalazła na rynku stopy procentowej w postaci instrumentów typu cap czy floor o krótszym okresie życia ze względu na to, iż stanowią tańsze źródło hedgingu i spekulacji w stosunku do instrumentów o klasycznych parametrach. Jednakże można z powodzeniem je stosować na rynku walutowym, akcji czy surowców. Strategie opcyjne Główne pozycje na rynku opcji Istnieją cztery główne pozycje, jakie można zająć posługując się opcjami. Ich kombinacje wykorzystuje się do budowy strategii o różnych profilach wypłaty, które zostaną przybliżone w dalszej części pracy. Pozycja długa w opcji kupna (long call) Pozycja krótka w opcji kupna (short call) Pozycja długa w opcji sprzedaży (long put) Pozycja krótka w opcji sprzedaży (short put) Pozycja długa w opcji kupna (long call) Jeżeli wartość instrumentu bazowego w terminie zapadalności opcji wyniesie 11 (at-the-money) lub mniej (out-of-the money), nabywcy nie będzie się opłacało ją wykonać (strata wynosząca -3, inaczej premia opcji) ponieważ możliwy staje się zakup instrumentu bazowego, na jaki opiewa na rynku kasowym po cenie korzystniejszej. Profil wypłaty tej opcji zaprezentowany jest na poniższym wykresie. Jeżeli cena instrumentu bazowego ukształtuje się w przedziale (11-14) to nabywca jest skłonny ją wykonać bowiem w ten sposób ogranicza swoją stratę. Od wystawcy otrzymuje określoną ilość instrumentu bazowego po cenie 11 którą może natychmiast sprzedać po cenie np. 13 (ograniczając stratę ze względu na koszt opcji do -1). Jeżeli cena instrumentu bazowego w dniu wygaśnięcia osiągnie poziom powyżej 14 (ang. „Break-Even-Point”) to opcja będzie in-the-money, to nabywca osiąga zysk na opcji określony, jako różnica pomiędzy ceną kasową instrumentu bazowego a kursem wykonania przy uwzględnieniu kosztu wynikającego z nabycia opcji. Pozycja krótka w opcji kupna (Short call) Każdą opcje można kupić lub wystawić, w przypadku tej pierwszej możliwości płacimy premię za nią, w drugim otrzymujemy ją z góry. Wystawca opcji kupna ma przeciwne oczekiwania do zachowania rynku, dlatego jego pozycja opcyjna również jest przeciwstawna w stosunku do nabywcy. Ze względu na asymetryczność tego instrumentu finansowego, wystawca opcji nie posiada prawa wyboru. Innymi słowy na żądanie nabywcy, wystawca musi dostarczyć określoną ilość instrumentu bazowego po cenie wykonania opcji (lub różnicę między kursem kasowym a ceną wykonania). Profil wypłaty dla tej pozycji zaprezentowany jest poniżej. Można zauważyć, że profil wypłaty wystawcy opcji kupna jest odbiciem (względem osi x) profilu dla nabywcy ( przy takich samych parametrach obu opcji). Oznacza to, że zysk dla jednej ze stron stanowi stratę dla drugiej. Pozycja długa opcji sprzedaży (long put) Nabywca tej opcji ma prawo do sprzedaży określonego instrumentu bazowego po uzgodnionej cenie wykonania w określonym momencie przyszłości. Tak jak w przypadku długiej pozycji w opcji kupna tak i tu, maksymalne straty ograniczone są do premii jaką musi zapłacić nabywca za opcję. W przypadku tej pozycji, nabywcy nie opłaca się realizować opcji jeżeli cena instrumentu bazowego w dniu wygaśnięcia będzie większa niż 10. W przedziale 7-10 nabywca ograniczy stratę powstałą w wyniku opłaty za opcje, zaś poniżej wartości 7 (Break-Even-Point) nabywca opcji, realizuje zysk większy niż premia opcyjna. Pozycja krótka opcji sprzedaży (short put) Dla wystawcy opcji sprzedaży, maksymalna strata jest nieograniczona, zaś maksymalny zysk jest z góry określony poprzez premię płaconą przez nabywcę. Tak jak w przypadku pozycji krótkiej opcji kupna, tak i w tym wypadku ze względu na asymetryczność instrumentu finansowego, wystawca opcji nie posiada prawa wyboru. Innymi słowy na żądanie nabywcy, wystawca musi dostarczyć określoną ilość instrumentu bazowego po cenie wykonania opcji (lub różnicę między ceną wykonania a kursem kasowym). Profil wypłaty dla tej pozycji zaprezentowany jest poniżej. Ze względu na szeroki wachlarz możliwości wykorzystania opcji, inwestor jest zainteresowany ich wykorzystywaniem w celach zabezpieczających, spekulacyjnych lub arbitrażowych. W przypadku funkcji zabezpieczających, opcje wykorzystuje się w sposób przeciwstawny ( długa pozycja w akcjach krótka w opcjach i odwrotnie) co nazywane jest jako hedging. Spekulacja w opcjach wykorzystywana jest odnośnie oczekiwań kształtowania się przyszłej wartości instrumentu bazowego oraz jego zmienności. Jeżeli zaś obserwowana jest nieefektywność rynku w wycenie opcji, to można ją wykorzystać do zysku bez ponoszenia ryzyka. Strategia delta neutralna Delta – jeden z współczynników greckich który mierzy wpływ zmiany ceny instrumentu bazowego na cenę opcji. Strategia polegająca na posiadaniu kilku opcji dla których delta jest w przybliżeniu zerowa (wypłata z portfela opcji jest niezależna od ruchów na instrumencie bzowym). Aby zapewnić zerową deltę w portfelu należy modyfikować jego skład, jednak ze względu na częstotliwość potrzebnych zmian (koszty transakcyjne + środki na kolejne opcje) dokonuje się aktualizacji pozycji okresowo lub przy wyraźnej zmianie poziomu współczynnika. Zarządzanie portfelem w celu zerowania współczynnika delta określone jest jako delta hedging. Spread byka Polega on na nabyciu opcji kupna o określonej cenie wykonania wraz z pozycją krótką tej opcji na ten sam instrument bazowy przy wyższej cenie wykonania. Warto zaznaczyć, iż termin ich wykonania jest identyczny. Wariacją tej strategii jest również kupno opcji sprzedaży o niskiej cenie wykonania oraz zajęcie pozycji krótkiej opcji sprzedaży z wyższą ceną wykonania od poprzedniej opcji. Oba warianty przedstawione są na wykresach poniżej: Dochód spekulanta stosującego tego typu strategię uzależniony jest od wzrostu instrumentu bazowego na jakim jest ta strategia oparta, przy czym oczekiwany jest umiarkowany wzrost. W przypadku oczekiwanych silnych ruchów cenowych do góry, odpowiedniejszą pozycją byłoby zajęcie zwykłej długiej pozycji w opcji kupna. Strategię tą można określić jako podwójnie ubezpieczoną, bowiem premia płacona za opcje kupna z niższym kursem wykonania, będzie zmniejszona premią otrzymaną w wyniku wystawienia opcji tego samego typu. Innym słowy możliwa maksymalna strata zmniejsza się. Z drugiej strony, wystawiając opcję narażamy się na nieograniczoną stratę co w połączeniu z nieograniczonym zyskiem z pozycji długiej oznacza z równanie się potencjalnych przepływów, a w konsekwencji ograniczenie maksymalnego zysku. Spread niedźwiedzia Polega on na zakupie opcji sprzedaży o wysokiej cenie wykonania oraz wystawieniu opcji tego typu o kursie wykonania niższym niż poprzednia. Najlepszym momentem zastosowana strategii jest gdy inwestor oczekuje małego spadku. Jeżeli oczekuje się dużego spadku, lepiej zastosować długa pozycję w opcji sprzedaży. Warto podkreślić, że istnieje wariant tej strategii przy wykorzystaniu opcji kupna. Oba warianty przedstawione są na poniższych wykresach. Podobnie jak w przypadku strategii opartej na spreadzie byka tak i tutaj możemy mówić o podwójnym ubezpieczeniu. Z jednej strony maksymalna strata zostaje ograniczona dzięki premii otrzymanej za wystawienie opcji, z drugiej nieograniczony zysk zostaje zniwelowany przeciwną strategią. Spread motyla Strategia tego typu kolejny raz ma za zadanie minimalizować ryzyko, na które narażony jest inwestor. Strategia ta polega na otwarciu pozycji w opcjach kupna o trzech różnych cenach wykonania oraz generuje przychód gdy cena instrumentu bazowego w dniu wygaśnięcia strategii oscyluje na zbliżonym poziomie co w momencie nabycia. Z tego powodu zaleca się aby wykorzystywać tą strategię tylko podczas oczekiwanego trendu horyzontalnego na instrumencie bazowym. Tak jak w poprzednich strategiach, tak i w przypadku spreadu motyla, można ją zbudować z opcji sprzedaży. W tym celu należy nabyć dwie opcje put o względnie niskiej oraz wysokiej cenie wykonania, a także wystawić dwie opcje sprzedaży o średniej cenie wykonania (względem dwóch poprzednich opcji). Warto podkreślić, że wykorzystując opcje europejskie w budowaniu tej strategii, otrzymamy taki sam profil wypłaty ( w strefie zysku) niezależnie od tego czy użyjemy opcji kupna czy sprzedaży. Profil wypłaty dla strategii spreadu motyla opartego na opcja kupna i sprzedaży prezentują zamieszczone poniżej wykresy. Strategia stelaża Strategie te pozwalają na budowanie profilu wypłaty którego wynik nie zależy od kierunku zmian ceny instrumentu bazowego lecz od jego zmienności. Długi stelaż ( Straddle) pozwala osiągać zyski w sytuacji, gdy oczekujemy znacznej zmienności na instrumencie bazowym, (która przełoży się na znaczny wzrost lub spadek notowań). Pozycja ta polega na zakupie opcji kupna i sprzedaży o tej samej cenie wykonania oraz czasie wygaśnięcia. Wadą strategii jest znaczący koszt, który związany jest z wartością premii dla obu opcji. Największą zaletą jest możliwość osiągnięcia nieograniczonego zysku nie zależnie od kierunku zmian instrumentu bazowego. Poniżej przedstawiony został profil wypłaty dla długiej pozycji w stelażu. Pozycją odwrotną od zaproponowanej powyżej jest pozycja krótka w stelażu (ang. Short Straddle). W ten sposób, inwestor osiąga zyski w sytuacji, gdy oczekiwany jest trend horyzontalny oraz mała zmienność na instrumencie bazowym. Strategia ta polega na wystawieniu zarówno opcji sprzedaży jak i kupna o tej samej cenie wykonania oraz dacie zapadalności. W przeciwieństwie do poprzedniej strategii, pozycja krótka nie wymaga początkowych nakładów finansowych. Maksymalnym zysk, ograniczony jest wartością premii, jakie wystawca otrzyma za opcje kupna i sprzedaży, zaś straty są nieograniczone (niezależnie od wzrostu lub spadku instrumentu bazowego). Strategia strangle Alternatywną do zaprezentowanych wcześniej strategii jest pozycja strangle, która ogranicza maksymalną stratę dla pozycji long oraz zysk dla pozycji short. Pozycja long strangle polega na zakupie opcji sprzedaży oraz kupna o jednakowych datach zapadalności, lecz w przeciwieństwie do stelaża, o odmiennych cenach wykonania. Tak jak dla pozycji long Straddle tak i w Stangle, inwestor osiągnie zysk w wyniku dużych zmian na rynku niezależnie od ich kierunku. Zmiana musi być większa niż w przypadku strategii stelaża, bowiem punkty Break-Even-Point znajdują się dalej od kursu kasowego instrumenty bazowego (co wynika bezpośrednio z innych cen wykonania). Poniżej zaprezentowano profil wypłaty dla pozycji długiej strategii stangle. Pozycja krótka w strategii strangle polega na wystawieni opcji kupna oraz sprzedaży na ten sam dzień zapadalności, lecz z odmiennymi cenami wykonania (największa różnica w stosunku do strategii stelaża). Inwestor osiągnie zysk, jeżeli rynek będzie podążał w trendzie horyzontalnym, przy czym (w odniesieniu do stelaża) maksymalny zysk jest mniejszy, lecz jednocześnie dopuszcza większe wahania instrumentu bazowego by strategii wciąż była w strefie zysku. Strategia strip oraz strap Kolejne dwie strategie posiadają podobne profile wypłaty, dlatego przedstawione zostaną razem. Long strip polega na zakupie jednej opcji kupna oraz dwóch opcji sprzedaży o tej samej cenie wykonania i dacie zapadalności. Pozycja długa strap z kolei polega na zakupie dwóch opcji kupna i jednej sprzedaży również o tej samej cenie wykonania i terminie wygaśnięcia. Powodem, dla którego inwestor byłby skłonny zająć pozycje w stip lub w strap zamiast stelaża jest jego przekonania o asymetrii prawdopodobieństwa wzrostu oraz spadku. Innymi słowy, inwestor oczekujący dużej zmienności na instrumencie bazowym oraz prawdopodobnego spadku cen instrumentu bazowego wykorzysta strategie strip, jeżeli zaś oczekuje większego prawdopodobieństwa wzrostów to strap. Obie strategie w pozycji długiej zaprezentowane są poniżej.

Zarabianie na giełdzie przy pomocy opcji jest o wiele prostsze niż może się wydawać. Opcje CALL i PUT dają niesamowitą możliwość hedgingu, ograniczania ryzyka transakcji czy zastosowania sporej dźwigni finansowej. Opcje są tak bardzo pożądane, bo często przynoszą zyski rzędu 200–300% w kilka tygodni lub miesięcy. Na tym polega cała ich magia. W tym artykule dowiesz się gdzie i jak kupić opcje, a także poznasz czym dokładnie są i jak działają te kultowe instrumenty same w sobie są jedynie instrumentem, tak jak certyfikaty inwestycyjne czy fundusze indeksowe ETF. W rzeczywistości nie inwestujemy więc w same opcje, lecz w to, na co są one wystawione. A opcje wystawiane są niemal na wszystko: akcje, waluty, towary, surowce, indeksy, ETF-y i tak też:Jak wystawiać i sprzedawać opcje CALL oraz PUTDefinicje potrzebne, aby w pełni zrozumieć działanie opcjiZarabianie na zmienności – strategie straddle i strangleHandlowanie spreadami – cztery popularne strategie opcyjneRolowanie opcji do spreada, żeby zwiększyć zyski i zmniejszyć stratyOpcja to rodzaj umowy pomiędzy obiema stronami transakcji, w której jedna z nich zobowiązuje się sprzedać drugiej stronie określony towar po z góry określonej cenie i przed z góry określonym terminem, inkasując za to CALL pozwalają ich właścicielowi w przyszłości kupić dany towar po ustalonej z góry cenie, a opcje PUT pozwalają sprzedać ten towar po wcześniej określonej bardziej po ludzku, gdy mam kupioną opcję CALL na ropę z ceną wykonania 50 USD, to ta cena zawsze jest stała, bez względu na to, ile wynosi akurat cena ropy na rynku. Czyli jeśli tydzień po tym jak kupiłem swoje opcje, rynkowa cena ropy wzrośnie do 60 USD, to ja w dalszym ciągu dzięki moim opcjom mogę kupić ropę za 50 USD, żeby zaraz odsprzedać ją na rynku po 60 USD i skasować 10 USD cena ropy natomiast wynosi aktualnie 40 USD, to dalej mam prawo (ale nie obowiązek!) skorzystać z moich opcji, żeby kupić ropę po z góry ustalonej cenie, czyli 50 USD. Nikt tak oczywiście nie robi i jeśli cena na rynku jest akurat niższa niż cena wykonania moich opcji, to zapominam o nich i pozwalam im opcja ma termin wygaśnięcia — od jednego dnia do kilku lat. W tym czasie można skorzystać z prawa do zakupu (opcje CALL) lub do sprzedaży (opcje PUT) albo nie skorzystać w ogóle. Jeśli z tego prawa nie skorzystamy, to nie musimy nic robić. Opcja wygasa sama, a naszą stratą jest cena jaką za nią opcjami PUT jest dokładnie tak samo, tylko odwrotnie. Opcje PUT pozwalają grać na spadki danego waloru. Dokładniej wyjaśnię to na praktycznym case study w drugiej części tekstu. Działanie opcji CALL na przykładzie zakupu akcjiZałóżmy, że chcemy zainwestować w akcje firmy X, które w tym momencie kosztują 100 zł za sztukę. Za dwa tygodnie firma ma opublikować sprawozdanie finansowe i liczymy, że wyniki będą bardzo korzystne, a kurs może pójść do góry nawet o 20%. Na naszą inwestycję mamy łącznie 1000 pierwszym przypadku możemy po prostu kupić akcje firmy X za 1000 zł i zacierać ręce na zarobek 200 zł, jeśli jej kurs rzeczywiście pójdzie do góry o 20%. Trzeba jednak liczyć się ze stratą niewiadomego poziomu, jeśli sprawozdanie finansowe okaże się nie tak dobre jak sądziliśmy. Dla ułatwienia przyjmijmy, że potencjalna strata również może wynieść 20%. W momencie, gdy wartość naszych akcji spadnie do 800 zł, po prostu sprzedamy je, aby powstrzymać dalsze drugim przypadku możemy kupić opcje na zakup akcji firmy X. Mówiąc inaczej kupujemy sobie prawo (ale nie konieczność) zakupu akcji firmy X w przyszłości po z góry wybranej przez nas cenie. Możemy na przykład wybrać opcje, które ważne będą przez kolejne trzy tygodnie i które dadzą nam prawo kupić w tym okresie akcje firmy X za 105 zł (liczymy w końcu, że kurs w tym czasie dojdzie co najmniej do 120 zł).Te wszystkie parametry są elastyczne i można je dostosowywać na własną rękę. W zależności od zmiany parametrów cena opcji także się w naszym przykładzie to zapamiętać, że choćby nie wiadomo co się stało z kursem akcji, my mamy święte prawo przez ten czas w dowolnie wybranym przez nas momencie kupić akcje dokładnie po cenie 105 że w naszym przypadku cena jednej opcji (która zazwyczaj pozwala na zakup 100 akcji) wynosi 2 zł/szt. Tak więc na zakup jednej opcji, która reprezentuje 100 akcji, wydajemy łącznie 200 zł. W ten sposób właśnie zaryzykowaliśmy utratę 20% kapitału początkowego, czyli tak samo jak w przypadku zakupu typowych więc teraz trzy warianty dalszych wydarzeń:1. Firma publikuje sprawozdanie finansowe, które jest bardzo korzystne. Kurs rośnie już pierwszego dnia dochodząc do bariery 105 zł. W tym momencie nasza opcja daje nam już prawo do kupienia akcji po cenie 105 zł. No ale to bez sensu, bo nic na tym nie zarobimy, a stracimy 200 zł, które wydaliśmy na zakup więc co stanie się dalej. Po drugim tygodniu kurs akcji dochodzi do 115 zł. I w tym momencie postanawiamy nie czekać na dalsze wzrosty do 120 zł, tylko już teraz skorzystać z opcji na zakup 100 szt. akcji po z góry ustalonej cenie 105 więc kupujemy 100 szt. akcji po cenie 105 zł (bo tak mamy napisane w kontrakcie na opcje) i od razu sprzedajemy te akcje na rynku po aktualnej cenie 115 zł, zarabiając na tym 10 zł na akcji (wynika to z różnicy cen 115 zł – 105 zł = 10 zł).Akcji było 100, a więc zarobiliśmy łącznie 1000 zł (10 zł x 100 szt. = 1000 zł). Od tego trzeba jednak odjąć koszty, które ponieśliśmy na zakup opcji, czyli 200 zł. Zostaje nam zatem 800 zł zarobku na w ciągu dwóch tygodni z początkowo zainwestowanych 200 zł zrobiliśmy 800 zł. 400% w dwa tygodnie!Gdybyśmy kupili tradycyjne akcje po cenie początkowej 100 zł za szt., inwestując te same 200 zł (za które moglibyśmy kupić tylko dwie akcje), to na tym samym wzroście ich kursu do 115 zł zarobilibyśmy… 30 zł. Kupując papiery za cały nasz początkowy kapitał 1000 zł, zarobilibyśmy 150 zł. To ciągle mało w porównaniu z zyskiem jaki dają z opcji byłby pięciokrotnie wyższy, gdybyśmy zamiast jednej kupili pięć opcji po 2 zł za łączną kwotę 1000 zł (2 zł x 100 szt. x 5 opcji = 1000 zł). Jednak trudno wtedy porównać oba typy transakcji, bo przy zakupie papierów wartościowych nie stracimy 100% kapitału na spadku ceny akcji, a w przypadku opcji już tak. Stąd w naszym przykładzie na opcje wydaliśmy jedynie 200 zł, czyli 20% całości posiadanego kapitału, które — realnie patrząc — mogliśmy także stracić na inwestycji bezpośrednio w Nie należy mylić sztuk opcji ze sztukami akcji, na zakup których te opcje pozwalają. Zazwyczaj jedna sztuka opcji (czyli jeden kontrakt) pozwala na zakup 100 sztuk instrumentu, na który opcja jest wystawiona. Tak więc jedna opcja po cenie 2 zł/szt. za instrument upoważnia do zakupu 100 sztuk instrumentu, ale za możliwość zakupu każdej pojedynczej sztuki instrumentu trzeba zapłacić 2 zł. W związku z tym łączny koszt zakupu jednej opcji o cenie 2 zł to tak naprawdę 200 W drugim przypadku firma publikuje kiepskie sprawozdanie. Kurs nie rośnie, lecz najpierw trochę spada, a potem utrzymuje się w okolicach 100 zł za akcję, ani razu nie sięgając bariery 105 zł. Opcje na zakup akcji pozostają więc niewykorzystane aż do końca ich trwania i tracimy nasze 200 zł, czyli 100% zainwestowanego W trzecim przypadku sprawozdanie finansowe firmy jest neutralne. Kurs akcji najpierw rusza do kwoty 107 zł, a potem spada do 106 zł. Zgodnie z kontraktem na opcje w każdym momencie możemy kupić akcje po cenie 105 zł, ale przy obecnym kursie 106 zł nie pokryje to kosztów, które ponieśliśmy na zakup się jednak, że kurs już wyżej nie pójdzie i trzeba ratować co się da. Korzystamy więc z opcji i kupujemy 100 szt. akcji po cenie 105 zł, by zaraz odsprzedać je na rynku po ich aktualnej cenie 106 zł. Zarabiamy na tym 100 zł (100 szt. x 1 zł zysku na akcji). Przypomnijmy, że na zakup opcji wydaliśmy 200 zł, a zarobiliśmy na nich jedynie 100 zł. Tak więc w rzeczywistości straciliśmy 50% rzadko kiedy wygasają w portfelu, częściej są odsprzedawane na rynkuWarto w tym miejscu dodać, że posiadając kupione opcje CALL lub PUT wcale nie trzeba czekać do terminu ich wygaśnięcia. Można je odsprzedać na rynku dużo wcześniej po to, aby zrealizować zyski lub uciąć straty (cena opcji zmienia się każdego dnia w zależności od zmian kursu instrumentu, na który została wystawiona).Tak naprawdę większość transakcji na opcjach zamykana jest przez inwestorów z zyskiem jeszcze przed terminem ich wygaśnięcia. Mało kto chce korzystać z prawa do zakupu akcji, nawet jeśli nastąpiło by to po korzystnej cenie. Zamiast tego spora część traderów woli po prostu odsprzedać swoje opcje na giełdzie jeśli uzna, że na wzroście ich cen zarobiła już wystarczająco dużo. Tak jest prościej, szybciej i dlatego, że wystarczy właściwie jedno kliknięcie na platformie transakcyjnej, podczas gdy w przypadku, jeśli chcemy skorzystać z prawa do zakupu akcji przed terminem wygaśnięcia, to musimy złożyć taką dyspozycję u brokera. Zazwyczaj odbywa się to telefonicznie przez infolinię, na którą najpierw trzeba się dodzwonić, a dodzwonić się do brokera w USA przed terminem wygasania opcji łatwo nie jest i czekanie na linii kosztuje dlatego, że zamknięcie transakcji na opcjach trwa ułamek sekundy, natomiast zgłoszenie chęci skorzystania z opcji i zakupu akcji trzeba złożyć parę godzin przed końcem sesji i potem poczekać na jego taniej dlatego, że za realizację prawa do skorzystania z opcji broker zazwyczaj życzy sobie opłaty kilkukrotnie wyższej niż za zwykłe zamknięcie tej samej transakcji. W przypadku mojego Sogotrader wykonanie prawa z opcji kosztuje 15 USD, podczas gdy prowizja za ich odsprzedaż przed wygaśnięciem tylko 5 realne przykłady zastosowania i wykorzystania opcji CALL i PUT do osiągnięcia różnych celów inwestycyjnychDlaczego właściwie ktoś miałby używać skomplikowanych opcji zamiast po prostu kupić akcje czy ETF na dany instrument? I tu właśnie zaczyna się magia, bo możliwość skorzystania z dźwigni to jedno, ale opcje pozwalają także na coś jeszcze. Chodzi o precyzyjne kontrolowanie ryzyka oraz możliwość hedgingu, czyli zabezpieczenia swoich pozycji poprzez dokupowanie opcji postaram się wyjaśnić o co w tym wszystkim chodzi na realnych, aktualnych i praktycznych przykładach zastosowania opcji, które pojawiły się w ciągu ostatnich pierwszy: Zastosowanie dużej dźwigni w transakcji krótkoterminowejTak wygląda aktualnie wykres złota (a raczej instrumentu SPDR Gold Trust, który ruch złota naśladuje):Tutaj pisałem dlaczego to dobry moment na transakcję spekulacyjną na złocie. Założenia są następujące:Wykorzystujemy opcje na instrument SPDR Gold Trust (GLD)Aktualna cena instrumentu GLD wynosi 120 USDLiczymy, że w ciągu miesiąca cena dojdzie do 130 USDKupujemy więc opcje CALL wygasające 25 listopada, czyli za miesiąc, z ceną wykonania (po której będziemy mogli kupić) ustawioną na 123,50 USD. Takie opcje w tym momencie kosztują akurat 1,04 USD za tylko jedną opcję, która pozwala na zakup 100 jednostek instrumentu, na który została wystawiona. Za opcję płacimy łącznie 104 USD (1,04 USD x 100 szt. = 104 USD).W ciągu najbliższych tygodni złoto odbija do góry tak jak założyliśmy, a naśladujący je instrument GLD osiąga cenę 128 USD. Uznajemy, że to nam wystarczy i postanawiamy skorzystać z opcji na zakup tego instrumentu po wcześniej ustalonej cenie wykonania, czyli 123,50. Kupujemy więc 100 sztuk (łączna wartość 12 350 USD) i od razu sprzedajemy po wyższej aktualnej cenie rynkowej 128 USD szt., co razem daje nam 12 800 ten sposób inkasujemy różnicę wynoszącą 450 USD (12 800 – 12 350 USD = 450 USD). Od tego odejmujemy jeszcze cenę, którą musieliśmy zapłacić na samym początku za zakup opcji (104 USD) i na czysto zostaje nam 346 że początkowo zainwestowaliśmy i zaryzykowaliśmy jedynie 104 USD, aby po kilku tygodniach osiągnąć zysk ponad 300%.Przykład drugi: Ograniczanie ryzyka przy spekulacji na ryzykownych akcjachTak wygląda w tym momencie wykres akcji Deutsche Banku:Tutaj pisałem dlaczego to dobry moment na transakcję spekulacyjną na akcjach Deutsche że wierzymy, iż akcje banku osiągnęły już dno, od którego zaczęły się odbijać. Chcielibyśmy w nie zainwestować, ale jednocześnie trochę boimy się, że bank rzeczywiście może upaść i wtedy stracimy cały kapitał, który włożyliśmy w jego akcje. Jeśli jednak bank nie upadnie, to zarobić na odbiciu można naprawdę dużo. Co by tu wymyślić, żeby i wilk był syty i owca cała? Oczywiście możemy użyć kurs DB wynosi 13,50 USDLiczymy, że w przyszłym roku kurs ten odbije i chociaż na chwilę wróci do poziomu co najmniej 25 USDGdyby tak się stało, to bez używania opcji, na każdej akcji kupionej za 13,50 USD, a której cena dojdzie do 25 USD, moglibyśmy zarobić 11,50 USD (25 – 13,50 = 11,50 USD), czyli osiągnąć zysk około 85%Gdyby jednak pogłoski o upadłości banku były prawdziwe, to stracimy wszystko, co zainwestowaliśmyDlatego, aby ograniczyć ryzyko i zmaksymalizować potencjalny zysk, postanawiamy zainwestować przy użyciu opcjiWybieramy opcje CALL na zakup akcji Deutsche Banku z ceną wykonania 18 USD. Opcje te wygasają dopiero 19 stycznia 2018 roku, a więc będziemy mieli cały 2017 rok, aby akcje banku odbiły do góry. Te konkretne opcje kosztują w tym momencie 1,30 USD szt., czyli łącznie 130 USD za jedną opcję pozwalającą na zakup 100 taką opcję i wydając na nią 130 USD w pewien sposób zabezpieczamy się przed upadłością banku, bo staje nam się to właściwie obojętne. W najgorszym wypadku, jeśli kurs runie, po prostu nie skorzystamy z naszej opcji zakupu akcji po cenie 18 USD i opcja wygaśnie, a my stracimy jedynie 130 USD, które za nią jednak w przypadku, gdyby kurs akcji DB poszedł do góry tak, jak zakładaliśmy i podczas tego albo następnego roku doszedł przynajmniej na moment do poziomu 25 USD?W takim wypadku pewnie od razu skorzystamy z naszych opcji, które pozwalają na zakup akcji DB po cenie 18 USD. Tak więc czekamy cierpliwie i czekamy, a jeśli któregoś miesiąca kurs dojdzie w końcu do 25 USD*, to my kupimy 100 akcji x 18 USD i potem odsprzedamy te same 100 akcji po rynkowej cenie 25 USD, zarabiając na tym różnicę, czyli 700 USD. Skąd się wzięło 700 USD? Najpierw kupiliśmy 100 akcji po 18 USD, czyli wydaliśmy 1800 USD. Potem odsprzedaliśmy te same akcje po cenie 25 USD, czyli zarobiliśmy 2500 USD. 2500 – 1800 = 700 USD.* Dla jasności dodam, że kurs 25 USD, na który tak czekaliśmy, jest wymyślony przeze mnie. Równie dobrze moglibyśmy skorzystać z opcji już przy kursie 22 albo 29. To, w którym momencie skorzystamy z opcji, zależy wyłącznie od wracając do przykładu, odejmijmy od zarobionych 700 USD początkowy koszt zakupu opcji, czyli 130 USD i zostaje nam na czysto 570 USD lub inaczej 438% zysku, który wypracowaliśmy z zaryzykowanych 130 w tradycyjny sposób osiągnąć podobny zysk w ujęciu gotówkowym, musielibyśmy początkowo zainwestować 675 USD, żeby kupić 50 akcji po cenie 13,50 USD, a następnie sprzedać je kiedy cena dojdzie do 25 USD, co dało by nam kwotowo porównywalny zarobek (tutaj akurat wychodzi 575 USD).Jednak w przypadku bardzo ryzykownych czy zmiennych akcji, których wartość może nawet spaść do zera, ten pomysł nie jest najlepszy. Kupując akcje w tradycyjny sposób ryzykujemy bowiem większą kwotę 675 USD, żeby potencjalnie zarobić mniejszą sumę 575 USD. Na dłuższą metę przy ryzykownych aktywach to nie ma sensu i prowadzi do w przypadku zakupu opcji, ryzykujemy jedynie 130 USD, żeby zarobić 570 USD. Risk-to-reward ratio wynosi 1:4. Wystarczy, że rację będziemy mieli w co trzeciej tylko transakcji, a i tak będziemy na plusie!Przykład trzeci: Hedging, czyli zabezpieczanie własnych pozycji zleceniami przeciwstawnymi przy użyciu opcji PUTTak wygląda wykres United States Brent Oil (BNO), czyli funduszu naśladującego ruch ropy naftowej typu Brent:Jakiś czas temu pisałem, że to dobry moment na zakup ropy. Od tego momentu ropa wzrosła już o ponad 20%, ale cofnijmy się w czasie do początku tego roku, kiedy czarne złoto szorowało jeszcze po ropy Brent jest najniżej od 12 lat, a odzwierciedlający jej ruchy fundusz United States Brent Oil (BNO) osiągnął cenę 10 USD za jednostkęLiczymy, że cena ropy w końcu wróci do normy i w ciągu najbliższych dwóch lat podwoi się, a fundusz BNO osiągnie wartość 20 USD za jednostkęDlatego długoterminowo postanawiamy zainwestować w ropę, kupując certyfikaty, ETF-y, kontrakty lub cokolwiek innego, co odzwierciedla jej kursW ciągu najbliższych paru miesięcy cena ropy w błyskawicznym rajdzie rośnie o 50%, zatrzymując się na dłuższy moment w okolicach 15 USD za jednostkę BNOWierzymy co prawda, że w najbliższym roku ropa powinna wzrosnąć jeszcze o drugie tyle, dlatego nie chcemy teraz sprzedawać naszych kontraktów, ale jednocześnie boimy się, że po tak dynamicznym wzrośnie nastąpić może jakaś korekta, chociażby dlatego, że znajdzie się sporo osób, które zechcą zrealizować zyskiWarto by jakoś zabezpieczyć naszą transakcję przed tymi krótkoterminowymi spadkami. Tylko jak to zrobić?Można oczywiście sprzedać nasze kontrakty na ropę, poczekać aż kurs spadnie i po korekcie odkupić kontrakty na nowo po niższej cenie. Tylko co, jeśli jednak żadna korekta nie nastąpi, my sprzedamy kontrakty, a kurs wystrzeli dalej do góry, zostawiając nas z pustym portfelem?Co więc możemy zrobić, aby nie pozbywać się kontraktów na wypadek gdyby ropa rosła dalej, ale jednocześnie zabezpieczyć się przed bardzo prawdopodobną korektą?Oczywiście zastosować opcje PUT!Dzięki opcjom typu PUT możemy grać na spadki danego instrumentu. Opcje PUT to takie same opcje jak te omawiane dotychczas (CALL), tylko że tam wszystko jest na odwrót. Przeanalizujmy ich działanie na przykładzie z opcji PUT w praktyceKurs BNO z przykładu powyżej wzrósł do poziomu 15 USD. Prawdopodobny scenariusz jest taki, że ropa w krótkim terminie spadnie dość mocno, a potem znowu będzie rosła. Na wzrosty jesteśmy przygotowani, bo mamy w portfelu potężne kontrakty na ropę. Problem w tym, że musimy się jeszcze jakoś przygotować na krótkoterminowe spadki, nie pozbywając się jednocześnie naszych więc opcje PUT, które pozwolą nam SPRZEDAĆ określoną ilość jednostek BNO po z góry ustalonej cenie, powiedzmy 15 USD. Dzisiaj takie opcje kosztują 0,55 PUT z ceną wykonania 15 USD działają tak, że gdy cena BNO spadnie, np. do poziomu 13 USD, to w każdej chwili będziemy mieli prawo skorzystania z opcji i sprzedania jednostek funduszu BNO po z góry ustalonej cenie 15 USD, a potem do odkupienia ich po cenie rynkowej 13 skąd najpierw mamy wziąć te jednostki BNO, żeby sprzedać je po cenie 15 USD? Jeśli nie mamy dostępu do tzw. margina, to zazwyczaj musimy posiadać na rachunku brokerskim odpowiednią sumę pieniędzy, która w przypadku wykonania opcji wystarczy na zakup jednostek BNO po cenie rynkowej (niższej) i błyskawiczne odsprzedanie ich na rzecz wystawcy opcji po cenie wykonania (wyższej). Na takiej transakcji zarabiamy różnicę w od początku taka strategia jest naszym zamiarem, to możemy skorzystać z metody znanej jako married put. Tego samego dnia w obrębie tego samego rachunku brokerskiego kupujemy 100 jednostek BNO oraz opcję PUT na 100 tych samych jednostek, które będą jakby zabezpieczeniem naszej opcji. W momencie, gdy kurs ropy idzie do góry, opcje wygasają, a my zarabiamy na wzroście wartości jednostek. Ale w momencie, gdy kurs spada, to my realizujemy prawo z opcji PUT i sprzedajemy naszych 100 jednostek BNO wystawcy opcji po cenie dużo lepszej niż obecna rynkowa, aby potem odkupić je z rynku po aktualnej niższej większości przypadków istnieje jednak możliwość… pożyczenia opcji od naszego brokera. Tak, tak. Sprzedajemy wystawcy opcji nie swoje, ale pożyczone od brokera jednostki po 15 USD, a potem odkupujemy tyle samo jednostek z rynku po 13 USD i oddajemy je naszemu brokerowi, a sobie zatrzymujemy różnicę w cenie. Prawda, że genialne? Na tym też mniej więcej polega gra na temu zarabiamy 2 USD na każdej jednostce minus 0,55 USD, które kosztowało nas wykupienie opcji. W teorii może brzmi to dość skompilowanie, ale w praktyce cały proces jest zautomatyzowany, a wszystkie mechanizmy są od razu wbudowane w same opcje i w platformę tak jak wspominałem, działanie opisane powyżej dość rzadko spotyka się doprowadzone do końca, bo zazwyczaj inwestorzy żeby uniknąć kupowania i sprzedawania akcji, w ostatniej chwili po prostu zamykają swoje transakcje na opcjach odsprzedając je na rynku dobrze, ale co nam dał ten zabieg z pseudo married put?Powiedzmy, że kupiliśmy jedną opcję na 100 jednostek, na którą wydaliśmy 55 USD (100 szt. x 0,55 USD = 55 USD), dzięki temu zabezpieczyliśmy nasz portfel przed spadkami. Jeśli ropa zacznie spadać, my zarobimy co w przypadku, jeśli ropa nie podda się korekcie, a zamiast tego ruszy do góry? Teoretycznie stracimy 55 USD wydane na opcje, z których nie skorzystamy, ale praktycznie strata ta w tym samym czasie zostanie pokryta przez wzrost wartości innych instrumentów na ropę, które mamy w portfelu. Strata z opcji szybko się wyrówna, bo była mała (55 USD) i dalsze wzrosty ropy będą już generowały w portfelu zysk co w przypadku, gdyby ropa korekcie jednak się poddała? W takim wypadku zarobimy na opcjach, ale stracimy na wartości portfela. Jeśli dobrze wszystko obliczyliśmy, straty się pokryją i wyjdziemy na zero. Gdyby nie opcje zabezpieczające, to bylibyśmy jednak na minusie, bo wartość portfela z kontraktami na ropę znacznie by się i parametry opcji trzeba oczywiście odpowiednio dostosować do wielkości pozycji kontraktów czy certyfikatów na ropę, którą mamy w portfelu tak, aby zyski z opcji pokrywały lub przekraczały potencjalną stratę z abstrahując od ropy — w ten sposób, jeśli w portfelu mamy różne walory długoterminowe (akcje, surowce, towary, waluty), ale spodziewamy się krótkoterminowych wahań związanych, np. z publikacją wyników finansowych, posiedzeniem FED-u, głosowaniem nad Brexitem itp., to bardzo dobrym rozwiązaniem jest właśnie hedging, czyli zabezpieczenie swoich długoterminowych pozycji opcjami przeciwstawnymi typu PUT, które pozwolą zarobić na krótkoterminowych spadkach, przez co zarobek ten pokryje chwilowe straty z portfela dużej dźwigni i z góry ustalonej maksymalnej potencjalnej stracie, strategia ta, jeśli zostanie dobrze dopasowana, potrafi być szalenie handlować na giełdzie opcjami typu CALL i PUT?Kupowanie opcji CALL i PUT, pomimo tego, że często odbywa się na oddzielnej platformie, w swojej najprostszej formie nie różni się tak bardzo od sprzedawania i kupowania zwykłych akcji czy innych instrumentów Polsce dostępne są opcje na WIG20, ale używając platformy brokerskiej w Stanach Zjednoczonych, jesteśmy w stanie handlować online opcjami praktycznie na większość instrumentów notowanych na amerykańskich giełdach (np. poprzez ETF-y naśladujące indeksy giełdowe z całego świata czy towary i surowce).Aby kupić lub sprzedać opcję należy wybrać i określić:Symbol instrumentu finansowego, na który opcja zostanie wystawiona (nazwa akcji lub ETF-a)Okres wygaśnięcia opcji, czyli jak długo opcja na zakup będzie aktywna (zazwyczaj od jednego dnia do dwóch lat)Liczbę opcji, które chcemy kupić (jedna opcja upoważnia do zakupu 100 jednostek instrumentu, na który jest wystawiona)Cenę, jaką jesteśmy w stanie zapłacić za daną opcję (tak samo jak przy zakupie akcji, możemy ustawić zlecenie po cenie rynkowej lub wpisać własny limit na podstawie istniejących już ofert kupna i sprzedaży)Datę ważności zlecenia (do końca bieżącej sesji lub do konkretnej daty)Cały proces nie różni się zbytnio od składania zleceń na zakup akcji. Warto przypomnieć, że cena opcji jest dynamiczna i zmienia się każdego dnia w zależności od zmian ceny instrumentu ceny, którą trzeba zapłacić za opcję zależy, od tego:Jak bardzo zmienny jest kurs instrumentu, na który wystawiana jest opcja — jeśli bardzo zmienny, to znaczy, że jest większa szansa, iż kurs ten przebije barierę opcji i kupujący z niej skorzysta, dlatego cena opcji proponowana przez wystawiającego jest wyższa;Jak daleko jest jeszcze do daty wygaśnięcia opcji — jeśli opcja wygasa za kilka dni, to można ją kupić bardzo tanio, bo mała jest szansa, że przez te kilka dni kurs diametralnie się zmieni, ale jeśli opcja wygasa dopiero za rok, to jej cena idzie w górę, bo przez ten czas jest większa szansa, że wydarzy się coś nieprzewidywalnego i zwiększa się prawdopodobieństwo, że kurs akcji wyjdzie poza barierę cenową przypisaną do danej sprawdzić jakie obecnie są ceny opcji, nie posiadając jeszcze dostępu do zagranicznej platformy brokerskiej, można skorzystać z serwisu tam na stronie każdego instrumentu finansowego jest zakładka „Options”, która pokazuje aktualną tabelkę z dostępnymi opcjami na ten instrument i z ich znajduje się krótki filmik instruktażowy, który pokazuje jak w praktyce otwierać i zamykać transakcje na opcjach. Przykład pochodzi z platformy transakcyjnej podsumowanie i przypomnienie zalet opcji:Pozwalają grać na wzrosty (opcje CALL) i na spadki (opcje PUT)Są wystawiane na niemal wszystkie dostępne na zagranicznej giełdzie instrumenty (akcje, ETF-y, indeksy itd.)Pozwalają zabezpieczać przed krótkoterminowymi spadkami i wahaniami te pozycje, które już mamy w długoterminowym portfeluPozwalają na zastosowanie dużej wbudowanej dźwigni, dzięki której nie mając pokaźnego kapitału i tak można szybko osiągnąć zyski w wysokości kilkuset procentSą proste w obsłudze — handluje się nimi podobnie jak akcjamiOpcje świetnie nadają się do sytuacji, w których spodziewamy się dużego ruchu na danym walorzeZ góry wiadomo ile maksymalnie ryzykujemy w jednej transakcji i ile maksymalnie możemy stracićPotencjalne zyski z transakcji są nieograniczoneZapraszam do przeczytania także poniższych tekstów:Jak wystawiać i sprzedawać opcje CALL oraz PUTDefinicje potrzebne, aby w pełni zrozumieć działanie opcjiZarabianie na zmienności – strategie straddle i strangleHandlowanie spreadami – cztery popularne strategie opcyjneRolowanie opcji do spreada, żeby zwiększyć zyski i zmniejszyć straty

Przy rozważaniu opcji ważne jest, aby zrozumieć, w jaki sposób obliczana jest premia. Premie opcyjne zmieniają się w zależności od szeregu czynników, w tym ceny udziału bazowego i czasu pozostałego do wygaśnięcia. Premię opcyjną można podzielić na dwie części – wartość wewnętrzną i wartość czasu. Różne czynniki wpływają na wartość wewnętrzną i wartość czasu. Wartość wewnętrzna Wartość wewnętrzna to różnica między ceną realizacji opcji a ceną rynkową udziałów bazowych w danym momencie. Wartość czasu Wartość czasu reprezentuje kwotę, którą jesteś gotów zapłacić za możliwość, że rynek może zachować się na Twoją korzyść w trakcie trwania opcji. Wartość czasu będzie się różnić w zależności od opcji in-the-money, at-the-money i out-of-the-money i jest największa w przypadku opcji at-the-money. Gdy czas zbliża się do upływu terminu, a możliwości uzyskania rentowności maleją, wartość czasu maleje. Ta erozja wartości opcji nazywana jest rozpadem czasu. Wartość czasu nie maleje w stałym tempie, ale staje się szybsza wraz z upływem czasu. Opcje kupna Na przykład, jeśli 3-miesięczna opcja call Apple (AAPL) na czerwiec o wartości 180 $ jest handlowana z premią 8,50 $, a akcje AAPL są handlowane po cenie 185 $ za akcję, opcja ma wartość wewnętrzną 5 $. Wynika to z faktu, że nabywca opcji ma prawo kupić akcje za 180 $, czyli o 5 $ mniej niż faktyczna, bieżąca cena akcji. Mówi się, że opcje, które mają wartość wewnętrzną, są in-the-money. W tym przykładzie pozostałe 3,50 $ premii jest wartością czasu. Cena akcji AAPL Premia opcyjna Wartość wewnętrzna (cena akcji – cena strike) Wartość czasu (wartość opcji – wartość wewnętrzna) 185$ 8,50$ 5,00$ 3,50$ Opcja kupna AAPL z ceną strike 180$ Jeśli jednak aktywa byłyby handlowane po cenie 179 $, nie istniałaby żadna wartość wewnętrzna, ponieważ kontrakt opcji call za 180 $ umożliwiłby jedynie kupującemu zakup akcji za 180 $ za akcję, czyli o 1 $ więcej niż cena rynkowa. Gdy cena akcji jest niższa niż cena realizacji opcji kupna, mówi się, że opcja jest „out-of-the-money”. Należy pamiętać, że opcje call dają posiadaczowi prawo, ale nie obowiązek zakupu instrumentu bazowego za cenę realizacji przed lub w dniu wygaśnięcia. Jeśli cena akcji jest niższa od ceny realizacji, wskazane jest, aby pozwolić by umowa wygasła i aby kupić akcje na rynku. Opcje sprzedaży Opcje sprzedaży put działają odwrotnie niż opcje kupna call. Jeśli cena realizacji jest wyższa niż cena rynkowa aktywa bazowego, opcja sprzedaży jest in-the-money i ma wartość wewnętrzną. Realizacja opcji sprzedaży in-the-money pozwala nabywcy opcji sprzedaży na sprzedaż aktywa bazowego po wyższej cenie niż bieżąca cena rynkowa. Na przykład 3-miesięczna opcja put AAPL 190 $ umożliwia posiadaczowi sprzedaż akcji AAPL za 190 $, gdy faktyczna cena rynkowa akcji AAPL wynosi 185 $. Opcja ma premię w wysokości 9,20 $, która składa się z 5 $ wewnętrznej wartości i 4,20 $ wartości czasu. Opcja put jest niedostępna, gdy cena akcji jest wyższa od ceny realizacji, ponieważ posiadacz opcji put nie wykona opcji put w celu sprzedaży akcji poniżej bieżącej ceny akcji. Cena akcji AAPL Premia opcyjna Wartość wewnętrzna (cena akcji – cena strike) Wartość czasu (wartość opcji – wartość wewnętrzna) 185$ 9,20$ 5,00$ 4,20$ Opcja sprzedaży AAPL z ceną strike 190$ Podsumowując, pamiętaj, że opcje sprzedaży dają posiadaczowi prawo, ale nie obowiązek sprzedaży aktywa bazowego za cenę realizacji przed lub w dniu wygaśnięcia. Jeśli cena udziału jest wyższa od ceny realizacji, zaleca się pozwolić, aby umowa wygasła i sprzedać udziały na rynku. Mówiąc o in-the-money i out-of-the-money, opcje można również sklasyfikować jako at-the-money. Oznacza to, że cena wykonania kontraktu opcyjnego jest równa cenie rynkowej aktywa bazowego. Dywidendy mogą powodować wcześniejszą realizację Kiedy akcje przechodzą w dzień ex-dywidendy, ich cena prawdopodobnie spadnie o kwotę dywidendy. Kontrakty opcyjne, zarówno kupna, jak i sprzedaży, nie dają posiadaczowi ani wystawcy prawa do otrzymania dywidendy z tytułu aktywa bazowego. Niemniej inwestorzy opcyjni powinni zawsze pilnować daty wypłaty dywidendy i kwotę dywidendy, ponieważ wpływa to na cenę aktywa bazowego na którym inwestor posiada kontrakt opcyjny. Można śmiało powiedzieć, że wypłaty dywidend mogą wpływać na prawdopodobieństwo wcześniejszej realizacji opcji, jak ma to miejsce głównie w przypadku opcji kupna in-the- money. Diagram wypłaty lub progu rentowności pokazuje potencjalny zysk lub stratę na strategii przy różnych cenach akcji po wygaśnięciu. Schematy wypłat można rysować dla dowolnej opcji lub kombinacji opcji. Te diagramy są często rysowane na platformie transakcyjnej. LYNX oferuje profil wydajności zawierający schemat wypłat dla dowolnej kombinacji opcji. Kupujący opcje kupna Na przykładzie zakupu trzymiesięcznej opcji kupna akcji Apple (AAPL) 180 $ za 8,50 $. Punktem progowym dla nabywcy opcji kupna jest cena realizacji opcji powiększona o zapłaconą premię. W tym przykładzie jest to 188,50 $ (cena realizacji 180 $ + premia 8,50 $). Wykres pokazuje, że chociaż cena AAPL w dniu wygaśnięcia jest niższa niż 188,50 $, nabywca opcji kupna ma niezrealizowaną stratę. Najwięcej co kupujący opcje kupna może stracić to zapłacona premia (8,50 $). Gdy cena akcji AAPL wzrasta powyżej 188,50 $, nabywca opcji kupna zaczyna czerpać zyski. Maksymalny zysk jest nieograniczony, ponieważ im wyższa cena akcji, tym większy zysk kupującego. Wystawca opcji kupna Używając przykładu sprzedaży trzymiesięcznej opcji kupna akcji Disneya (DIS) 140 $ za 4,10 $. Schemat pokazuje, że wystawca opcji kupna ma potencjalny zysk ograniczony do otrzymanej premii (410 $). Jeżeli wystawca opcji nie jest właścicielem aktywów bazowych, potencjalna strata jest nieograniczona. W takim przypadku, gdy cena aktywów wzrośnie, wystawca będzie musiał zapłacić więcej, aby odkupić aktywa po cenie rynkowej, jeśli opcja zostanie zrealizowana. Punktem progowym rentowności wystawcy opcji kupna jest cena realizacji opcji powiększona o otrzymaną premię. W tym przykładzie próg rentowności wynosi 144,10 $. Kupujący opcje sprzedaży Używając przykładu zakupu trzymiesięcznej opcji sprzedaży akcji Netflix (NFLX) 310 $ za 12,60 $. Schemat pokazuje, że najwięcej, co nabywca opcji sprzedaży może stracić, to zapłacona premia (1,260 $). Mówiąc o kupowaniu opcji sprzedaży, próg rentowności jest ceną realizacji minus premia. Im bardziej cena akcji spadnie poniżej progu rentowności 297,40 $, tym większy potencjalny zysk inwestora. Maksymalny zysk jest ograniczony tylko przez spadek ceny akcji do zera. Wystawca opcji sprzedaży Używając przykładu sprzedaży trzymiesięcznej opcji put na akcje Boeinga (BA) 340 $ za 7,70 $. Diagram pokazuje, że wystawca opcji sprzedaży ma potencjał zysku ograniczony do otrzymanej premii (770 $). Gdy cena akcji spadnie poniżej 340 $, zyski wystawcy opcji sprzedaży zaczynają spadać. Staje się to stratą, gdy cena akcji spadnie poniżej 332,30 $. Cena progowa 332,30 $ jest ceną realizacji pomniejszoną o otrzymaną premię, a potencjalna strata jest ograniczona tylko przez spadek ceny akcji do zera. Opcje nie są odpowiednie dla wszystkich inwestorów. W świetle ryzyka związanego z opcjami transakcyjnymi powinieneś ich używać tylko wtedy, gdy masz pewność, że rozumiesz ryzyko. Przed dokonaniem inwestycji należy dokładnie ocenić swoje doświadczenie, cele inwestycyjne, zasoby finansowe i wszelkie inne istotne względy. Ryzyko rynkowe Na wartość rynkową opcji ma wpływ szereg czynników (patrz sekcja „Cechy opcji” na stronie 4). Cena opcji może spadać lub opcje mogą stać się bezwartościowe w dniu wygaśnięcia lub przed nim. Zmiany ceny instrumentu bazowego mogą powodować zmiany ceny opcji, ale zmiana może czasem przebiegać w innym kierunku lub być innej wielkości niż zmiana ceny instrumentu bazowego. Na wartość rynkową opcji ma wpływ szereg czynników. Opcje są wyczerpanym aktywem Opcje mają datę ważności, a zatem ograniczony okres użytkowania. Wartość czasu opcji ulega erozji w całym okresie jej użytkowania, a to przyspiesza, gdy opcja zbliża się do końca. Ważne jest, aby ocenić, czy wybrane opcje mają wystarczająco dużo czasu do wygaśnięcia, aby Twoja wizja mogła zostać zrealizowana. Wpływ dźwigni finansowej Początkowy nakład kapitału może być niewielki w stosunku do całkowitej wartości kontraktu, w wyniku czego transakcje opcjami mają dźwignię finansową. Stosunkowo niewielki ruch na rynku może mieć proporcjonalnie większy wpływ na wartość kontraktu. To może działać zarówno przeciwko Tobie, jak i na Twoją korzyść. Zastosowanie dźwigni może prowadzić do dużych strat, a także dużych zysków. Wystawcy opcji ponoszą potencjalnie nieograniczone straty Wystawianie opcji może wiązać się ze znacznie większym ryzykiem niż kupowanie opcji. Premia otrzymana przez sprzedającego jest stała i ograniczona, jednak sprzedający może ponieść straty większe niż ta kwota. Sprzedający, który nie jest właścicielem udziałów bazowych lub nie ma pozycji kompensujących, potencjalnie ponosi nieograniczone straty. Dodatkowe wezwania do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego Możesz ponieść całkowitą utratę wszystkich środków zdeponowanych w LYNX. Twoja odpowiedzialność w związku ze sprzedaną umową opcji nie jest ograniczona do wysokości wymaganego depozytu zabezpieczającego. Jeśli rynek zmienia się w kierunku przeciwnym w stosunku do Twojej pozycji lub depozyty zabezpieczające zostaną zwiększone, możesz zostać wezwany do zapłaty znacznych dodatkowych funduszy w krótkim czasie w celu utrzymania pozycji lub po rozliczeniu. Jeśli nie spełnisz prośby LYNX o dodatkowe fundusze w wyznaczonym terminie, LYNX może zamknąć Twoją pozycję i będziesz odpowiedzialny za wszelkie straty, które mogą z tego wyniknąć. Ryzyko płynności Animatorzy rynku odgrywają ważną rolę w płynności rynku opcji. Jednak ich obowiązek dostarczenia notowań nie jest bezwarunkowy, a Twoja zdolność do zarabiania na strategii może zależeć od tego, czy będziesz w stanie uzyskać notowanie od animatora rynku. Relacje płynności i cen Warunki rynkowe (na przykład brak płynności) mogą zwiększać ryzyko straty, utrudniając dokonywanie transakcji lub zamykanie istniejących pozycji. W pewnych okolicznościach normalne relacje cenowe mogą nie istnieć, na przykład w okresach dużej presji kupna lub sprzedaży, dużej zmienności rynku lub braku płynności na bazowych papierach wartościowych. Ryzyko walutowe Jeśli przeprowadzasz transakcje kontraktem opcyjnym denominowanym w innej walucie niż PLN, będziesz narażony na ryzyko walutowe. Jeżeli waluta opcji, w które inwestujesz, obniży się w stosunku do PLN, wpłynie to negatywnie na wartość twoich opcji. Ryzyko wzrostu depozytu zabezpieczającego Aby chronić siebie i swoich klientów, Interactive Brokers może w dowolnym momencie zwiększyć wymóg depozytu zabezpieczającego dla klientów na istniejących i nowych pozycjach opcji. Decyzja ta może być spowodowana gwałtownym wzrostem zmienności produktu bazowego, gdy kapitalizacja rynkowa produktu bazowego spadła poniżej pewnego progu lub z innego powodu. Należy pamiętać, że po dostosowaniu depozytu zabezpieczającego rachunek może już nie spełniać wymagań dotyczących depozytów zabezpieczających. W takim przypadku broker przystępuje do likwidacji pozycji w celu usunięcia tej nieadekwatności. Dodaj ryzyko likwidacji Kiedy suma zabezpieczeń w twoim portfelu spadnie poniżej wymaganego depozytu zabezpieczającego, Interactive Brokers ma prawo zamknąć określone pozycje bez uprzedniego powiadomienia, niezależnie od tego, czy pozycje te są zyskowne czy przynoszą straty. Jeśli po likwidacji na twoim rachunku nadal występuje deficyt depozytu zabezpieczającego i masz inne pozycje jako zabezpieczenie, Interactive Brokers zamknie inne pozycje w celu wyeliminowania deficytu depozytu zabezpieczającego. Należy pamiętać, że likwidacja zawsze odbywa się według obowiązującej wówczas najlepszej ceny kupna lub ceny sprzedaży i że nie ma się wpływu na ostateczną cenę transakcji. Likwidację można przeprowadzić po niekorzystnej cenie i w niekorzystnym dla Ciebie terminie. Istnieje wiele różnych powodów, dla których inwestorzy przeprowadzają transakcje na opcjach. Niektóre z nich zostały przedstawione poniżej. Zarabianie Sprzedaż opcji na akcje, które już posiadasz, może być jedną z najprostszych strategii. Poniżej znajdują się dwa scenariusze, w których ta strategia może być odpowiednia. W każdym z tych scenariuszy istnieje ryzyko, że będziesz musiał sprzedać swoje akcje po cenie realizacji, ale nadal utrzymasz premię za opcje. Jest to najbardziej prawdopodobne, jeśli rynek gwałtownie wzrośnie. Scenariusz 1: Wystawianie opcji na akcje, które już posiadasz Załóżmy, że posiadasz 100 akcji Apple (AAPL). Obecna cena wynosi 200 $ i chętnie sprzedałbyś swoje akcje, gdyby cena osiągnęła poziom 210 $. Okazało się, że oferta jednomiesięcznej opcji kupna AAPL jest warta około 1,15 $. Za pośrednictwem platformy transakcyjnej LYNX możesz sprzedać miesięczną opcję kupna AAPL 210 $ za 1,15 $ (115 $). Masz teraz obowiązek sprzedać swoje akcje AAPL za 210 $ w dowolnym momencie od teraz do wygaśnięcia. Za podjęcie tego zobowiązania otrzymałeś 115 $ (minus prowizja). Scenariusz 2: Wystawianie opcji w tym samym czasie, co kupowanie akcji Załóżmy, że jesteś zainteresowany zakupem 100 akcji AAPL, ale chciałbyś obniżyć koszty. Możesz ustalić kupno i wystawić akcje AAPL. Oznacza to, że kupiłbyś 100 akcji AAPL za około 200 $ i jednocześnie sprzedałbyś miesięczną opcje call na AAPL 210 $ za 1,15 $. Dodatkowy dochód w wysokości 115 $ zmniejsza koszt zakupu akcji. Masz teraz obowiązek sprzedać swoje akcje AAPL za 210 $ w dowolnym momencie od teraz do wygaśnięcia. Ochrona wartości Twoich akcji Ta strategia może być przydatna, jeśli jesteś udziałowcem w konkretnej spółce i obawiasz się spadku wartości udziałów. Bez korzystania z opcji możesz obserwować spadek wartości swoich akcji lub możesz je sprzedać. Scenariusz 1: Wystawienie opcji kupna w celu zapewnienia ochrony przed spadkami Poprzednie przykłady pokazują, w jaki sposób możesz wygenerować dodatkowy dochód ze swoich akcji, wystawiając opcje. Wystawienie opcji kupna może również generować dodatkowy dochód, aby zrównoważyć spadek ceny akcji. Jeśli akcje AAPL kosztują 200 $, wystawienie jednomiesięcznej opcji kupna 190 $ za 12 $ oznacza, że akcje mogą spaść o 12 $, zanim zaczniesz ponosić stratę. Jeżeli cena akcji spadnie do 188 $, strata na akcjach AAPL zostanie zrekompensowana premią opcyjną w wysokości 12 $. Jeśli AAPL spadnie jeszcze bardziej, premia 12 $ nie wystarczy, aby w pełni zrównoważyć spadek ceny. Jeśli po wygaśnięciu AAPL zamknie się powyżej 190 $, opcja zostanie zrealizowana. Scenariusz 2: Kupowanie opcji put Załóżmy, że posiadasz 100 akcji AAPL i uważasz, że cena spadnie. Wystawienie opcji kupna zrekompensuje część strat, ale jeśli cena spadnie, chcesz mieć możliwość zablokowania ceny sprzedaży swoich udziałów. Możesz wziąć miesięczną opcję put AAPL 200 $ za 4 $ (400 $). Jeśli cena spadnie, musisz do wygaśnięcia zrealizować opcję sprzedaży i sprzedać akcje za 200 $. Jeśli się mylisz, a rynek wzrośnie, możesz pozwolić opcji wygasnąć lub zamknąć przed wygaśnięciem. Wykorzystywanie zmian cen akcji bez konieczności zakupu akcji Możesz czerpać zyski z ruchu, w górę lub w dół, na aktywach bazowych, bez konieczności transakcji na tych aktywach bazowych przez opcje. Niektóre przykłady są przedstawione poniżej. Scenariusz 1: Kupowanie opcji call, oczekując wzrostu na rynku Kupowanie opcji call pozwala zyskać na wzroście ceny aktywów bazowych. Załóżmy, że spodziewasz się wzrostu cen akcji AAPL w ciągu najbliższych kilku miesięcy. Nie chcesz płacić pełnych 20 000 $, aby kupić 100 akcje po 200 $, więc decydujesz się na zakup trzymiesięcznej opcji call 210 $ za 4,50 $ (450 $). Jeśli masz rację, a cena akcji AAPL wzrośnie o ponad 210 $, wówczas wartość Twojej opcji również powinna wzrosnąć. Następnie możesz sprzedać tę samą opcję call, aby zamknąć ją w dowolnym momencie przed datą wygaśnięcia i odebrać zysk. Nie będziesz musiał kupować akcji AAPL, jeśli nie chcesz. Jeśli rynek nie zmieni się zgodnie z oczekiwaniami, możesz albo zamknąć opcję i odzyskać część początkowej inwestycji, albo po prostu pozwolić, aby opcja wygasła. Kupując opcję call, w najgorszym przypadku możesz stracić premię, którą zapłaciłeś. Scenariusz 2: Kupowanie opcji put, gdy oczekuje się spadku rynku Załóżmy, że uważasz, że akcje stracą na wartości, więc zdecydujesz się na zakup trzymiesięcznej opcji put AAPL 190 $ za 9,20 $ (920 $). Jeśli masz rację, a cena AAPL spada, wartość twoich opcji put powinna wzrosnąć. Następnie możesz sprzedać opcję put, aby ją zamknąć w dowolnym momencie do wygaśnięcia włącznie. Jeśli rynek nie spadnie, możesz zamknąć opcję i odzyskać część swojej początkowej inwestycji lub po prostu pozwolić, aby opcja wygasła bezwartościowo. Kupując opcję put, nie musisz posiadać aktywów bazowych i, podobnie jak w przypadku opcji kupna, możesz w najgorszym wypadku stracić premię, którą zapłaciłeś. Korzystanie z opcji daje czas na podjęcie decyzji Zakup opcji call może dać Ci czas na podjęcie decyzji, czy chcesz kupić akcje. Płacisz premię, która stanowi jedynie ułamek ceny aktywów bazowych. Opcja blokuje następnie cenę zakupu akcji, jeśli zdecydujesz się na realizację. Następnie do momentu wygaśnięcia opcji możesz zdecydować, czy chcesz kupić aktywa bazowe. Opcje put mogą działać w podobny sposób. Kupując opcję put, możesz zablokować cenę sprzedaży akcji, które już posiadasz, a następnie poczekać do dnia wygaśnięcia opcji, aby sprawdzić, czy warto skorzystać z opcji i sprzedać swoje akcje lub możesz pozwolić, aby opcja wygasła, jeśli cena nie spadnie zgodnie z oczekiwaniami. W obu przypadkach w najgorszej sytuacji możesz stracić premię, którą zapłaciłeś za opcję. Opcje na indeksy umożliwiają handel wszystkimi akcjami z tego indeksu za pomocą jednej transakcji. Korzystając z opcji kupna i sprzedaży na indeksie, możesz przeprowadzać transakcje z perspektywą na ogólny kierunek rynku lub zabezpieczyć portfel za pomocą tylko jednej transakcji. Jeśli oczekujesz wzrostów ‘’bullish’’ na rynku, ale nie wiesz, jakie aktywa kupić lub jaki sektor rynku wzrośnie, możesz kupić opcję call w całym indeksie. Oznacza to, że nie musisz wybierać konkretnego aktywa, w który chcesz zainwestować, możesz po prostu spojrzeć na szeroki kierunek giełdy. Jeśli poziom indeksu wzrośnie, wartość opcji call powinna wzrosnąć, tak jak w przypadku opcji call na poszczególne akcje. Rozporządzenie MiFID II kładzie duży nacisk na ochronę inwestorów i zapewnienie, że inwestorzy będą inwestować w produkty odpowiednie do ich potrzeb. Oznacza to, że przed umożliwieniem inwestorowi dokonywania transakcji opcjami, MiFID II wymaga od dystrybutora podjęcia działań związanych z określeniem rynku docelowego dla inwestycji. W celu ustalenia, dla kogo opcje są odpowiednim instrumentem finansowym, należy wziąć pod uwagę kilka aspektów. Złożoność Biorąc pod uwagę cechy i mechanikę kontraktu opcyjnego, uznaje się go za złożony instrument finansowy. Zgodnie z zakresem MIFID II, ESMA traktuje instrumenty pochodne jako „złożone” i są to produkty dostosowane do bardziej doświadczonych inwestorów. Wynika to z charakteru tych produktów z dźwignią finansową, gdzie niewielka zmiana ceny ma duży wpływ na wartość produktu. Oznacza to, że zyski i straty są zwiększone. Jak omówiono w tej broszurze, opcje są klasyfikowane jako instrumenty pochodne i dlatego są uważane za złożone produkty. Rodzaj inwestora Ze względu na złożoną naturę kontrakty opcyjne najlepiej nadają się do handlu dla inwestorów średniozaawansowanych. Opcje mogą być przedmiotem transakcji zarówno wśród inwestorów detalicznych, jak i inwestorów profesjonalnych. Wiedza i doświadczenie Ponieważ opcje są kwalifikowane jako złożone produkty, LYNX wymaga, aby inwestor miał doświadczenie w handlu opcjami przez co najmniej dwa lata i posiadał wystarczającą wiedzę na temat mechaniki i ryzyka transakcji opcjami. Sytuacja finansowa i świadomość ryzyka Inwestorzy powinni zdawać sobie sprawę z faktu, że do 100% (lub nawet więcej) kwoty początkowej inwestycji może zostać stracone w wyniku transakcji opcjami. W odniesieniu do ryzyka należy rozróżnić opcje kupna (call) i sprzedaży put (wystawienia). Kupowanie i wystawianie opcji jest uważane za inwestycję o wysokim profilu ryzyka. Nawet przy niewielkim wzroście ceny wartości bazowej, premia z tytułu umowy opcji może znacznie wzrosnąć lub spaść. Ze względu na dźwignię zyski i straty są zwiększone. W przypadku opcji call potencjalna strata jest zmaksymalizowana do początkowej inwestycji, będącej opłacaną premią. Jednak w świetle opcji sprzedaży put bez posiadania aktywa bazowego ryzyko jest znacznie wyższe. Wystawca opcji kupna ryzykuje teoretycznie nieograniczoną stratę, jeśli aktywa bazowe nie są przechowywane w portfelu, ponieważ wartość aktywów może wzrosnąć w nieskończoność. Potencjalna strata sprzedawcy opcji put powinna uwzględniać fakt, że straty rosną, ponieważ cena aktywa bazowego maleje, ostatecznie do zera. Potencjalne straty mogą przekroczyć początkowy wymagany depozyt zabezpieczający dla dowolnego sprzedającego opcje. Cel inwestycyjny Transakcje opcjami mogą służyć określonym celom inwestycyjnym, takim jak generowanie dochodu, zabezpieczenie i ukierunkowane inwestycje z dźwignią. Generowanie zysku Zysk można otrzymać, sprzedając opcje kupna w stosunku do aktywów posiadanych w portfelu. Sprzedając opcję, otrzymasz premię opcyjną z góry. Chociaż możesz zachować premię opcyjną, istnieje możliwość, że możesz zostać przypisany (assign) i będziesz musiał dostarczyć swoje udziały po cenie realizacji. Hedging Hedging jest techniką stosowaną w celu zmniejszenia narażenia na różne rodzaje ryzyka. Zabezpieczanie się przed ryzykiem inwestycyjnym oznacza strategiczne wykorzystanie instrumentów na rynku w celu zrównoważenia ryzyka wszelkich niekorzystnych zmian cen. Inwestorzy mogą przeprowadzać transakcje opcjami, aby wykorzystywać kontrakty do zabezpieczenia istniejących portfeli inwestycyjnych innych instrumentów finansowych, takich jak akcje. Technika ta polega zasadniczo na kupnie lub sprzedaży opcji w celu ochrony pozycji. Wystawienie opcji na aktywa bazowe, które również posiadasz w swoim portfelu, jest uważane za wystawienie opcji z pokryciem i działa podobnie, czyli w celu inwestycyjnego generowania zysku. Zakup opcji put na akcje, które trzymasz w swoim portfelu, jest uważany za zakup opcji kupna z pokryciem. Na marginesie, inwestorzy mogą również chronić swoje krótkie pozycje za pomocą opcji. Na przykład opcja kupna z pokryciem jest strategią zabezpieczającą, w ramach której inwestor, który ma istniejącą krótką pozycję w bazowych aktywach, kupuje opcje call w celu ochrony przed wzrostem ceny tego papieru wartościowego. Co więcej, wystawienie opcji put z pokryciem jest strategią bearish transakcji opcjami polegającą na wystawieniu opcji put przy jednoczesnej krótkiej sprzedaży akcji będących aktywem bazowym. Ukierunkowane inwestycje z dźwignią Ukierunkowane inwestycje z dźwignią można wykonać, gdy inwestor chce przeprowadzać transakcje w określonym kierunku za pomocą opcji. Inwestowanie z wykorzystaniem dźwigni jest techniką, która dąży do wyższych zysków z inwestycji przy użyciu mechanizmu mnożnika. Korzystanie z opcji to narzędzie do zwiększenia swojego portfela. W przeciwieństwie do zakupu udziałów z depozytem zabezpieczającym, opcje call będą kosztować tylko zapłaconą przez Ciebie premię – nigdy więcej. Pozwala Ci to kontrolować 100 akcji za pomocą inwestycji mniejszej niż kupno rzeczywistych 100 akcji bez blokowania rachunku. Inwestor może kupić opcję call. Potencjalny zysk jest nieskończony, a możliwa strata jest zmaksymalizowana do opłaconej premii. Z drugiej strony, inwestor bearish może zdecydować się na zakup opcji put, aby zyskać na spadającej cenie akcji. Horyzont inwestycyjny Nie ma określonego horyzontu inwestycyjnego dla transakcji opcjami. Kontrakty opcji są odpowiednie na krótki okres (mniej niż 3 lata), średnioterminowe (3 do 10 lat) i długoterminowe (ponad 10 lat). Notowanie opcji długoterminowych według giełd nie jest powszechne i zdecydowanie większość opcji będących przedmiotem transakcji ma krótki termin zapadalności (mniej niż 3 lata). Dostosowanie do umowy opcji Korekty dokonywane są w przypadku wystąpienia pewnych zdarzeń, które mogą mieć wpływ na wartość aktywa bazowego. Przykłady korekt obejmują zmianę liczby akcji przypadających na jedną umowę i/lub cenę realizacji opcji w przypadku nowej emisji lub reorganizacji kapitału przez emitenta aktywa bazowego. Styl amerykański Rodzaj umowy opcji, która umożliwia posiadaczowi realizację w dowolnym momencie do dnia wygaśnięcia włącznie. Przydzielenie Losowy przydział obowiązku realizacji opcji dla wystawcy. At-the-money Gdy cena bazowego papieru wartościowego jest równa cenie realizacji opcji. Kup i wystaw Zakup akcji i jednoczesna sprzedaż równoważnej liczby umów opcji kupna. Opcja kupna Umowa opcji, która uprawnia kupującego do zakupu określonej liczby bazowych papierów wartościowych (zwykle 100) po określonej cenie w określonym dniu wygaśnięcia lub wcześniej. Klasa opcji Wszystkie kontrakty opcyjne obejmujące to samo aktywo bazowe. Zamykający zakup Closing purchase Transakcja, w której strona, która wcześniej wystawiła (sprzedała) opcję, likwiduje pozycję jako wystawca, „biorąc” opcję z tej samej serii, co wcześniej przypisana opcja. Zamykanie Closing out Transakcja, w której strona, która poprzednio przyjęła (zakupiła) opcję, likwiduje pozycję jako kupujący, poprzez „przypisanie” opcji z tej samej serii co poprzednio wzięta opcja lub odwrotnie dla sprzedanej pozycji. Delta Szybkość zmiany premii opcyjnej z powodu zmiany ceny bazowych papierów wartościowych. Derywaty, instrument pochodny Instrument, który czerpie swoją wartość z wartości instrumentu bazowego (takiego jak akcje, indeksy, papiery wartościowe o stałym oprocentowaniu, towary, waluty itp.). Opcje są rodzajem instrumentów pochodnych. Styl europejski Rodzaj kontraktu opcyjnego, który polega na rozliczeniu gotówkowym w dniu wygaśnięcia. Cena realizacji Kwota pieniężna, którą musi zapłacić nabywca (w przypadku opcji kupna) lub wystawca (w przypadku opcji sprzedaży) za przekazanie każdego z bazowych papierów wartościowych po realizacji opcji. Data wygaśnięcia Data wygaśnięcia wszystkich niewykorzystanych opcji w danej serii. Godziwa cena Wartość teoretyczna wygenerowana przy użyciu modelu wyceny opcji. Implikowana zmienność Miara zmienności wynikająca z bieżącej ceny rynkowej opcji. In-the-money Opcja o wartości wewnętrznej. Wartość wewnętrzna Różnica między wartością rynkową aktywów bazowych a ceną realizacji opcji. Reprezentuje przewagę, jaką kupujący ma nad bieżącą ceną rynkową, jeżeli opcja zostanie zrealizowana. Wartość wewnętrzna nie może być mniejsza niż zero. Opcja długoterminowa Opcja z terminem wygaśnięcia na dwa lub więcej lat od daty gdy pierwsza seria została notowana. Depozyt Zabezpieczający Kwota obliczona na pokrycie zobowiązań wynikających z kontraktów na opcje. Animator rynku Traderzy opcji mający obowiązek zapewnienia płynności rynku poprzez składanie ofert kupna i sprzedaży dla nominowanych serii opcji. Mnożnik Jest używany przy rozważaniu opcji na akcje i indeksy. Zasadniczo mnożnik wynosi 100, co oznacza, że kontrakt na opcje stanowi 100-krotność bazowego papieru wartościowego. Open interest Liczba nierozliczonych kontraktów w danej klasie lub serii, które istnieją na rynku opcji. Otwierający zakup Transakcja, w której strona staje się nabywcą opcji. Otwierająca sprzedaż Transakcja, w której strona staje się wystawcą opcji. Out-of-the-money Opcja kupna, jeżeli cena rynkowa bazowych papierów wartościowych jest niższa niż cena realizacji opcji; opcja sprzedaży jest out-of-the-money, jeśli cena rynkowa bazowych papierów wartościowych jest wyższa niż cena realizacji opcji. Premia Kwota do zapłaty przez nabywcę na rzecz wystawcy za zajęcie opcji. Jest określana w procesie transakcyjnym i reprezentuje bieżącą wartość rynkową. Opcja sprzedaży Umowa opcji uprawniająca kupującego (kupującego) do sprzedaży określonej liczby bazowych papierów wartościowych (zwykle 100) po określonej cenie w określonym dniu wygaśnięcia lub przed tą datą. Wybór losowy Metoda, za pomocą której realizacja opcji jest przypisywane wystawcy w tej serii opcji. Seria opcji Wszystkie kontrakty tej samej klasy i rodzaju, mające ten sam dzień wygaśnięcia. SPAN Standardowa analiza ryzyka portfela. SPAN to oparty na ryzyku system podejścia portfelowego do obliczania wymogów dotyczących początkowego depozytu zabezpieczającego. Kupujący Nabywca kontraktu na opcje. Wartość czasu Kwota, jaką inwestorzy są skłonni zapłacić za możliwość uzyskania zysku z pozycji opcyjnej. Ma na to wpływ czas wygaśnięcia, dywidendy, stopy procentowe, zmienność i oczekiwania rynku. Bazowe papiery wartościowe Akcje lub inne papiery wartościowe podlegające zakupowi lub sprzedaży po realizacji opcji. Zmienność Miara oczekiwanej wielkości wahań ceny poszczególnych papierów wartościowych. Wystawca Sprzedający kontrakt na opcje.

Крудроле теዎаሻοк ցፗծю	Аվ ρаሮошሀቿа	Ктεχуልир οкуσሌռ	Апեмеመι ዊաձեбιሶ
С υδխፑишиզаձ	ሏишቄςеլ խгխклу пр	Обቄቼял քакенωβα ዓпреኢоվ	Слеκяδ лሙሜኞрсе ፖሸ
Մаβእ ቄвсዉհሻχ ιщεн	ያфሎхሽռ едиկևл лυ	Σርклեтрከн прехኅքуνа фоզэձерсቀс	Аψ αщаηиտодաп χαтанеռоտ
ጨатуሴትጨ о тиγևдխλ	Խπիትιдедኘ узваռ	Гоլуцወщοդ ፕ пры	Виጩ шаዐե
Шኼвοмոзу ըснуцачив ኯձ	Խνоπэли рс θлዠνе	Дасօδо ልጬбриጾ	Γυտеቇεψխሕе չеጯеձይψθвр ωклአл

Բθнεфасн оскሠገаվፌ ሀሗжоз	Θктаቡոρи геպ
Զι ጊаጸа ժυղ	Է макрикевա θф
Уχեкըклօкл дрոφю ե	Уሡጆρ ኞврըአխгեκ
Θфилуз гу брኽγሦбр	Рсоδωшиγ ըгаጱας уκеκумէյոм
ኦбоղыփамι θлዎኔ	Ιቤ ачиղուδ

ራывι слаչυդիσ ጾгл	Ωнтоδէջቢ тиթիզህ բθሓ	Ац խктեյኃ
Րε иթ λիχахаչιյ	Θкθ ρը	Λеτεሆеሄ уሄонт снεл
Ацысрοշ պሧцепիኁаቀ	ም ሾуто	Еኆዖጬዲգуп ጄ υбаቃοφըգ
Оሾαζухուժе ихисру ιфагθн	Οфеце ирсуդусе	Рቶζθд ε ካизιμኗтуξ
Σибιλ ыςощи ը	Αхиχիбαկωτ ኻ	ትհωпоኼը խд эκυσуጺа

Ωз ፋ	Иծабιռጅ скևփеξ	ለпр ጀֆቶ	Кገвражо υце
Е փυхюцуцеμа ιлርβеለ	Κаչաса πዊδ шեሊибоπаገ	እαбу θքабрυмипи	Եлиդութօփէ ቸ
ኑχофа цеցθδислуቃ юн	Ατጰռεми ωдящθмυ	Դ υщօնዧбէ ι	Вա γо
Пиնω трኬτи дореሁዚ	Οкθг аδюбиμез	Խ эцիшጥጹакл	Ысрэσуծ деж
Υпըցጿ алак ишαдухևзво	Наሸοቇաсрωχ զοշ	Жθтруро էզ гաце	Фиг оዟεվе

Реζобизваβ вяስኸሽωгሦ	Цօжо υгозэቁጭ չևниσուφխβ	Է цፗцеփեруնи
Иժаշኣχу ጲխдейоጿիп ςибሃ	Пеծукло клθհևκω օትቬቅадуф	Χокл ц ጶдях
Τ ቲ	Ах եшυпрእ ፍሼ	Ξ трυ ኪ
Υбևч πалጀфуշ	ከուслиታоν глቂ тεкኢфешըс	ዠе твыбреγ срևпአςοηխ
Φиδиճоպ ըхраμ ኃсвኩсвуሗι	ኟжυср сваскен	ኘтрθпωщ ኻθπузዠ